Encyclopedie: Bach bloesemtherapie

Bach (rijmt op match, 1886-1936, zie foto rechts) dacht dat ziekte geestelijke oorzaken had. Hij werd mogelijk geïnspireerd door *Jung. Zo meende Bach dat hartklachten ontstaan door gebrek aan mensenliefde.

Vanaf 1930 ontwikkelde hij een systeem waarin 38 verschillende planten, waarvan de meeste in het wild voorkwamen nabij zijn woning in Wales, volgens een soort *signatuurleer gekoppeld werden aan psychische afwijkingen: reuzenbalsemien (Impatiens) tegen ongeduldigheid, eiken voor mensen die zichzelf zwak vinden, maar ook kamperfoelie tegen spijt. Gevaar dat men door een overdosis kamperfoelie verandert in een psychopaat schijnt er niet te zijn. Meer dan genoemde 38 planten waren niet nodig volgens Bach, en per plant zijn er gemiddeld ruim zes psychologische indicaties.

De Bach-preparaten worden als volgt bereid. De bloemen dienen in volle bloei op een zonnige wolkenloze dag ’s ochtends voor negen uur geplukt te worden. Ze worden vervolgens in een schaal bronwater in de volle zon gelegd tot ze verwelken, en de geneeskracht dus in het water trekt. De bloemen worden dan verwijderd en het bronwater wordt in een verhouding van 1 op 480 met cognac vermengd. Het zo ontstane medicijn wordt druppelsgewijs ingenomen met wat water, analoog aan *aromatherapie. Voor de toepassing dient de patiënt eerst een diepgaand gesprek met de therapeut te hebben, en zich ook met de gedachten van Bach vertrouwd te maken. Voor niets van dit alles bestaat enige wetenschappelijke fundering.

Dit klinkt allemaal tamelijk onschuldig, maar in het bachse denken wordt elke klacht gepsychologiseerd, en elke psychische toestand in morele termen beschreven. Opmerkingen als zouden verkrachtingen gebeurtenissen zijn die door onbewuste programmering vanuit het astrale vlak worden aangetrokken dragen ook niet echt bij aan het welzijn van de slachtoffers. Het gebruik van het speciale bachmiddel voor eerste hulp bij ongelukken is natuurlijk riskant bij een echt ongeluk. Een gerandomiseerd dubbelblind (promotie-)onderzoek naar de bachtherapie bij tweehonderd barende vrouwen viel negatief uit. De conclusie van de jonge doctor was niettemin dat Bach-bloesemtherapie toch op zijn plaats was omdat deze voor zoveel patiënten hulp bood. Het werk werd niet gepubliceerd.

Literatuur
Federspiel, K., en V. Herbst, Die andere Medizin. Berlijn, 1992 (4de druk 1996).
Goldner, C., ‘Esoterische Mattscheibe; Bach-Blüten-Therapie’, Skeptiker 1995, vol. 8 (3), p. 108.
McCutcheon, L., ‘Bach flower remedies; time to stop smelling the flowers?’, Skeptical Inquirer 1995, vol. 19 (4), p. 33-35,55; reactie vol. 19 (6), p. 59.

Uit: Tussen Waarheid en Waanzin: een encyclopedie der pseudo-wetenschappen, door Marcel Hulspas en Jan Willem Nienhuys (vierde herziene druk, De Geus, 2002).

Naschrift 2009

Een uitvoerig artikel over Bach en zijn therapie staat op de site van Skepsis:
Moralisme en bloesemkracht, Edward Bach en zijn remedies, door Richard Monvoisin
(daar staat ook een link naar het Franse origineel)

Voorstanders van Bach-bloesemtherapie verwijzen voor onderzoek naar:

http://www.edwardbach.org/ppage.asp?pagenameid=RC3COM
http://www.edwardbach.org/ppage.asp?pagenameid=RCPAP
http://www.flowersociety.org/research.htm