Tuchtcollege: Vereniging mag kwakteksten bekritiseren

Het is De Jongs recht om over foute claims een klacht in te dienen bij de Reclame Code Commissie (RCC). Ze heeft daarmee niet onzorgvuldig gehandeld, oordeelt het college in een zaak die was aangespannen door de Amsterdamse chiropractor Adam Langweiler met een praktijk aan de Overtoom. Het college neemt hiermee de uitspraak over van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg (RTG) in Amsterdam dat eerder zijn klacht afwees en waar Langweiler tegen in beroep was gegaan. De advocaat van Langweiler is Job van Broekhuijze uit Ridderkerk. De chiropractoradvocaat heeft inmiddels een lang haatverleden tegen de vereniging.

 

In februari 2012 diende Catherine de Jong bij de Reclame Code Commissie een klacht in tegen chiropractor Langweiler vanwege claims die hij had gebruikt in een advertentie in Het Parool. In de advertentie claimde Langweiler dat ’85 % van zijn patiënten van hun gevoelloosheid, tintelingen en scherpe pijnklachten afkwamen’ en dat zijn ‘patiënten 85,5 % verbetering van de zenuwsymptomen meldden na slechts negen chiropractische behandelingen.’ De Jong vindt dat de chiropractor deze claims niet met wetenschappelijke studies kan onderbouwen. De voorzitter van de RCC stelde haar in het gelijk en vond ook dat Langweiler misleidende – en in de zin van de wet oneerlijke – teksten had gebruikt.

 

Langweiler diende daarna een klacht indiende bij het tuchtcollege omdat De Jong de chiropractie niet in een kwaad daglicht zou mogen stellen. Onzin, oordeelt het centraal tuchtcollege, dat grote waarde hecht aan vrijheid van meningsuiting. De Jongs uitlatingen zijn weliswaar prikkelend maar niet te bestempelen als krenkende bewoordingen. Het Centraal Tuchtcollege heeft geen eenduidige steun gevonden in richtlijnen of literatuur voor de gebruikte claims in de advertentie.  Bovendien, aldus het college, `kan tot nu toe de werkzaamheid van de verschillende chiropractische therapieën met wetenschappelijke middelen niet eenduidig worden aangetoond´. De Jong heeft mede vanuit haar maatschappelijke positie, als voorzitter van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, gemeend tegenwicht te moeten bieden tegen de door Langweiler geplaatste wervende advertentie, aldus het college. Dat is haar goed recht en dus verklaarde het college de klacht ongegrond.