Dieren nu beter beschermd tegen kwakzalverij dan mensen!

Naar aanleiding van de paranormale behandeling van de orang oetans in Ouwehands dierenpark heeft de Vereniging tegen de Kwakzalverij de Adviesgroep dierenartsen van de Nederlandse Vereniging voor Dierentuinen (NVD) gevraagd een standpunt te bepalen inzake alternatieve behandelaars. De Vereniging tegen de Kwakzalverij is blij met haar op 8 juli 2002 geformuleerde standpunt ‘dat het inroepen van alternatieve geneeskundigen door de Adviesgroep dierenartsen niet actief ondersteund wordt’ (brief voorzitter Schaftenaar). Indien het management van een dierentuin in weerwil van dit standpunt van hun eigen adviesgroep desondanks alternatieve genezers te hulp roept dan dient zij zich te realiseren dat zij hiermee illegale activiteiten stimuleert.

Er bestaat momenteel namelijk een principieel verschil tussen de legale status van alternatieve behandelaars in de humane geneeskunde en die in de diergeneeskunde. De voor de humane geneeskunde relevante regelgeving is de Wet op de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (Wet BIG), terwijl de Wet op de Uitoefening van de Diergeneeskunde (WUD) voor de diergeneeskunde van belang is. Hoofdstuk IV van de Wet BIG over voorbehouden handelingen noemt een aantal risicovolle handelingen die voorbehouden zijn aan daartoe bij de wet bevoegd verklaarden. Verder staat het iedereen vrij om beroepsmatig werkzaam te zijn op het terrein van de individuele gezondheidzorg (voor mensen), ongeacht opleiding of bekwaamheid. Artikel 1 van de WUD zegt echter dat de beroepsmatige uitoefening van de diergeneeskunde, waaronder o.a. wordt verstaan het vaststellen en behandelen van aandoeningen bij dieren, behoudens met name genoemde ingrepen door met name genoemde personen, is voorbehouden aan dierenartsen. Door het officiële standpunt van de Adviesgroep dierenartsen van de NVD is het legaal optreden van alternatieve genezers in dierentuinen van de baan.

De kwakzalverij door individuele dierenartsen blijft wel een probleem omdat dit wettelijk (helaas nog) wel tot de mogelijkheden behoort. In het algemeen weten kwakzalvende dierenartsen hun diensten goed te verkopen aan goedgelovige klanten. Als zij het echter te bont maken kunnen ook zij rekenen op heftige kritiek van de beroepsgroep en zelfs op disciplinaire maatregelen van de toezichthoudende overheidsorganen. De Vereniging tegen de Kwakzalverij hoopt dat de Adviesgroep dierenartsen van de NVD haar onlangs geformuleerde standpunt ook toepast op individuele (dierenarts)leden, die kwakzalverijen als acupunctuur, manuele therapie of homeopathie praktiseren.

De Vereniging tegen de Kwakzalverij is voorts van mening dat – als de adviesgroep haar adviserende taak naar de dierentuinen serieus neemt – zij naast het aanspreken van haar individuele leden het ook tot haar competentie en verantwoordelijkheid zal moeten rekenen om het management van de dierentuinen te informeren en aan te spreken over de boven beschreven wettelijke status van alternatieve behandelaars in de diergeneeskunde.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.