Nico Beentjes, homeopaat en wereldredder

Toen de World Health Organization (WHO) onomwonden zei dat homeopathie ongeschikt is om hiv, tuberculose en malaria te behandelen, liet de homeopathische arts C.L. (Kees) Dam meteen weten in Trouw dat homeopathie wél goed is. En het onderzoek ernaar is ook goed. Er is immers een heel goed onderzoek naar de effectiviteit van homeopathie bij kinderdiarree. En zijn collega Rutten zegt het ook. Wie gaat kijken wat Rutten dan precies zegt, komt uit op geneuzel over het onderzoek van Shang et al. en op citaten zoals: ‘Vier grote meta-analyses … concluderen dat het … onderzoek niet past bij de hypothese dat het effect van homeopathie uitsluitend op suggestie berust.’

De uitkomsten van het onderzoek passen echter uitstekend bij de hypothese dat de onderzoekers naar de antwoorden toerekenen en op allerlei manieren selectief te werk gaan. Ze werken dus op dezelfde manier als in hun praktijk, namelijk zich baseren op selectief onthouden ‘succesgevallen’ en op dezelfde manier als hun popularisators en voorlichters, namelijk door het onderzoek gunstig voor te stellen en hier en daar wat milde zinsneden uit de conclusies te plukken.

Als alternatieven zelf aan het onderzoeken slaan, leidt dit vaak tot een fiasco, zoals de ervaring van ZonMW heeft laten zien. Kees Dam zegt dat Homeopaten zonder Grenzen met succes heeft laten zien dat chloroquine even effectief is als homeopathie bij malaria, maar dat is net zo ongeloofwaardig als de mededeling dat mijn buurman een draak in zijn garage heeft. Van malaria kun je heel goed doodgaan, en een chloroquine-kuur kost maar een paar dubbeltjes; het enige nadeel is dat door het overvloedige gebruik van chloroquine de malariaparasiet op veel plaatsen resistent tegen chloroquine geworden is.

In Afrika ten zuiden van de Sahara sterven jaarlijks tussen een half en heel miljoen kinderen aan malaria. Iemand die homeopathie aanbiedt tegen malaria is niet goed snik. Uiteraard zijn al die Homeopaten zonder Grenzen ten volle overtuigd van hun eigen voortreffelijkheid en goede bedoelingen, maar een dergelijk messiascomplex is niet ongebruikelijk bij kwakzalvers.

Een voorbeeld van zo’n levensgevaarlijke wereldredder is Nico Beentjes, amateur-homeopaat te Drachten, in het dagelijks leven een soort freelance kleuterleider. Die deelt in Ghana de toverdrank PC1 van Peter Chappell uit, en schept daar over op in zijn reisplannen en zijn reisverslag (de foto boven is van weer een andere genezende reis). Wie last krijgt van een rode waas bij het lezen van zulk soort verhalen, doet er beter aan ‘Wie pakt het paspoort af van dokter Nico?‘ op de site van HP/De Tijd te lezen.

Naschrift 12 juni 2010

Nico Beentjes stond op een webpagina vermeld als contactpersoonvan Spel-Doe, “een speciaal programma wat gericht is op kinderen van 0 tot 4 jaar en hun ouders”. Deze pagina is vervallen.