Eye4Care: handel in houvast

Mislukken was daarbij vrijwel uitgesloten. Directeur Pathuis, eerder handelaar in computers en software, ontpopte zich in razendsnel tempo tot expert en nieuwe loot aan de stam van de gezondheidszorg. Het spectrum aan klachten waarvoor Pathuis de sleutel tot genezing in handen heeft, is groot. In een interview met een plaatselijke krant bood Eye4Care dé oplossing bij de o.m. volgende aandoeningen: “Wij claimen verbluffende resultaten op het gebied van behandeling van whiplash, tumoren, reumatische klachten, spieraandoeningen en aandoeningen als gevolg van een herseninfarct.”

Pathuis in datzelfde interview: “Mensen komen pas hier als ze elders uitbehandeld zijn. De therapie bestaat eruit dat er energiestromen door het lichaam worden gezonden. Er ontstaat zo een pulserend magnetisch veld dat in staat is barrières in de energiebaan te slechten. Elke ziekte heeft een eigen frequentie. Tijdens de therapie wordt energie zodanig verstuurd dat vreemde elementen worden verstoord. Op een computer wordt zichtbaar wat er precies in het lichaam gebeurt.”

“Veel zakenmensen en juristen komen bij ons terecht. En ook mensen die in de reguliere zorgsector werkzaam zijn. Zij zien deze behandeling niet alleen als laatste redmiddel; er wordt wel degelijk gekeken naar de resultaten. Op basis daarvan wordt een besluit genomen. Het gaat om mensen die niet accepteren dat ze door het ziekenhuis worden weggestuurd met het doodvonnis op zak“.

Dat doodvonnis was van de baan, als een patiënt – Pathuis spreekt trouwens niet over patiënten, hij noemt ze cliënten – zich met voldoende middelen bij Eye4Care meldde. Het aanbod: bijna 100% genezingskans. Bij de diagnose kanker durft geen enkele arts een definitieve uitspraak over de prognose te doen. Eye4care moest dus wel een doorbraak hebben gevonden. Sommige cliënten moesten soms weken in de kliniek blijven voor een dagelijkse behandeling. Een kleinigheidje kan genezing in de weg staan: “De therapie werkt niet als mensen een implantaat dragen, zoals een pacemaker of een ijzeren plaat of pin als gevolg van botbreuk. De energie wordt dan niet verder geleid”.

Eye4care had in een site op het internet geplaatst, waarin luidkeels de exclusieve therapieën aan de man worden gebracht. Opvallend dat een man die ook aan acupunctuur doet, dat woord niet goed weet te spellen. In de plaatselijke pers beweerde de ‘dokter’: “De contacten met de reguliere geneeskunde verlopen moeizaam. De huisartsen in Harlingen zijn op de hoogte gesteld van de komst van Eye4Care, maar hun reacties hebben me niet bemoedigd. Met wat voor kwakzalverij hou jij je bezig?, werd mij gevraagd. Als mensen met dat soort vooroordelen komen, houdt het voor mij op. Ik word er doodziek van”.

Hoewel de prijs naar eigen zeggen, niet exorbitant hoog is, beseft Pathuis wél dat er soms behoorlijke offers moeten worden gebracht. “Sommige mensen vragen om een betalingsregeling. En rijden vervolgens weg in een nieuwe, dure auto. Tja, dan kun je je afvragen wat gezondheid hen waard is”. Voor vrijwel iedereen betaalbaar, in één zin met behoorlijke offers…

Een en ander leidde ertoe, dat ik me wat in de zaak ging verdiepen, om er – op verzoek van de redactie van een huis-aan-huisblad – een artikeltje over te schrijven. Een telefoontje met Pathuis himself gaf geen soelaas. Hij weigerde om kritische vragen te beantwoorden en bleek alleen geïnteresseerd in positieve aandacht. Wel stak hij een vaag verhaal af over zijn bewondering voor Tesla, een Oost-Europeaan uit vervlogen tijden, uitvinder van elektrische toepassingen en een van de mannen die de radar ontwikkelden. Tesla had als uitvinder een grote staat van dienst. Maar als medicus wordt hij nergens genoemd.

Op zijn site beweerde Pathuis geruime tijd dat het Dijkzigt Ziekenhuis in Rotterdam, behandelcentrum van de Erasmus Universiteit, hoog opgaf van zijn werkwijze en was tevens te lezen dat de RABO bank als zakelijke partner optrad. Om een lang verhaal kort te maken: het Dijkzigt Ziekenhuis was hoogst verontwaardigd dat Eye4Care gebruik maakte van zijn naam, wist van niks en distantieerde zich met nadruk van de activiteiten van ‘dokter’ Pathuis. De RABO was eveneens verontwaardigd, en sommeerde Eye4Care het logo van de bank en de verwijzing naar een partnerschap binnen 24 uur van de site te halen. Uiteindelijk verscheen er een artikel dat er op neer kwam dat Pathuis kwakzalverij van een zeer nare soort bedreef, omdat hij mensen geld uit de zak klopte, die nergens anders meer geholpen konden worden. De informatie die mijn conclusie ondersteunde, kwam o.m. van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, de Stichting Skepsis, het Dijkzigt Ziekenhuis en een aantal willekeurig geselecteerde artsen. Allemaal waren ze dezelfde mening toegedaan: bioresonantie is onwetenschappelijke hocus-pocus.

Voor de zekerheid ook maar even gebeld met de Inspectie voor de Gezondheidszorg en hen in grote lijnen op de hoogte gebracht van de strekking van mijn artikel. Zij konden niet meteen antwoorden. Een paar maanden later werd ik gebeld door de Inspectie. Die sommeerde mij, zonder tegenspraak te dulden, dat ik op een bepaalde datum thuis moest zijn. Ik moest inzage geven in ALLES. Al spoedig werd het misverstand duidelijk: mijn telefoonnummer bleek men verwisseld te hebben met dat van Eye4care.

Uit de rapportage van de Inspectie die maandag 15 juni jl. verscheen, en hot news werd in alle media: “Op 11 juni 2002 ontvangt de IGZ een telefoontje van een journalist van een huis-aan-huisblad te Harlingen waarin deze aandacht vraagt voor de website van Eye4Care. De journalist had navraag gedaan over onder andere de onderzoeken die Eye4Care zegt gedaan te hebben in samenwerking met de Erasmus Universiteit. De Erasmus Universiteit ontkent naar de journalist alle betrokkenheid met genoemd instituut.

Op 18 juni 2002 ontvangt de IGZ een telefoontje van de directeur van Eye4Care, met de mededeling dat hij door een journalist wordt beschuldigd van kwakzalverij. Ook huisartsen in de buurt spreken over kwakzalverij. De directeur geeft aan dat zijn instituut onder meer werkt met resonantietherapie.”
Pathuis ging dus blijkbaar zelf in de aanval.

Intussen druppelden er geruchten binnen dat niet iedereen werd genezen door Pathuis. Een bron vertelde dat het huis naast hem was gekocht door een Duitse industrieel, die zijn vrouw daarin onderbracht om haar in staat te stellen een behandeling bij Eye4Care te ondergaan. De vrouw overleed. De website was inmiddels een stuk minder uitbundig dan vlak na de start.

Daarna stelde ik Pathuis o.m. de volgende vragen:
– Heeft de inspectie de behandelingswijze van uw Tesla-therapie, als acceptabel, regulier en wetenschappelijk onderbouwd aangemerkt en is er een universiteit met een leerstoel in deze gloednieuwe tak van medische wetenschap?
– Wat vraagt u nu voor een behandeling, wie stel de diagnosen in uw (para) medische kliniek en laat u cliënten onderbrengen in hotels in de buurt, waarmee prijsafspraken zijn gemaakt?
– Zou u mij kunnen vertellen op welke medische vakgebieden u geschoold bent en in welke takken afgestudeerd? En hoeveel erkende artsen werken er voor de kliniek, fysiotherapeuten en natuurgenezers buiten beschouwing gelaten? Het gaat om artsen en specialisten. Met bul en met ervaring binnen de reguliere zorg.
– Via een bron die mij altijd betrouwbaar is gebleken, zijn er tijdens de behandeling enkele patiënten, waaronder kinderen overleden. Kunt u zeggen hoeveel er dat zijn geweest? En of er een relatie tussen de therapie en dat overlijden bestaat?
– Klopt het dat terminale patiënten in bepaalde gevallen hun woning hebben moeten verkopen om de therapie te kunnen bekostigen?
– Klopt het dat geen enkele verzekering bereid is om de therapie te vergoeden?

Geen enkele reactie. Ook niet na een mailtje met de vraag om een reactie te geven. Om hem toch nog een kans te geven zijn zegje te doen, heb ik hem uiteindelijk ’s avonds om een uur of elf gebeld, want Pathuis krijg je niet zomaar te pakken. Informatie gaf hij niet, wel ontstak hij in grote woede. Inmiddels was TROS Radar ook in de zaak gedoken. Redactrice Marieke de Ruijter meldde me dat het bijzonder moeilijk was om een voet tussen de deur te krijgen bij Eye4Care. “Ze dekken zich aan alle kanten in.” In die uitzending zag je de ex-computerhandelaar een röntgenfoto bekijken, zonder patiënte erbij, en de man verklaarde dat de tumoren ‘een fluitje van een cent waren om te verwijderen.’

De dag na mijn telefoontje met een woedende Pathuis, begon mijn telefoon te rinkelen. Iemand noemde mijn naam, adres en hing op. Vervolgens kwamen de hele avond telefoontjes binnen met opmerkingen als: ‘Weet waar je mee bezig bent’, ‘We weten je te vinden,’ ‘Oppassen,’ enz. Bewijzen kan ik het niet, maar omdat ik er van uitga dat God niet dobbelt, vermoedde ik dat deze intimidaties wel eens uit het wespennest afkomstig konden zijn waarin ik mijn neus had gestoken. De politie wilde geen aandacht aan deze intimidaties besteden, verbood me binnen het politiebureau met mijn mobiel een collega te bellen, gooide mij vervolgens het bureau uit. Luidruchtig roepend dat Pathuis ‘gisteren al was geweest’ en dat ‘ik geen flikker met die zaak te maken had, en het onmogelijk was dat mijn artikel werd genoemd door de Inspectie’….

De inspectie kwam met een vernietigend rapport. Eye4Care heeft volgens dat rapport directe schade toegebracht aan de gezondheid van patiënten en heeft pseudo-artsenij bedreven. Pathuis zou, volgens een bron, zo bleek uit de uitzending van RADAR, buisjes hebben ingebracht in de vagina van een cliënte met een darmziekte. Dat is nog eens andere koek dan een printplaatje verwisselen! Men zou onbevoegd medicijnen hebben voorgeschreven en injecties hebben gegeven in de hartstreek. De apparatuur zou bij sommigen brandwonden op het hoofd hebben veroorzaakt, en patiënten zijn daarbij ook nog eens aangemoedigd zijn met hun reguliere medicatie te stoppen. Soms met fatale gevolgen. Op de plaatselijke televisie sprak Pathuis onlangs over “dankbare nabestaanden, die graag koffie kwamen drinken”! Hij bracht geen tevreden patiënt mee.

Later verklaarde hij daar nog dat hij Eye4Care opnieuw ging opstarten en in de krant meldde hij dat hij een boek gaat schrijven over het onrecht dat hem is aangedaan.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.