Willem van de Moosdijk in het Maandblad

p { margin-bottom: 0.21cm; }

Hij
ontbreekt in de lijst van de top twintig kwakzalvers van de
twintigste eeuw, maar gezien de omvang van zijn operaties (vooral in
België), zijn agressieve (‘abjecte’) werkwijze, het vermogen dat
hij binnenhaalde, de zware hem toegemeten straffen (onder meer negen
maanden voor oplichting) en de claim dat hij kon genezen wat artsen
niet konden genezen, had hij niet misstaan in dat rijtje. Oordeelt u
zelf. Het beoordelingslijstje staat in het artikel Kwakzalvers van de twintigste eeuw op deze site. Nummer 20 scoorde 17 punten.

In het Maandblad tegen de Kwakzalverij
verschenen circa 85 artikelen over hem. Hieronder een opsomming met
korte samenvattingen. De artikelen zelf zijn te vinden op deze
site.

Een korte biografie van Van de Moosdijk is bijvoorbeeld
hier te vinden. Vóór zijn kruidenhandel was hij een kleine
scharrelaar, met de spreekwoordelijke twaalf
ambachten.

Jaargang
82, nr. 1 (januari 1967)
Dure kwakzalver
De
Eindhovense politie heeft proces-verbaal opgemaakt tegen de …
Eindhovenaar W. v. d. M. uit het stadsdeel Tongelre wegens het
onbevoegd uitoefenen van de geneeskunst.

De man bleek als
kwakzalver een forse praktijk uit te oefenen. De politie kwam op zijn
spoor via een Belg, die zich kwam beklagen, omdat hij 2.000 gulden
voor een kruidenkuur moest betalen. De kwakzalver zou ook gewerkt
hebben met zogenaamde handoplegging.

Hij zou volgens Het
Vrije Volk tegen de Belg gezegd hebben: ‘Als je mijn
kruiden niet neemt, ben je binnen twee jaar dood.’ Onder de klanten
van v. d. M. bevonden zich vooral veel Belgen.

Jaargang 82,
nr. 10 (oktober 1967)
RIJK van het loon van de angst
anderen aangedaan
In een opvallende reportage van Harro
Coumans, met foto’s van Rob Holthuis heeft De Nieuwe
Limburger een geval van barre kwakzalverij aan de kaak gesteld.
Het gaat hier om de ‘wonderdokter van Eindhoven’, Willem van de
Moosdijk.

In april van dit jaar is Van de Moosdijk door de
kantonrechter te Eindhoven veroordeeld tot een boete van 3000 gulden
wegens het onbevoegd uitoefenen der geneeskunst.

Van de
Moosdijk had de kunst afgekeken van zijn straatgenoot Van Dooren (een
eveneens veroordeelde paranormale kruidenadviseur) en had zelfs onder
diens naam in België kruiden verkocht.

Jaargang 83, nr. 1
(januari 1968)
Ik praat ze blauw
Van de Moosdijk
wordt onkritisch geïnterviewd door het Brabants Dagblad. Hij
denkt (ten onrechte) dat als hij zijn klanten maar niet aanraakt, het
niet als onbevoegde uitoefening der geneeskunst (‘strijken’)
telt.

Jaargang 83, nr. 7 (juli 1968)
Van
de Moosdijk eens de Raspoetin van Brabant?
D.F.
van de Pol van Vrij
Nederland
heeft een gesprek gehad met Wilhelmus Josephus Anthonius van de
Moosdijk. Deze heeft 14.000 klanten, voornamelijk in België, aan wie
hij kruidenpakketten van 500 tot 1000 gulden per stuk
verkoopt.

Jaargang
83, nr. 10 (oktober 1968)
Hielenlikkerij
Het
Stadsblad,
editie Breda en Baronie, drukt een volle pagina af over Van de
Moosdijk te Casteren (thans in de gemeente Bladel) nabij
Eindhoven.

Jaargang
83, nr. 12 (december 1968)
Schandelijk
Het
krantenartikel in het huis-aan-huisblad Stadsblad
blijkt een advertentie te zijn. Dezelfde tekst verscheen in de Gooi-
en Eembode,
en tevens in
het Harener
Weekblad
en met hele kleine lettertjes I.M. erboven (ingezonden mededeling).
De heer Eerenberg (64, advertentie-adviseur) in Hilversum is heel
boos geworden, nadat zijn vrouw, die spit had, nog zieker was
geworden na het gebruik van de kruiden. Hij wordt gesteund door de
Gooi- en
Eemlander.

Jaargang
84, nr. 1 (januari 1969)
Helpende
hand
In
de uitzending van vrijdag 13 december 1968 heeft Willem Duys in zijn
programma Voor de
vuist weg
Van de Moosdijk aan de kaak gesteld. Gasten waren Eerenberg en twee
ex-chauffeurs van Van De Moosdijk.

Een
vuistslag velde Van de Moosdijk
Van
de Moosdijk heeft tegen Oudjaar al 18 van de 24 chauffeurs die zijn
kruiden rondbrachten ontslagen. Van de Moosdijk zelf was door een
misverstand niet tijdig uitgenodigd bij Duys, en mocht wegens het recht op
antwoord op 17 december 1968 nog een monoloog voor de televisie
afsteken. De avond van de uitzending (13 december 1968) had hij
overigens al politiebescherming nodig.

Teren
op leed
Dagboekanier
(Henri Knap) in Het
Parool
(11 december 1968) vertelt over de ervaring van een vrouw die kruiden
van Van de Moosdijk kocht voor haar dochtertje met aangeboren
incontinentie. Het kind begon meteen te braken na inname, en toen de
moeder het spul zelf probeerde, kreeg ze overal
pukkels.

Kruidendokter
is een kwakzalver
Trouw
interviewt VtdK-voorzitter dokter A.P.N. de Groot. De
kruidenpakketten, die vanaf 125 gulden verkocht worden, zijn
misschien vijf gulden waard. De Groot ontzenuwt alle bekende mythes
over kruiden.

Wat
er in zit
Berkenblad,
berendruifblad, eikenbast, lavaswortel, akkerpaardenstaart (heermoes),
brandnetels, sandelhout, klaproosbladeren, zoethout, rozemarijn, duizendblad,
salie, hertshooi, geelwortel, venkelvruchten, alantswortel, kamille,
notenbladeren en wormkruid. Van de Moosdijk betrekt zijn waar van de
firma M. de Nijs te Lunteren, aldus het Algemeen
Dagblad.

’t
Ging om de omzet – zonder pardon
Een
chauffeur vertelt dat hij niet alleen kruiden moest langs brengen bij
mensen die aan Van de Moosdijk geschreven hadden, maar dat hij zelf
ook potentiële klanten moest opsporen.

Aardige
bekentenis
Artikel
uit De
Gecombineerde
en de Nieuwe
Tielse Courant. Van
de Moosdijk vindt dat hij niet van geneeskunde verstand hoeft te
hebben. Als iemand iets mankeert, zit er altijd wel een kruid in zijn
mengsel dat daarvoor helpt, en de andere zijn onschuldig.

Ik
zal ze verpletteren
Aldus
Van de Moosdijk over zijn tegenstanders, met name Eerenberg, tegen
een verslaggever van De Nieuwe
Limburger.

Ik ga er
mee door
Aldus
Eerenberg in Vrij
Nederland.
Verder nog negen andere citaten uit de media. Van de Moosdijk had
zeven minuten spreektijd gekregen op de tv, en onder andere gezegd:
‘Ik ben in Nederland door het slijk gehaald. Opnieuw is het gezonde
bedrijf van een jonge zakenman kapot gemaakt.’

Ook
in Leeuwarden!
Op
24 december werd in Leeuwarden een bestelauto van Kruidenhuis Holland
(van Van de Moosdijk) gesignaleerd.

Jaargang
84, nr. 2 (februari 1969)
Geldmakerij
De
Consumentenbond vindt huis-aan-huisbladen medeschuldig aan de
‘geldmakerij’ van Van de Moosdijk.

…
met de allure van een rijke playboy…
Een
columnist van De
Nieuwe Limburger
verhaalt hoe Willem van de Moosdijk met zijn keurige verschijning en
gevoelige stem mensen vertelde dat ze nog maar kort te leven had, en
dan 2.500 gulden vroeg voor drie kilo kruiden.

Advertenties
Ook
de misleidende advertenties kwamen in Den Bosch ter
sprake.

Gepast-streng
Kamervragen
(van Koekoek) over Van de Moosdijk.

Veel
klachten
Het
hoofd van het parket bij de rechtbank in Den Bosch zegt dat er al
maanden en maanden klachten over Van de Moosdijk zijn.

Zesde
zintuig
Onthuld
wordt hoe het zesde zintuig van Van de Moosdijk werkte.

Toen
Willem van de Moosdijk aan het ziekbed kwam
Het
hoger beroep van Van de Moosdijk (ook het OM was in beroep gegaan)
wegens onbevoegd uitoefenen van de geneeskunst diende op 20 januari
(hij kreeg een lichte voorwaardelijke straf). Het artikel meldt dat
zijn maandomzet gedaald is van 100.000 gulden naar 2000 gulden. Van
de Moosdijk stond terecht omdat tegen een doodzieke man gezegd zou
hebben: ‘U bent er bijzonder slecht aan toe. Uw hart en longen zijn
slecht en er is geen dokter die u beter kan maken. Ik kan dat
wel.’

Bewogen
pleidooi voor een ‘geteisterde’
Van
de Moosdijks raadsman bestrijdt dat deze miljonair is. ‘Hij is
praktisch tot de bedelstaf gebracht.’

Fantasio
Waarom
stond er een dure Italiaanse wagen voor de villa van Van de
Moosdijk?

Jaargang
84, nr. 3 (maart 1969)
Verbazingwekkend
De
Groningse hoogleraar farmacognosie en galenische farmacie F.H.L. van
Os is ook voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Kruidentuinen.
Hij heeft het gebeuren rond Van de Moosdijk niet gevolgd en hij heeft
er ook geen interesse voor. Hij heeft ook geen televisie.

Zak
kruiden voor 74.000 fr.
In
het dossier van Eerenberg zit een geval van een Belg die omgerekend
ruim 5000 gulden voor en zak kruiden van Van de Moosdijk had
betaald.

Van
de Moosdijk had geen succes met kort geding
Van
de Moosdijk had een kort geding aangespannen tegen Willem Duys. Het
diende op 23 januari 1969. Duys zou niet zorgvuldig genoeg geweest
zijn. Dat vond de president van de rechtbank ook wel, maar omdat het
gevraagde (rehabilitatie door Duys) toch niet zou baten, verloor Van
de Moosdijk.

Aan
de kaak stellen
Mag
een televisie-presentator soms geen misstanden hekelen en de abjecte
verkoopmethoden van een brutale kwakzalver aan de kaak
stellen?

Gekruid
sportorgaan wekte de lachlust

Scherpe
kritiek op uitspraak president
De
Leeuwarder Courant
vindt dat stelselmatige treuzelaars zoals de rechtbanken wat
bescheidener moeten zijn jegens media die hun signalerende taak
serieus opvatten.

Publiciteitsmedia
moeten alert blijven
Ook
het Algemeen
Dagblad
is het niet eens met de president van de rechtbank.

Jaargang
84, nr. 4 (april 1969)
Foei,
Gele Gids
De
Gele Gids
voor Rotterdam heeft een grote advertentie voor Kruidenhuis Holland
(dus het bedrijf van Van de Moosdijk).

Jaargang
84, nr. 5 (mei 1969)
‘Kruidendokter’
Willem van de Moosdijk ploegt weer voort
Dagboekanier
(Henri Knap in Het
Parool)
signaleert dat Van de Moosdijks bedrijf weer op gang komt.

Met
luxe omringd
Van
de Moosdijk heeft een luxe woning, dure auto’s en dergelijke maar
Peter van Steenwijk van Panorama
vond het er maar stil.

Jaargang
84, nr. 8 (augustus 1969)
Uit
België en Duitsland bustochten naar Willem van de Moosdijk
Het
Limburgs Dagblad
signaleert.

Jaargang
84, nr. 10 (oktober 1969)
Van
de Moosdijk gaat door
Artikel
door M. Eerenberg. Het is wel duizendmaal erger dan men denkt. Twee
Belgische handlangers van Van de Moosdijk fungeerden als chauffeur
voor patiënten van België naar Casteren. Onderweg hoorden zij de
slachtoffers uit, zodat later Van de Moosdijk zich met verworven
kennis helderziend kon voordoen. De handlangers hebben nu grote
villa’s laten bouwen. Van de Moosdijk had geschreven dat Eerenberg
‘een psychopathische inslag’ had. Eerenbergs aangifte wegens
belediging draaide op niets uit. Als Van de Moosdijk hem nou een
psychopaat had genoemd, was het wat anders geweest!

Jaargang
84, nr. 11 (november 1969)
Van
de Moosdijks grootspraak kent geen grenzen
Kwik
(6 november 1969) interviewde Van de Moosdijk. ‘Ik werd een gevaar
voor de pillenfabrieken, daarom moest ik gekraakt worden. … De
meest afschuwelijke ziekten werden door mij overwonnen. … Alles wat
ik doe is immers gebaseerd op liefde.

Jaargang
84, nr. 12 (december 1969)
Een
overtreding
Wie
kruiden tegen hoge prijzen verkoopt, voorgevend dat ze de koper
zullen genezen en er desnoods nog de bedreiging aan toevoegt, dat de
koper anders niet lang meer te leven heeft, is een groot gevaar voor
de volksgezondheid. Niettemin is dit een overtreding en geen
misdrijf.

Slechts
geldboeten voor ergerlijke kwakzalvers
Van
de Moosdijk is veroordeeld tot een boete van 10.000 gulden wegens het
onveogd uitoefenen van de geneeskunst.

Ook
in België regent het klachten over Van de Moosdijk
Op
de kwitanties staat altijd ‘Geen baat, geld terug’, maar daar
houdt Van de Moosdijk zich niet aan. Eerenberg wordt regelmatig
telefonisch (anoniem) bedreigd.

Jaargang
85, nr. 1 (januari 1970)
Mijnheer,
weet gij dat ge iedere minuut kunt doodvallen?
Alfons
van Goudbergen uit Hove nabij Antwerpen betaalde omgerekend 13.000
gulden (180.000 frank) voor een portie kruiden voor vijf jaar. Toen
ze niet werkten, kreeg hij niets terug, andere Belgische slachtoffers
evenzo. Het citaat uit de titel is wat de gepensioneerde dokwerker
Lembrechts te horen kreeg. Zijn hele spaargeld (64.100 frank) ging op
aan kruiden.

Van
de Moosdijk fantaseert al theeleidingen
Verslaggever
J.G. van Waldorp (Televizier
van 7 februari 1970) doet de hele zaak nog eens uit de doeken. Van de
Mooesdijk vergelijkt zichzelf met Jezus, beweert dat hij liever een
boete van 100.000 gulden betaalt dan een maand de cel in te moeten.
Zelf vindt Van de Moosdijk dat zijn grootste talent is dingen zo duur
mogelijk te verkopen.

Jaargang
85, nr. 3 (maart 1970)
W.
van de Moosdijk adverteert nu in Frankrijk
Hij
zet advertenties in France-Dimanche
(en Ici-Paris),
en weet de Franse regels op het punt van reclame voor geneesmiddelen
kennelijk te omzeilen. Ook deze advertentie (kosten bijna 28.000
gulden) zag er uit als een redactioneel artikel.

Jaargang
85, nr. 4 (april 1970)
Belgen
zijn bar boos op Van de Moosdijk
Het
Televizier-artikel
stond ook in Humo
met als kop: ‘Requiem voor den kwakzalver’. Hij laat ook in
België als redactioneel artikel vermomde advertenties in
huis-aan-huisbladen zetten.

Jaargang
85, nr. 5 (mei 1970)
Het
is met uw hoge sprongen gedaan, heer Van de Moosdijk!
Van
de Moosdijk berustte in de boete van 10.000 gulden. Verslaggever De
Mari van De
Telegraaf
interviewde Van de Moosdijk. Deze klaagde dat de pharmaceutische
industrie campagne tegen hem had gevoerd. In feite was het de heer M.
Eerenberg, die campagne heeft gevoerd. Eerenberg heeft heel veel tijd
en geld (genoeg voor een Volkswagen) gestopt in de bestrijding van
Van de Moosdijk, die nu heel zielig doet. Van de Moosdijks vrouw is
overspannen. ‘Ik kan er niet meer tegen op. De pillenfabrikanten
hebben de mensen tegen me opgehitst. Ik stop er helemaal mee’, zei
Van de Moosdijk tegen een verslaggever.

Jaargang
85, nr. 6 (juni 1970)
Brabantse
Raspoetin in de touwen geslagen
Namens
vier Belgische slachtoffers is er voor 15.000 gulden conservatoir
beslag gelegd op de villa van Van de Moosdijk. De advocaat van Van de
Moosdijk vindt dat slachtoffers alleen recht van spreken hebben (en
hun geld terug kunnen krijgen) als ze eerst de hele kuur hebben
afgemaakt. Ons
Zondagsblad
te Gent wijdt drie pagina’s aan een interview met
Eerenberg.

Jaargang
85, nr. 7 (juli 1970)
Van
de Moosdijk Noordwaarts
Van
de Moosdijk adverteert in Noorwegen, onder meer met grote
advertenties in Dagbladet.

Jaargang
85, nr. 9 (september 1970)
Vakantie-vechtpartij
met Van de Moosdijk en zijn lijfwacht

Jaargang
85, nr. 10 (oktober 1970)
Van
de Moosdijk betaalde 12.000 gulden terug

Jaargang
85, nr. 11 (november 1970)
Van
de Moosdijk wordt vervolgd voor oplichting

Ruim f
55.000 terug
Van
de Moosdijk heeft bovendien 10.000 gulden aangeboden aan een
Brabander als die er sommige mensen toe zou kunnen bewegen te
verklaren dat zij door de kruiden van Van Moosdijk zijn
genezen.

Jaargang
85, nr. 12 (december 1970)
Vijfduizend
gulden boete voor Van de Moosdijk
Wegens
‘kleinhandel in drogisterijartikelen zonder vergunning van de Kamer
van Koophandel’. De raadsman van Van de Moosdijk stelt dat de zaak
op gang is gebracht door psychisch gestoorden.

Jaargang
86, nr. 1 (januari 1971)
Rechtbank
keek nog eens naar ‘Vuist’ over kruidendokter
In
de civiele procedure gingen de rechters in de NOS-studio Vitus kijken
naar opnamen van de beroemde uitzending.

Brabantse
‘Raspoetin’ adverteert in Nice-Matin
Hij
plaatste de advertentie op 1 (of 3) oktober 1970.

Jaargang
86, nr. 2 (februari 1971)
Van
de Moosdijk verdiende schatten met adverteren in Frankrijk
Het
Belgische weekblad De
Post
meldt dat deze advertenties leidden tot de verkoop van 4000 kuren. De
advertentie in France-Dimanche levered alleen al 140.000 gulden op.
In de Nederlandstalige advertenties in Nederland en België
figureerde een wonderbaarlijk genezen nonnetje uit Geel; in Frankrijk
komt ze uit Courtois (Kortrijk). De Franse wet heeft strenge regels
over gezondheidsreclame en ook over kruidenverkoop, die beide door
Van de Moosdijk geschonden worden. Overigens blijkt Van de Moosdijk
desgevraagd maar vijf kruiden in zijn paketten te kunnen
opnoemen.

Jaargang
86, nr. 3 (maart 1971)
Hoe
erger misstand, hoe ruimer vrijheid tot critiek
Van
de Moosdijk verliest zijn proces tegen Duys/Avro. Hoewel Eerenberg
enkele malen misschien te ver is gaan (door Van de Moosdijk een
oplichter te noemen!) is dat Duys niet aan te rekenen. UIt de
uitzending rijst het beeld op van iemand die zich jarenlang uit
winstbejag aan een kwaklijke vorm van kwakzalverij op grote schaal
ging.

Jaargang
86, nr. 4 (april 1971)
Geen
kruid tegen gewassen?
Er
wordt vanuit Frankrijk geklaagd over Van de Moosdijk

Van
de Moosdijk adverteert in Duitsland
Van
de Moosdijk beweert in de Augsburger
Zeitung
de grootste kruidenspecialist vter wereld te zijn en 40.000 kruiden
te kennen.

Jaargang
86, nr. 7 (juli 1971)

Willem van de
Moosdijk zag af van beroep

Jaargang
86, nr. 9 (september 1971)
Bezwaddering
Van
de Moosdijk adverteert nu ook in Oostenrijk (in de zaterdagse
kleurenbijlage van Der
Kurier,
het grootste dagblad daar), en bezwaddert de naam van ons land.

Van
de Moosdijk zoekt ’t in Oostenrijk
Vanwege
zijn ‘medisch beroepsgeheim’ wil hij de naam van zijn
aanzienlijke patiënten niet vrijgeven. Hij zou al twintig jaar
kruidkunde hebben gestudeerd en de tienduizend kruiden van de Amazone
kennen. In feite was hij natuurlijk een scharrelaar die vele baantjes
had gehad, meest recent een handel in tweedehands wasmachines en
daarna tweedehands kinderschoenen.

Jaargang
86, nr. 10 (oktober 1971)
Stugge
strijder tegen Van de Moosdijk
Jan
van Gijzel schreef in Het
Vrije Volk
een hele pagina over Eerenberg. Eerenberg wist ook de Franse, Noorse
en Oostenrijkse advertentiecampganes te stoppen.

Miljoenenomzet
De
advocaat van de Belgische gedupeerden schat de omzet van Van de
Moosdijk op 1 tot 2 miljoen in de jaren 1968-1969. De Fiscale
Opsporingsdienst (FIOD) is zeer geïnteresseerd.

Jaargang
86, nr. 12 (december 1971)
Van
de Moosdijk failliet – maar nog brutaal als de beul
Van
de Moosdijk is in oktober failliet verklaard. Hij kan de Belgen niet
terugbetalen; Van de Moosdijk beweert dat hij de Belgen een kwart
miljoen heeft terugbetaald. De curator krijgt stapels brieven uit
Oostenrijk, Frankrijk en zelfs Algerije en Senegal. Een van de
schuldeisers is ook een transportondernemer. Een van diens chauffeurs
had kruiden in Frankrijk proberen binnen te smokkelen, was gesnapt,
waarna de ondernemer 80.000 gulden had moeten betalen om zijn eigen
auto terug te krijgen. Van de Moosdijk heeft ook enkele advertenties
niet betaald.

WILLEM
VAN DE MOOSDIJK
is kort voor Oudejaar gegijzeld op last van de curator in zijn
faillissement. Hij had zich niet aan de hem opgelegde bepalingen
gehouden.

Jaargang
87, nr. 1 (januari 1972)
Van
de Moosdijk betaalde niet, leverde niet
Twee
Oostenrijkse kranten gingen in het schip, Der
Kurier
zelfs voor zes advertenties. Oostenrijkers die geld overmaakten
ontvingen niets.

Jaargang
87, nr. 2 (februari 1972)
Hoe
Van de Moosdijk Belgen geld uitperste
Het
Jackie le Comte (1932) had een prenatale hersenbeschadiging
(tangverlossing) en is permanent zwakzinnig. In 1969 horen de ouders
van Van de Moosdijk. Hij vraagt 74.000 frank voor een kruidenkuur. Ze
vragen of het niet wat minder kan. ‘Ofwel u betaalt en uw zoon
geneest, of hij betaalt niet en hij blijft een sukkelaar. Maar dan
bent u, vader en moeder, verantwoordelijk voor zijn ongeluk.’ Daar
hadden de ouders niet van terug. Ze betaalden, hoewel ze het niet
breed hadden. Een verzekeringsuitkering die ze hadden gespaard voor
als ze er niet meer zouden zijn om voor Jackie te zorgen ging er
helemaal aan op.

Jaargang
87, nr. 3 (maart 1972)
Van
de Moosdijk richtte ook geneeskundig schade aan
Op
20 januari stond Van de Moosdijk terecht voor oplichting. Hij kreeg
een half jaar plus een half jaar voorwaardelijk, maar ging in beroep
(het OM ook, dat had twee jaar geëist). Ter rechtzitting bleek dat
een zak van twee kilo 15,56 gulden inclusief btw kostte, en voor
circa 2300 euro verkocht werd. Ook bleek het nonnetje uit Geel
helemaal niet te bestaan. De opmerking over geneeskundige schade kwam
uit het requisitoir.

‘Hier
en nu’ wekte medelijden op voor verkeerde figuur
Het
NCRV-programma Hier
en Nu
schetste, vlak voor de rechtzitting, een heel partijdig beeld van de
zielige Van de Moosdijk.

Jaargang
87, nr. 5 (mei 1972)
Bij
Van de Moosdijks curator 500 brieven
(Moet
zijn: 5000 brieven) Daaronder die van twintig Franse kranten die
samen 125.000 gulden willen hebben voor onbetaalde advertenties. De
vorderingen, inclusief die van de belastingdienst, zijn samen een
half miljoen gulden. Vele van de brieven zijn bestellingen vanuit het
buitenland.

Jaargang
87, nr. 6 (juni 1972)
Het
is hem in zijn bol geslagen
Kruidenhandelaar
De Nijs uit Lunteren vertelt aan Het
Vrije Volk
wat hij ervan vindt. De Nijs zou hem gewaarschuwd hebben dat je met
die kruiden lang niet alles kunt genezen. De Nijs zegt dat hij niet
wist dat Van De Moosdijk zoveel vroeg voor zijn kruiden. Er zijn
trouwens nog wel veertig andere kruidengenezers, die niet zo’n
drukte maken, en De Nijs is de enige die de kruiden levert.

Jaargang
87, nr. 7 (juli 1972)
Bij
Van de Moosdijk: het vet van de ketel
Bij
de verificatievergadering van het faillissement blijkt er niet veel
over te zijn. Van de Moosdijk krijgt een
bijstandsuitkering.

Jaargang
87, nr. 12 (december 1972)

Van de Moosdijk
begint nieuw hoofdstuk
Van
de Moosdijk krijgt negen maanden onvoorwaardelijk. Het Brabants
Dagblad
heeft een uitvoerig verslag. Inmiddels heeft Van de Moosdijk op 10
november 1972 samen met zijn werkeloze broer Frans een geldloper van
de Grenswisselkantoren overvallen en van een miljoen gulden beroofd.
Sindsdien zit hij in het Huis van Bewaring.

Jaargang
88, nr 3 (maart 1973)
Cassatieberoep
van Van de Moosdijk verworpen

Jaargang
88, nr. 6 (juni 1973)
Willem
van de Moosdijk in observatie
Bij
de curator liggen inmiddels 6000 brieven. De schuldeisers krijgen
misschien een tiende terug.

Jaargang
88, nr. 8 (augustus 1973)
Willem
van de Moosdijk zit nu straf uit

Jaargang
88, nr. 10 (oktober 1973)
Waar
liet Van de Moosdijk toch al dat geld?
Er
is nog negen ton zoek van de 1,2 miljoen die Van de Moosdijk had
buitgemaakt.

Jaargang
89, nr. 1 (januari 1974)
De
eerste klap is een daalder waard
Stel
eens dat Van de Moosdijk meteen een maand hechtenis had gekregen
wegens onbevoegde uitoefening der geneeskunde. Dan was het nooit
zover met hem gekomen. Dat zei zijn raadsvrouwe.

Van
de Moosdijk: gevaarlijke overtuigingskracht
Hij
is veroordeeld tot twee jaar plus tbr voor de overval. Broer Frans
(een man met een niet onaanzienlijk strafblad) twee jaar, maar geen
tbr. De heer Eerenberg en veel Belgische slachtoffers waren voor de
rechtszaak naar Den Bosch gekomen.

Jaargang
90, nr. 4 (april 1975)
Het
miljoen van Willem van de Moosdijk is nog altijd zoek
De
broers zitten niet meer in de gevangenis, Willem nog in tbr. De
bijstandsuitkering van de familie is ingetrokken omdat ze wel erg
royaal lijken te leven.

Jaargang
91, nr. 9 (september 1976)
Film
over Van de Moosdijk?
De
Haagsche Courant
meldt dat er een film over het leven van Willem van de Moosdijk komt,
gebaseerd op onder andere het boek van Rolf Boost, Peter Dillen en
Karel van Son, Koopman
in ijdele hoop
(1973).

Jaargang
91, nr. 11 (november 1976)
Geen
film over Van de Moosdijk
Er
komt geen toestemming van Van de Moosdijk tot medewerking, niet
zolang de Rijks-Psychiatrische Inrichting te Eindhoven (waar hij nog
steeds verblijft) er iets over te zeggen heeft.