Droge naaldkunst; specialist in drie weken

Droge naaldtechniek is een grafische techniek, een etstechniek, die het Engels drypoint technique heet. “Dry Needling” is daarentegen een Potjesengelse term voor het behandelen (en dat is niet hetzelfde als genezen) van myogelosen.

Myogelosen zijn pijnlijke verhardinkjes in spieren. Bij palpatie (voelen, tasten) zijn ze als knolletjes in de spier voelbaar. Ze kunnen optreden na overbelasting van spieren, bij kou, of bij een combinatie daarvan. Zij zitten meestal in de rug- en de bilspieren maar kunnen ook in nek, schouders en dijen optreden. Soms is een hele spier verhard en stijf. De meeste mensen die aan sport doen, of aan tuinieren, of die een nachtje “verkeerd hebben gelegen” kennen het fenomeen. Doorgaans gaan myogelosen in de loop van enkele dagen tot enkele weken gewoon vanzelf over. Ongeforceerd bewegen, warm houden en Ibuprofen willen wel eens helpen. Ook geeft massage vaak verlichting.

Voor het ongemak bij myogelosen hebben goochemerds een gewichtig woord uitgevonden: “myofasciale problematiek”. De myogelosen zijn omgedoopt tot “triggerpoints” en droge naaldkunstenaars prikken en roeren daarin met acupunctuurnaaldjes “om zoveel mogelijk vezels los te maken”, zie ook deze Youtube-filmpjes (1, 2).

Interessant is, dat de beoefenaars claimen dat Dry Needling een “invasieve techniek” is, terwijl ze er tegelijkertijd op wijzen dat het geen “voorbehouden handeling” is in het kader van de wet BIG (Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg), die invasieve (en dus gevaarlijke) technieken verbiedt aan anderen dan artsen. Dry Needling is geen voorbehouden handeling omdat er geen injectie wordt gegeven met een holle naald waarmee een lichaamsvreemde stof wordt ingespoten of bloed wordt getapt. Uw kapper, uw buurvrouw of elke willekeurige andere burger mogen een dergelijke invasieve, maar niet voorbehouden techniek op u toepassen (maar niet zonder uw toestemming).

Elke invasieve techniek brengt echter het risico van infectie of bloeding met zich mee. Dat laatste zeker bij mensen die bloedverdunners gebruiken (wordt daarnaar wel gevraagd door de prikkers?). De kans op een bloeding wordt groter door het bij Dry Needling beoogde loswoelen van vezels. Indien er bloedinkjes ontstaan werkt de prikker meteen aan zijn volgende consult: een hematoom (blauwe plek) door een bloedinkje zal langer last geven en dus zal de spier langer behandeld moeten worden.

Dry Needling kan bij verzekeraars als fysiotherapieconsulten geclaimd worden. “Dry Needling” klinkt natuurlijk ook als een echte behandeling, “myofasciale problematiek” klinkt bovendien nog eens als een echte ziekte en niet als gewoon “kou op een spier” of “een blauwe plek”,

Droge naaldkunstenaars pretenderen heel anders te werken dan acupuncturisten. Ze erkennen namelijk de zg. acupunctuurpunten niet (en dat is terecht, die bestaan namelijk niet, elke acupuncturist vindt ze op een ander plekje), maar ze zeggen regelrecht op het geïrriteerde weefsel af te gaan. 

Op de Youtube-filmpjes is te zien dat de behandelaars blauwe handschoentjes dragen. Dat geeft de indruk dat er steriel gewerkt wordt maar dat is niet zo. Die handschoentjes hangen op elke verpleegafdeling bij de wasbak en dienen om de verpleging te beschermen tegen akelige ziekten als aids, hepatitis, andere bloedoverdraagbare aandoeningen en tegen etter en pus op de blote handen. Zij worden dus niet gedragen om patiënten maar om behandelaars te vrijwaren van infecties.

Men kan als basisarts of fysiotherapeut met goed gevolg een cursus Dry Needling doen in 15 dagen (drie modules). Dan wordt men geaccrediteerd door de KNGF (Koninklijk Nederlands Genootschap Fysiotherapie). Men is dan een erkend deskundige, specialist in drie weken!

Zo’n cursus kan natuurlijk ook in het buitenland, bijvoorbeeld in Canada, gevolgd worden bij een wereldberoemde naaldkunstenaar. Dat is aftrekbaar voor de belastingen en men kan er een vakantie aan vastknopen: reizen voor de halve prijs (want belastingaftrekbaar zoals gezegd). Zo zie je nog eens wat van de wereld.

Kortom: humbug, Wichtigmacherei, kwakzalverij.

Naschrift januari 2015

Op 1 november 2014 vond in Groningen een congres plaats voor Dry Needling-behandelaars (hoofdzakelijk fysiotherapeuten). Daar bleek dat men nog in het duister tast over de fysiologische mechanismen bij het ontstaan van triggerpoints. Daarom -zo werd op het congres gesteld- is ook niet duidelijk hoe dry needling werkt. Er bestaat ook geen duidelijkheid over wat de beste handelwijze is: alleen maar het aanprikken, het op en neer bewegen of juist het “roeren” met de naald . Wij begrepen voorts dat er met Dry Needling geen duidelijk beter resultaat wordt bereikt dan met massage c.q. (ischemische) compressie van de pijnlijke plekken in aangedane spieren hoewel Dry Needling misschien iets sneller zou helpen.

Desgevraagd meldde Carel Bron, lid van het Congrescomité ons, dat er geen verschil is tussen “myofasciale triggerpoints” en “myogelosen”. De laatste term is echter bij Dry Needlers in onbruik geraakt.

Wij handhaven onze mening dat Dry Needling voor myogelosen/myofasciale triggerpoints niet bewezen zinvoller is dan reeds bestaande behandelwijzen waarnaar door ons in 2011 werd verwezen. Dry Needling is een invasieve techniek met een onbekend aangrijpingspunt en dus een riskantere behandeling dan behandelwijzen waarbij geen naalden in spieren worden gestoken.