Ezeltherapeuten beloven bizarre dingen

Kinderen en volwassenen met autismestoornissen als PDD-NOS en asperger, met ADHD of met een verstandelijke beperking, met dementie, depressie of een visuele beperking, hebben er baat bij, stelt bazin Brigitte Wijnen. Zij volgde een universitaire studie Gezondheidswetenschappen aan de Universiteit Maastricht en werkte daarna enige jaren als adviseur bij Ernst & Young. Wijnen heeft zich sinds 2008 gespecialiseerd in Asinotherapie (met een hoofdletter), zoals ezeltherapeuten hun knuffelhandelingen en kopjesgeven aanduiden, geïnspireerd door het woord asino (van origine afkomstig uit het latijn: ezel).

Knuffelen, aaien, stoeien en een rondje door het bos lopen, wat maakt het uit of dat gebeurt met een paard, konijn, dolfijn, hond of een ezel? Het probleem begint als je gaat geloven dat handelingen die je hebt bedacht gezond zouden werken, als je daarvoor het begrip therapie hanteert en die tegen betaling exploiteert.

Laten we de VanDale er nog eens op naslaan. Als eerste verklaring achter het woord therapie staat: `onderdeel van de geneeskunde dat zich met behandelen, in het bijzonder met de genezing van ziekten bezighoudt.’

En dat is precies wat ezelaars suggereren met het door hun geïntroduceerde begrip Asinotherapie. Ze denken dat het iets speciaals is en beginnen daarom hun vondst met een hoofdletter. En dan zijn het `genezers’ die fout bezig zijn en gewone knuffelzaken medicaliseren. Ze beloven en menen dingen te zien zonder enige wetenschappelijke onderbouwing te kunnen overleggen. Het gaat dan niet alleen om zweverige aanduidingen die ze bijvoorbeeld bij de ezelsstal in Maastricht hanteren voor hun mindfulness-training die bedoeld is om `aandachtig en bewust in het leven te kunnen staan en effectiever om te kunnen gaan met stress en pijn.’ We lezen:`Mindfull zijn, betekent je aandacht doelbewust richten en focus houden op het huidige moment. Hierbij is de ezel je maatje. Kalm, zonder stress en oordeel. Samen observeren en gewaar worden van je ervaringen in het hier en nu. Je wordt milder en leert om af te zien van zelfveroordeling. Zo sta je opener en bewuster in het leven. Je leert dat je gedachten geen feiten zijn. In de mindfulness-training met ezels leren we stilstaan door meditatie, yoga- en aandachtoefeningen. De thema’s die aan de orde komen zijn onder andere loslaten, accepteren, ervaren hier en nu, omgaan met emoties en fysieke ongemakken of pijn.’

Elke therapievondst heeft haar eigen jargon. In Kessel in België bij ezelsstal Het Steentje omschrijven ze enkele termen daaruit: `Tijdens de ezeltherapie leren de mensen op een ontspannende manier de vacht van een ezel te verzorgen, dit wordt Pansage genoemd. Ook gaan zij op de ezel heerlijk wiegen: Portage. Er wordt echt contact gemaakt met het dier wat heel erg ontspannend blijkt te zijn. Door het lichamelijke contact, het knuffelen, aaien en borstelen, verzorgen en wandelen met de ezel gaat het dier de persoon op gegeven moment herkennen en kan er een vriendschap ontstaan.’

Ezelaars in het Zeeuwse Kamperland bij Ezelspoor maken het bonter en noemen expliciet dat mensen met aandoeningen als ADHD en autismestoornissen baat hebben bij ezelgeknuffel. Dan wordt het kwakzalverij, vindt de briefschrijver. En nu maar hopen dat zorgverzekeraars Asinotherapie niet in een van hun aanvullende pakketten zullen opnemen.