Neuropsyrurgie

Onlangs meldde zich bij ons secretariaat een slachtoffer van deze (citaat van site Van Enkhuizen: ) “geneesmethode die gebruik maakt van lichaamsgerichte therapie die direct op het neurologische systeem is gericht door middel van reflexen die direct effect hebben op de regelcentra’s (dat is een dubbel meervoud, dus heel veel, vdB) van het zenuwstelsel en de hersenen die op hun beurt weer orgaanfuncties en hormonaal emotioneel functioneren beïnvloeden”. Wat er precies gebeurt bij de consulten blijft onduidelijk. Je moet een handdoek meenemen en ook twee cassettebandjes, zodat je thuis nog eens op je gemak het consult kunt doornemen. Er worden hocuspocusmetingen verricht met een “neurokonditiemeter®” (ook al geregistreerd) die huidweerstanden zou meten. Huidweerstand varieert natuurlijk met de vochtigheidsgraad en zegt dus niets, maar is goed bruikbaar voor oplichterij. Volgens de uitvindster (Agnes zelf) is het apparaat “vergelijkbaar met EEG- en ECG-apparatuur”. Het “lichaamsgericht werken” bestaat uit “het opwekken van reflexen doordat de therapeut de handen legt op huidgebieden over het hele lichaam”. Het is nodig dat na het eerste consult à 295 euro (doorgaans 2½ uur “psychotherapeutisch” onderzoek) in ieder geval een vervolgconsult à 195 euro (1¼ uur “behandeling”) plaatsvindt, want anders neemt de neuropsyrurg geen verantwoordelijkheid en loop je allerlei risico’s vanwege “losgemaakte emoties, hormonen, parasympathicus en formatio reticularis”.

Het slachtoffer lichtte ons in over zijn aandoeningen en meldde restverschijnselen te hebben na behandeling door de neuropsyrurg Jeff de Vries.

Deze melding leidt tot de volgende overwegingen:

Vele aandoeningen (onder meer die van onze melder) verlopen van nature in ups en downs. Kwakzalvers (ook de artsen onder hen) houden hun klanten daarover van den domme, maar maken van dat natuurlijk beloop volop gebruik: hun klanten komen vaak op het toppunt van de klachten in hun praktijk en genezen schijnbaar door hun interventies, maar in feite slechts omdat de aandoening door haar natuurlijk beloop weer aan het verbeteren is. De aandoeningen die volgens de site van Jeff de Vries gebaat zijn met neuropsyrurgie hebben bijna alle hetzelfde kenmerk: een natuurlijk beloop in ups en downs. Hij noemt bijvoorbeeld: schouder- nek- en rugklachten, nervositeit, hoofdpijn/migraine, slapeloosheid, faalangst, spierklachten, huidklachten, astma, fobieën en allergieën.

Bij de neuropsyrurgie wordt op zweverige wijze alles met alles in verband gebracht zonder voldoende kennis van neurologie, psychologie en chirurgie. Overigens ook zonder goede basiskennis van biologie, scheikunde en natuurkunde. Het is  een pseudowetenschap, die met mooie woorden en dure termen verkocht wordt om indruk te maken. De ongeveer twintig volgelingen van Agnes van Enkhuizen doen dan ook net of zij “officieel” erkend zijn maar zij zijn alleen maar onderling erkend door henzelf. Met kinderachtige bluf delen ze mee dat zíj de BIG-registratie erkennen. Maar de door de overheid ingestelde BIG-registratie erkent omgekeerd de neuropsyrurgie niet. Met registratie in het BIG-register (voor beoefenaars van Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg) hebben neuropsyrurgen dus niets van doen.

BIG-geregistreerde behandelaars (zoals artsen, tandartsen en apothekers) moeten voldoen aan duidelijk omschreven, wettelijk erkende opleidingen en beroepseisen. Zij zijn onderworpen aan tuchtrechterlijke uitspraken bij van staatswege ingestelde Regionale Tuchtcolleges voor de Gezondheidszorg.

Jammer genoeg mag iedereen in Nederland therapeutische diensten aanbieden en er geld voor vragen. Dus ook neuropsyrurgen. Maar als men niet BIG-geregistreerd is kan men ook niet aangeklaagd worden bij zo’n tuchtcollege, dus neuropsyrurgen (en kwakzalvers in het algemeen) hebben het in dat opzicht gemakkelijker dan BIG-behandelaars. 

Kwakzalversverenigingen hebben soms een interne klachtenregeling, maar omdat alle verenigingsleden in dezelfde onzin geloven ligt een objectieve klachtbehandeling niet echt voor de hand.

Alleen als een kwakzalver het erg bont maakt en een patiënt goed kan aantonen, dat hij of zij akelige gevolgen heeft van een behandeling, kan de patiënt zich wenden tot een gewone rechtbank om schadevergoeding te claimen, zijn geld terug te eisen of een veroordeling wegens mishandeling af te dwingen. Jeff de Vries is niet BIG-geregistreerd. Men kan over hem dus geen klacht deponeren bij een tuchtcollege. Bij een rechtsgang van een patiënt naar de gewone rechter is voor hem weinig te vrezen. Het is namelijk vaak ondoenlijk te bewijzen dat restverschijnselen, die zijn ontstaan tijdens of na een behandeling door een alternatief behandelaar ook werkelijk de behandeling als oorzaak hebben. Jeff de Vries en andere neuropsyrurgen weten dat natuurlijk donders goed, dus als zij het niet te bont maken kunnen zij gewoon hun gang blijven gaan. Zij zullen zelf wel tevreden zijn over hun resultaten (tenminste 490 euro per klant voor minder dan een dagdeel werk). Onze melder was dat niet, maar staat machteloos.