Rijksvaccinatieprogramma. Acceptatie en vermeende bijwerkingen

Aangenomen wordt dat een entpercentage van 90% voor alle vaccinaties nodig is om verspreiding van de betreffende besmettelijke ziektes te voorkomen. Dit wordt in Nederland in het algemeen gehaald. Er zijn 19 gemeenten waar dit percentage voor alle vaccinaties niet gehaald wordt. Het betreft gemeenten met relatief veel inwoners die vanwege hun geloof vaccinaties afwijzen. Daarnaast is er een toenemend aantal ouders die kritisch staan ten opzichte van vaccinaties, vanuit een levens- en natuurbeschouwelijke houding gevoed door antroposofie en homeopathie.

Sommigen volgen de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken (NVKP). Uit publicaties en de website van deze vereniging blijkt echter geen objectiviteit; hun voorlichting is, aldus de schrijvers, veelal niet onderbouwd, misleidend en onjuist. De argumenten om niet te vaccineren worden koel maar genadeloos neergesabeld.

De betreffende ziektes, aldus de NVKP zouden niet meer voorkomen, terwijl hun ernst wordt overschat. Echter, wanneer de vaccinatiegraad daalt komen de aandoeningen snel terug, terwijl o.a. mazelen en kinkhoest ernstige complicaties met zich mee kunnen brengen. Voor de bewering dat de te bestrijden ziekten gemakkelijk te behandelen en te genezen zijn, ontbreekt elke wetenschappelijke grond. Zo noemt de NVKP hoogtetherapie, hoge doses vitamine C en homeopathische middelen, adviezen die voortkomen uit anekdotische observaties maar die iedere wetenschappelijke onderbouwing missen. Sommigen vinden dat men “onschuldige” besmettelijke kinderziekten niet moet voorkómen omdat het doormaken ervan zou bijdragen aan de ontwikkeling van het kind, een opvatting die iedere wetenschappelijke grond mist.

De NVKP beweert dat de bescherming tegen infectieziekten niet het gevolg is van vaccinaties, maar van toenemende welstand, vooruitgang in de geneeskunde en verbeterde hygiëne, huisvesting en voeding. Dit wordt weersproken door het feit dat bij een dalende vaccinatiegraad de infectieziekten weer terugkomen. Ook de bewering dat het kinkhoestvaccin geheel onwerkzaam is onjuist. Het vaccin is partieel werkzaam waardoor de kans op ziekte wordt verlaagd en de ziekte bij gevaccineerden minder ernstig verloopt. 

Ook het uitstellen van vaccinaties, zoals in deze kringen wel wordt aanbevolen is zinloos. Zuigelingen hebben een uitstekend functionerend immuunsysteem, terwijl antistoffen die het kind van de moeder meekrijgt slechts enkele maanden werkzaam zijn en dan alleen tegen infectieziekten die de moeder heeft doorgemaakt. Dat, zoals antroposofen beweren, het doormaken van infectieziekten de weerstand tegen andere infecties verhoogt is onzin.

In een tweede artikel rekenen de auteurs af met een aantal vermeende bijwerkingen. Op grond van degelijk epidemiologisch onderzoek is gebleken dat er geen samenhang is tussen bof-, mazelen-, rubella- (BMR), difterie-, kinkhoest- en tetanusvaccinatie en het ontstaan van allergische ziekten. Evenmin tussen BMR en autisme alsmede darmproblemen, tussen hepatitis-B-vaccinatie en multipele sclerose en tussen Haemophilus Influenzae B vaccinatie en diabetes mellitus. Dat, zoals wel beweerd wordt, vaccinaties kunnen leiden tot wiegendood kan naar het rijk der fabelen verwezen worden. Hoewel sinds de jaren 80 het aantal vaccinaties aanzienlijk is toegenomen daalde sindsdien het aantal gevallen van wiegendood van ongeveer 220 naar ongeveer 25.

Ten slotte wordt ingegaan op het zg. postvaccinale syndroom (verkoudheid, otitis media, bronchitis, obstipatie, slaap-, gedrags- en ontwikkelingsstoornissen) waarvan het bestaan geopperd is door de homeopathische arts Smits. Hij raadt ouders aan niet tegen kinkhoest te vaccineren. De schrijvers menen dat dit een onverantwoord advies is. De theorieën van deze arts zouden eerst getoetst dienen te worden in dubbelblind, gerandomiseerd, placebogecontroleerd onderzoek.

Echte bijwerkingen van vaccinaties, die in Nederland geregistreerd worden, zijn zeldzaam: ± 0,25 per 1000 en zelden ernstig van aard. Zij wegen ruimschoots op tegen de geboekte winst. De auteurs wijzen op het grote belang van goede voorlichting.

Literatuur

1. Rümke HC, Visser HKA. Vaccinatie op de kinderleeftijd anno 2004. I Effectiviteit en acceptatie van het Rijksvaccinatieprogramma. Ned Tijdschr Geneeskd 2004;148:356-63.

2. Rümke HC, Visser HKA. Vaccinaties op de kinderleeftijd anno 2004. II Echte en vermeende bijwerkingen. Ned Tijdschr Geneeskd 2004;148:364-70.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.