Alternatieve tandheelkunde III

Alternatieve tandartsen beweren, dat amalgaam soms, ja zelfs vaak, schadelijk is voor de gezondheid. Omdat amalgaam voor 50 procent uit kwik bestaat, is het inderdaad denkbaar dat vrijkomend kwik giftig is voor het lichaam. Daarnaast zou allergie voor amalgaam volgens de alternatieve tandartsen veel voorkomen en veel chronische klachten veroorzaken. Deze amalgaambelasting is in die visie oorzaak van depressies, visusstoornissen, neurologische problemen, nierfunctiestoornissen, slechte genezing van blessures e.d.

Het is eigenlijk verbluffend om te zien hoe serieus en met hoeveel energie de academische tandheelkunde is ingegaan op de op zo weinig feiten stoelende beweringen van de anti-amalgaamlobby. De anti-amalgaamactivisten (o.a. verenigd in de organisatie Gezond zonder Kwik), die niet schroomden om hun opvattingen in het publiek naar voren te brengen, werden en worden door hun reguliere vakbroeders met alle collegiale egards behandeld en hun claims zijn met een overmaat aan gedegen en onweerlegbaar feitenmateriaal op zakelijke wijze weerlegd. Dat geschiedde in een artikelenserie in het Nederlands Tijdschrift voor Tandheelkunde in 1993, in de 1995 editie van het Tandheelkundig Jaar (Schuurs) en met de verschijning van een boek van 282 pagina’s: Amalgaam. De feiten, onder redactie van Schuurs en Davidson (Nijmegen, 1995, STI). In 1998 heeft ook de Gezondheidsraad in een rapport uitgesproken dat amalgaam geen enkel risico voor de gezondheid met zich meebrengt.

Wat zijn de feiten? Allergie voor amalgaam is zeer zeldzaam, terwijl alle andere in aanmerking komende materialen waarschijnlijk zelfs meer kans geven op allergische reacties. Met betrekking tot de kwikbelasting staat nu wel vast dat bij mensen met amalgaamvullingen de concentratie van kwik in bloed en urine niet verschilt van de normale achtergrondbelasting bij mensen zonder deze vullingen.

De kwakzalver-tandarts denkt daar echter geheel anders over en zal bij welke vage klacht van zijn slachtoffer dan ook tot ‘behandeling’ overgaan. De eerste benadering (door de kwakzalver) van de ‘kwikbelasting’ is veelal een homeopathische: Neelissen, voorzitter van de in 1986 opgerichte Nederlandse Vereniging van Homeopathische Tandartsen, beveelt in deze gevallen het ‘Mercurius solubilis’ aan, een ‘gepotentieerde’ kwikoplossing. Tevoren dient de diagnose amalgaambelasting door middel van elektroacupunctuur te worden vastgesteld. Aldus Neelissen in 1988 in een reclamefolder van homeopathieproducent VSM. Indien de (bijv. reumatische!) klachten van de patiënt dan nog niet over zijn, dan volgt veelal het advies om de amalgaamvullingen uit het gebit te laten verwijderen. Nog erger wordt het als er adviezen gegeven worden om gezonde tanden of kiezen te laten trekken. Soms adviseert de tandarts-homeopaat nog ingrijpender kaakchirurgische behandelingen. De elektro-acupuncturisten stellen dan bij voorbeeld dat er in de kaak van dergelijke ongelukkige patiënten, op een normale röntgenfoto onzichtbare, ontstekingsprocessen aanwezig zijn. Gelukkig voor de patiënt zijn maar weinig kaakchirurgen bereid om op deze indicatie daadwerkelijk tot ingrijpen over te gaan.

Merkwaardig is dat additieve tandartsen als Neelissen de diagnose ‘amalgaam-belasting’ in hun dagelijkse praktijk stellen met behulp van EAV, maar als zij voor het forum van hun vakgenoten optreden zich beroepen op buitengewoon kostbaar en onpraktisch toxicologisch onderzoek van speeksel en urine. De spookverhalen van de anti-amalgaamlobby hebben er intussen toe geleid, dat er op zeer grote schaal goede amalgaamvullingen vervangen worden zonder dat daarvoor enige noodzaak bestaat en dat heeft geleid tot zeer veel onnodige kosten en beschadiging van tanden en kiezen. Bijna geen enkele tandarts blijkt de aandrang van de patiënt (gesteund door diens kwakzalver) te kunnen of willen weerstaan! Er kan hier rustig van een fors schandaal gesproken worden.

De anti-amalgaamlobby is verenigd in de Stichting Amalgaam Vrij Nederland (postbus 23607 1100EC Amsterdam Z.O.), die onder de bezielende leiding staat van de journalist Bo Baden. Deze laatste wordt door Heintzberger ook wel ‘Bo Bade’ genoemd. Eén citaat van deze laatste: ‘Misschien zullen over duizend jaar historici terugblikken op deze tijd en vergelijkingen trekken tussen de chronische lood vergiftiging van het Romeinse Rijk en de verraderlijke kwikvergiftiging van onze giftige tanden en kiezen.’

Dit is een deel van de serie ‘Alternatieve tandheelkunde’,
die bestaat uit:

I. Inleiding
De verschuiving van onbevoegde kwakzalverij naar alternatieve genezerij sinds 1970 speelde zich ook af in de tandheelkunde.

II. Additieve tandheelkunde in citaten
Het lijkt nuttig om de wereld van de additieve tandheelkunde eerst nader aan u voor te stellen.

III. Amalgaambelasting
Voor de alternatieve tanartsen is amalgaam een soort boeman, maar het materiaal is volkomen veilig.

IV. Focusdiagnostiek
Een verouderde theorie uit de geneeskunde is nog springlevend in de alternatieve tandheeldkunde.

V. De organisatie
De NVBT behartigt de belangen van de ‘biologische tandartsen’.

VI. Epiloog en literatuurverwijzingen
Eigenlijk zou de tuchtrechter moeten ingrijpen.

In het Actieblad tegen de Kwakzalverij verschenen eveneens artikelen over dit onderwerp, te weten in september 1992, februari 1993, juni 1993.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.