Veilige vullingen met kwik

Al vele jaren wordt beweerd dat amalgaam als vulmiddel voor de behandeling van gaatjes in de tanden schadelijk zou zijn. Het internet staat er vol mee; met name de Stichting Amalgaamvrij Nederland zet zich in om onder de aandacht brengen dat elk gebit in Nederland amalgaam vrij zou moeten zijn. Een scala aan klachten wordt toegeschreven aan amalgaam. Je kunt het zo gek niet noemen of amalgaam kan er de oorzaak van zijn. Van voyeurisme, allerlei vormen van kanker, uitvallende tanden, hartinfarcten tot moeite met logisch denken!

Amalgaamvullingen bestaan voor ongeveer 50% uit kwik en blootstelling aan heel hoge concentraties kwikdamp kan inderdaad neurologische klachten veroorzaken. Bij het hebben van een amalgaamvulling zijn er echter maar zeer lage concentraties kwikdamp aantoonbaar waarvan verwacht mag worden dat die geen klachten veroorzaken. Bij iedereen is namelijk een lage concentratie kwik in het bloed en de urine aanwezig, met name door het eten van zeevis kan er een hogere concentratie kwik voorkomen.

In het gezaghebbende medisch wetenschappelijke tijdschrift Journal of the American Medical Association van 19 april 2006 staat een tweetal onderzoeken (1, 2) naar de langetermijneffecten van amalgaam op de gezondheid. De uitkomsten van deze twee grote onderzoeken onder ruim 1000 kinderen zijn overduidelijk. De helft van de kinderen met gaatjes kreeg amalgaamvullingen, de andere helft kreeg kunststofvullingen. De kinderen werden 5 tot 7 jaar vervolgd en aan het eind waren er totaal geen verschillen in IQ-test, neuropsychologische en motorische tests, nierfunctie, geheugen, gedrag, concentratie en zenuwgeleiding. Wel moesten kinderen met de kunststofvullingen beduidend vaker opnieuw worden behandeld.

Al met al blijken er dus geen nadelen, maar eerder voordelen te zitten aan amalgaamvullingen. De relatie tussen amalgaam en de vele gezondheidsklachten is met deze studies overtuigend ontkracht en naar het rijk der fabelen verwezen. Omdat mensen bang zijn voor amalgaamvullingen, kunststofvullingen er beter uitzien en tandartsen aan hogere concentraties amalgaam blootgesteld worden dan patiënten, worden amalgaamvullingen in Nederland steeds minder gebruikt.

In het hierboven besproken artikel kwam alleen de toxiciteit van amalgaam aan de orde. Er circuleren ook beweringen dat overgevoeligheid voor amalgaam en met name voor kwik(allergie) een rol zou kunnen spelen bij een groot aantal aandoeningen. Deze overgevoeligheid zou men kunnen aantonen met de zogenaamde MELISA test. Bij een positieve uitslag wordt aangeraden om alle amalgaamvullingen te laten verwijderen. Deze beweringen zijn volkomen uit de lucht gegrepen. Eerder berichtten wij over de onbruikbaarheid van deze MELISA test. Op de afdeling Materiaalwetenschappen van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam wordt deze test nog steeds toegepast. Deze afdeling verwierf hiemee een welverdiende tweede plaats bij de toekenning van de Meester Kackadorisprijs 2005. De toepassing van de MELISA test voor de patiëntenzorg is hierna op last van het bestuur van ACTA gestaakt.

Voor een uitvoerig artikel over amalgaamansgt zie ook het hierboven reeds gelinkte: Rainer Schiele , Kwik in je mond: de vermeende gevaren van amalgaam, Skepter 9.3, september 1996.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.