Encyclopedie: De la Warr, George (1905-1969)

Samen met zijn vrouw Marjorie bouwde hij de eerste Delawarr-machine voor een klant die hem vroeg een *Drown-apparaat na te maken. Ook zijn machine werkte volgens het principe van de toestellen van *Abrams.

Abrams’ techniek, het betasten van een halfnaakte jongeman in schemerlicht, had natuurlijk zijn charmes, maar dat vond De la Warr toch lastig. In zijn machine was de jongeman vervangen door een rubber kussentje, waarover men met een vinger moest wrijven. Als bij een bepaalde instelling de weerstand te groot werd en de vinger bleef steken was de kwaal gevonden. Een verdere verbetering betrof het inwendige van het toestel. De onoverzichtelijke wirwar van draden en elektrische onderdelen in de Abrams-machine werd vervangen door één enkele draad die langs acht knoppen liep. Met deze knoppen kon men verhoudingsgetallen instellen voor diverse ongemakken, korte getallen zoals 907 voor breuk en 901 voor toxine betekenden eenvoudige kwalen, lange getallen (700457 voor vergif, 90222 voor toxische toestand en 60682587 voor pericardiale effusie) stelden ernstige afwijkingen voor, terwijl middenmoters zoals 30528 (mineraal), 80810 (parasiet) en 40107 (onbeantwoorde liefde) toch bepaaldelijk niet voor de poes waren. Ook 40421 (nadenkendheid) kon reden geven voor bezorgdheid, maar mogelijk kon een flinke portie onnadenkendheid hier uitkomst bieden.

Wie diagnosen stelt, wil daarna gaan genezen, en daarvoor werd het apparaat nog verder vereenvoudigd. Het houdertje voor het bloedmonster en het rubber kussentje werden ook weggelaten, gewoon de knoppen instellen was voldoende om de helende krachten door het universum te projecteren. Men vindt ditzelfde idee tegenwoordig terug in de *resonantietherapie. De la Warr kon, net als Drown, op afstand röntgenfoto’s maken.

In 1950 deed De la Warr (foto) de wereld kond van zijn ontdekkingen op een congres over radionica en radiësthesie in Londen, maar zijn grote doorbraak kwam toen hij samen met Langston Day een boek schreef, New worlds beyond the atom (1956, vertaald als Nieuwe werelden achter het atoom, Deventer 1957), waarin een en ander haarfijn werd uitgelegd en ene *Einstein en passant krachtig verbeterd werd.

Er waren ook akelige spelbrekers die De la Warr in 1956 voor de rechter daagden met de beschuldiging dat het allemaal bedrog was. De rechter oordeelde daar anders over: de toestellen waren onzin, maar bedrog was niet bewezen. Helaas bleken de kosten van het proces voor De la Warr ongeveer 10.000 pond te belopen. Deze financiële klap is hij niet meer te boven gekomen. Na zijn dood zette Marjorie de praktijk voort.

De Delawarr-machines worden nog steeds gebruikt; in Nederland zijn er nog verscheidene artsen die zich ervan bedienen. De ideeën van De la Warr leven echter voornamelijk voort in de *elektroacupunctuur.

Literatuur
Evans, C., Cults of unreason. Londen, 1973 (In Nederlandse vertaling: Jezus leeft en woont op Venus. Amsterdam, 1974).

Uit: Tussen Waarheid en Waanzin: een encyclopedie der pseudo-wetenschappen, door Marcel Hulspas en Jan Willem Nienhuys (vierde herziene druk, De Geus, 2002).

Naschrift augustus 2009

Inmiddels zijn er in Nederland geen artsen meer te vinden die een Delawarr-apparaat gebruiken. Rare apparaten met dezelfde pretenties zijn er nog genoeg, en die worden ook door artsen gebruikt. Het hoofdstuk van het boek van Evans waarin De la Warr besproken wordt staat hier.

Meer informatie over De la Warr: De La Warr, George (1905-1969) waar in de tekst als geboortejaar 1904 staat;

Some Magic Boxes – #2 de la Warr’s Radionics