Encyclopedie: Edelsteentherapie

Edelstenen
worden als amulet ter bestrijding van allerlei ziekten op de huid
gedragen zo dicht mogelijk in de buurt van het zieke orgaan, of ook
wel verpulverd, opgelost en tot drankje verwerkt en zelfs soms als
homeopathische bereiding (antroposofische geneeswijze). Varianten waar men in de praktjk van de genezer aan ‘edelsteenkrachten’ wordt blootgesteld zijn er ook (zie afbeelding). Ook wordt wel
aanbevolen dat men water drinkt waar zo’n steen in gelegen heeft.
Bij het amulettype moet men volgens sommige verkopers de stenen
regelmatig ‘reinigen’ of ‘opladen’.

Er zijn twee types
achterliggende gedachte. In de ene denkwijze grijpt men terug op
Hildegard
van Bingen (1098-1179), of op het idee dat de edelstenen langzaam
in de aarde gegroeid zijn en daaraan een kracht ontleend hebben.
Volgens deze leer moet men agaat bij epilepsie toepassen, gele stenen
bij geelzucht, chrysopaas bij watervervuiling enzovoorts
enzovoorts.

In de andere denkwijze gaat men ervan uit dat in
de kosmos alles met alles samenhangt. Zo worden de diverse delen van
het menselijk lichaam geassocieerd met diverse sterren en planeten
(medische astrologie), met edelstenen, met individuele mineralen, met
verschillende planten, met kleuren (zie het naschrift bij Kleurentest van Lüscher),
geuren en smaken enz. In deze esoterische opvatting gaat men ook uit
van een eigen energiebegrip. Alle natuurlijke dode stof en alle
levende wezens zouden zich in een soortspecifieke ‘trillingstoestand’
bevinden of in het bezit zijn van ‘energieën’ of ‘krachten’. De
verschillende hemellichamen zenden ‘krachten’ uit die met die
trillingstoestanden corresponderen waardoor bijvoorbeeld in
edelstenen genezende krachten gewekt worden, als ze tenminste op hun
beurt corresponderen met de trillingstoestand van de ziekte.

Dit
klinkt natuurlijk mooi, maar het is verder onzin. Edelstenen zijn
volkomen inert en geven geen energie af, anders dan dat ze het licht
dat erop valt weer uitstralen. De Skeptic Dictionary schrijft het geloof in kristalenergie toe aan een onjuist begrip van piëzo-elektriciteit. Mogelijk gaat het ook om een verkeerd begrip van de ontdekking van vader en zoon Bragg dat het kristalrooster van kristallen een röntgendiffractiepatroon kan produceren. Van edelsteentherapie is dan ook nooit
enig nut gebleken. Gedragen ter bestrijding of voorkoming van ziekten
zijn edelstenen niets anders dan amuletten zoals die in de
volksgeneeskunst veelvuldig voorkomen, ook nu nog.