Encyclopedie: Hubbard, Lafayette Ronald (1911-1986)

Hubbard verdiende gedurende de jaren ’30 een karige boterham als sciencefiction-auteur (in een van zijn verhalen uit 1940 is sprake van gewetenloze figuren die massa’s verveelde onnozele halzen gebruiken voor godsdienstige experimenten). Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende hij bij de marine waar hij weinig bijzonders uitvoerde, en na afloop probeerde hij, door allerlei klachten te simuleren, in aanmerking te komen voor een veteranenpensioen. In de periode 1945-1946 woonde hij bij Jack Parson, aanhanger van de satanist Aleister Crowley (1875-1947); samen met Parson gaf hij zich over aan satanistische rituelen en ‘magick’.

Zijn grote doorbraak kwam in 1950, met de publicatie van Dianetics, the modern science of mental health, waarin hij een primitieve vorm van doe-het-zelf-*psychotherapie verkondigde. De dianetica-rage verdween net zo snel als ze gekomen was, gedeeltelijk wegens het ontbreken van een krachtige centrale leiding. Iedereen die het boek gelezen had was op slag een deskundige die voor zichzelf kon beginnen. Dat was een fout die Hubbard niet nog eens zou maken. In 1952 ging zijn leer ‘scientology‘ heten, en weer een jaar later was er om belastingtechnische redenen sprake van een ‘Church of Scientology’. Het was een strak geleide organisatie met veel sociale controle. Men kon er alleen maar in opklimmen door totale toewijding aan de stichter, en er werd heel wat meer geboden dan een remedie tegen voorbijgaand geestelijk ongemak.

De beweging groeide snel, en werd vanwege haar agressieve technieken door velen als een bedreiging ervaren, ook al omdat er financieel nogal gerommeld werd. Halverwege de jaren ’60 werd de kritiek op Scientology dermate groot, dat Hubbard besloot voor een jaar of vijf het ruime sop te kiezen. Met een kleine vloot doorkruiste hij de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan. In 1972 kwam hij weer in de VS, waar hij tot aan zijn dood zijn toevlucht moest zoeken tot geheime adressen op afgelegen locaties.

Hubbard heeft opdracht gegeven tot diverse infiltratiepogingen, onder meer bij de Amerikaanse overheid waar Scientology documenten stal. In 1979 werd Hubbards toenmalige (derde) echtgenote Mary Sue om die reden tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld. Hubbard zelf kon niet worden berecht: hij was onvindbaar, maar werd wel als ‘medeplichtige’ aangemerkt.

Literatuur

Evans, C., Cults of unreason. Londen, 1973 (In Nederlandse vertaling: Jezus leeft en woont op Venus. Amsterdam, 1974).
Meyer, K.W., ‘Dianetics/Scientology’, Skeptical Inquirer 1994, vol. 18 (5), p. 554.
Miller, R., Bare-faced messiah; the true story of L. Ron Hubbard. Londen, 1987.
Wallis, R., ‘Poor man’s psychoanalysis? Observations on Dianetics’, The Zetetic (Skeptical Inquirer) 1976, vol. 1 (1), p. 9-24.

Uit: Tussen Waarheid en Waanzin: een encyclopedie der pseudo-wetenschappen, door Marcel Hulspas en Jan Willem Nienhuys (vierde herziene druk, De Geus, 2002).

Naschrift november 2009
Er zijn diverse boeken verschenen over Hubbard en Scientology. Het boek van Miller staat in zijn geheel op xenu-net, rijk geïllustreerd, evenals een aantal andere boeken die zeer de moeite waard zijn. Het boek van Roy Wallis, The Road to Total Freedom: A sociological analysis of scientology wordt daar wel genoemd, maar de tekst is elders te vinden, maar die tekst zit nog vol OCR-fouten.

De bovenstaande tekst was aanleiding voor een Nederlandse scientologe om anderhalf jaar na verschijning van de eerste druk van TWW aanmerking te maken op de zuinige opmerkingen over Hubbards oorlogsprestaties. Nu schept de scientologiekerk daar vreselijk over op, maar de uiteenzetting van Chris Owen getiteld Ron the “War Hero”, L. Ron Hubbard and the U.S. Navy, 1941-50 gaf gedetailleerde informatie. Omdat daar terloops een Nederlandse medaille in werd vermeld, gaf dit aanleiding tot een nauwkeurig onderzoek naar dit detail. Het resultaat van de naspeuring is vastgelegd in Hubbards heldendom.