Chelatietherapeut voor de tuchtrechter gedaagd

Bij chelatietherapie wordt het middel ethyleen-diamine-tetra-azijnzuur (EDTA) gebruikt. EDTA is een stof die metaalionen kan binden. Er ontstaat dan een zogenaamd chelaat, een complex van het metaalion en EDTA dat oplosbaar is en door de nieren kan worden uitgescheiden. Het wordt in de reguliere geneeskunde per infuus toegediend bij acute vergiftigingen met zware metalen, vooral bij loodvergiftiging. In de kwakzalverswereld wordt het ook ingezet tegen ‘aderverkalking’ (atherosclerose). Men dacht dat het ook wel kalk uit de wanden van bloedvaten zou kunnen verwijderen, waardoor vernauwde slagaders in het hart of in de benen weer wijder en soepel zouden worden. Dat is een dwaze veronderstelling. De aderverkalking ontstaat pas als de bloedvatwand al ernstig beschadigd is en de vaatvernauwingen blijven dus gewoon bestaan, ook als de kalk zou worden opgelost. Maar zelfs het oplossen van kalk in de vaatwand lukt helemaal niet.
(Zie ook het artikel over chelatietherapie op onze website).

Enige tijd geleden bezocht een patiënt de chelatietherapie kliniek van dr. J. van der Schaar in Leende. Hij ging er vanuit dat chelatietherapie een reguliere behandeling was voor zijn cardiale problemen maar zijn problemen verergerden en hij moest uiteindelijk met spoed geopereerd worden. De betreffende patiënt kwam er achter dat chelatietherapie in feite een alternatieve behandeling was, waar bovendien nog de nodige risico’s aan vast zaten. Bovendien was hij meer dan 10.000 Euro kwijt waarvan ruim 4500 Euro voor  nutteloze voedingssupplementen. De kosten kreeg hij niet vergoed van zijn ziektekostenverzekeraar, omdat het om een niet-reguliere behandeling ging. De VtdK heeft hem geholpen met een klacht bij het tuchtcollege in Eindhoven.

In een ANP persbericht van 27 april 2011 wordt verslag gedaan van de zitting bij het tuchtcollege. De uitspraak is op 7 juni. De VtdK hoopt dat de uitspraak van het tuchtcollege er toe zal leiden dat er een eind komt aan de toepassing van deze nutteloze, dure en risicovolle behandeling. De Nederlandse Vereniging voor Cardiologie heeft op verzoek van de VtdK al laten weten dat er bij de behandeling van hartpatiënten geen plaats is voor chelatietherapie.

Hieronder volgt een kopie van het volledige persbericht van het ANP over deze zaak (met toestemming van het ANP)

ANP BERICHT WOENSDAG 27 APRIL
Tuchtklacht over chelatietherapie in Leende
Laatst gewijzigd: woensdag 27 april 2011 – 21:06 | Auteur: Peer van den Heuvel

EINDHOVEN – Een 56-jarige man uit Waalre heeft samen met de Vereniging tegen de Kwakzalverij een tuchtklacht ingediend tegen een 82-jarige arts uit Leende. De arts behandelde de patiënt in zijn praktijk met de omstreden chelatietherapie tegen aderverkalking.

Volgens de vereniging is er geen enkel bewijs dat de therapie echt werkt. De patiënt besteedde meer dan 10.000 euro bij de arts. Vorig jaar bleek dat nog meer aders verstopt waren geraakt en werd de man in een ziekenhuis geopereerd. De patiënt en de Vereniging tegen de Kwakzalverij willen dat de arts uit het officiële artsenregister wordt geschrapt. De tuchtrechter doet op 7 juni uitspraak.

Onvoldoende geïnformeerd
Volgens de klagers heeft de arts zijn patiënt onvoldoende geïnformeerd over de aard van de behandeling. De man uit Waalre legde het tuchtcollege woensdag uit dat hij niet wist dat chelatietherapie niet onder de reguliere geneeskunde valt.
De arts raakte in de Verenigde Staten onder de indruk van chelatietherapie en biedt die al dertig jaar aan, vertelde hij het tuchtcollege woensdag. Aan patiënten wordt gemeld dat de geneeswijze eigenlijk regulier, maar nog niet erkend is, vertelde hij. De arts erkende dat hét bewijs voor de werking er nog niet is. Wetenschappelijke publicaties worden niet geaccepteerd en onderzoeken verlopen moeizaam. ,,Maar moeten we daarom afwachten?”, reageerde hij op kritische vragen van het tuchtcollege.

Zelfbenoemde deskundigheid 
Volgens zijn advocaat is de arts een internationale autoriteit en toonaangevend deskundig op zijn vakgebied. De vereniging spreekt over zelfbenoemde deskundigheid. De patiënt kwam bij het medisch centrum in Leende terecht omdat hij zich in het ziekenhuis in Eindhoven niet serieus genomen voelde en met alleen medicatie naar huis werd gestuurd.