Eerst zien dan geloven

De Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (KNMG) en de minister hebben deze dokters de wacht aangezegd. In de KNMG-richtlijnen staat sinds begin april 2008 dat alle dokters zich moeten houden aan de stand van de wetenschap. Dat levert een onoverkoombaar probleem op voor alternatieve dokters, want wetenschappelijk bewijs voor hun behandelingen is er nu eenmaal niet.

De KNMG heeft in één moeite door ook de termen alternatief en complementair overboord gezet. Te verwarrend, je hebt de gewone, reguliere geneeskunde, en alles wat daar buiten valt is niet-regulier en eigenlijk tweederangsgeneeskunde.

Ook minister Klink heeft zich niet onbetuigd gelaten. Hij heeft op 26 maart 2008 op Kamervragen geantwoord dat hij via wetswijziging de uitwassen in de (alternatieve) gezondheidszorg aan gaat pakken. Bovendien wil hij gezondheidsclaims van alternatieve dokters onder de loep te nemen, zodat niemand zomaar kan beweren dat hij kanker kan behandelen en zelfs genezen.

Wat betekent dit nu in de praktijk? Zullen de niet-reguliere dokters zich iets van de KNMG-richtlijnen aantrekken?

Alterneuten

Er zijn in Nederland ruim 64.000 dokters ingeschreven in het zogenaamde BIG-register. Ongeveer 20.000 van hen zijn geen lid van de KNMG. Om als arts te praktiseren moet je BIG-geregistreerd zijn, maar je hoeft dus niet per se KNMG-lid te zijn. Een telling bij kwakzalversverenigingen laat zien dat maar liefst 1200 artsen lid zijn van onder andere de Vereniging Homeopathische Artsen Nederland of de Nederlandse Artsen Acupunctuur Vereniging.

Het lidmaatschap van deze verenigingen is per definitie niet verenigbaar met dat van de KNMG en in feite zou zij deze alterneuten moeten royeren. Voor de praktijk maakt het overigens niets uit, want ook al ben je geen KNMG-lid, je kunt als arts blijven werken en doorgaan met je kwakzalverspraktijken. De KNMG is een papieren tijger.

Om de niet-reguliere artsen echt aan te pakken zijn twee dingen noodzakelijk: de wetswijziging waar de minister nu aan gaat werken en een Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) die controleert wat er in de niet-reguliere praktijken gebeurt en niet afwacht tot iemand overleden is. Klachten van patiënten en familieleden over kwakzalvers, of zij nu arts zijn of niet, worden door de IGZ vrijwel altijd terzijde geschoven en komen nogal eens terecht bij Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK). De VtdK heeft geen enkele bevoegdheid om op te treden tegen kwakzalvers. Het enige dat zij kan doen is de kwakzalvers publiekelijk aan de kaak stellen en dat doet zij onder meer op haar website www.kwakzalverij.nl .

De VtdK heeft de stellige indruk dat de Inspectie al jaren ernstig tekort schiet in haar toezichthoudende taak op kwakzalvers. Daarbij komt nog dat bij het Openbaar Ministerie onvoldoende deskundigheid voorhanden is om tot vervolging over te gaan. Het is een teken aan de wand dat de VtdK via een proces het OM moest dwingen om tot vervolging over te gaan van Jomanda en de artsen die Sylvia Millecam ‘behandelden’.

Een eerdere versie van dit artikel verscheen op 27 mei 2008 in De Telegraaf op de pagina ‘Gezond en Wel’.

Voor een overzicht van andere bijdragen op ‘Gezond en Wel’ zie elders op deze site.

Naschrift webredactie: De opmerking over de aantallen is wat vaag. Er staan samen ruim 850 artsen (exclusief tandartsen) op de ledenlijsten van de VHAN (homeopaten), NAAV (acupuncturisten), ABNG-2000 (natuurartsen), NVAA (antroposofen), NVNR (neuraaltherapeuten) en NVOMG (manuelen en orthomanuelen); er zijn naar schatting nog zo’n 400 andere alternatief werkende artsen, waaronder circa 140 die acupunctuur toepassen, 100 die homeopathie toepassen enzovoorts.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.