Heilpraktiker Heidstra dient allerhande onbewezen infuustherapieën toe

De Friese fysiotherapeut, annex natuurgenezer, Rinno Heidstra weet van wanten. Hij behandelt kanker en chronische aandoeningen die zijn veroorzaakt door zware metalen met “ontgiften en het aanvullen van tekorten”. Zijn grootste hulpmiddel hierbij is de infuusstandaard. Zo lezen we op zijn Facebook-pagina dat “een hoge dosis vitamine C, intraveneus toegediend, kankercellen van binnenuit kan vernietigen”. 

Heidstra heeft zijn natuurgeneeskundige praktijk in een villa in het Duitse Gronau, net achter Enschede. Want, schrijft Heidstra, “het in Duitsland en Zwitserland erkende beroep van heilpraktiker heeft beduidend meer vrijheden zoals bloedonderzoeken en intraveneuze behandelingen.” In Nederland zijn dit “voorbehouden handelingen” die een fysiotherapeut niet mag uitvoeren, je moet er voor zijn opgeleid. In Gronau valt Heidstra echter buiten de controle van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ).

Heidstra stoeide in het begin van zijn carrière, zo’n vijftien jaar geleden, met bioresonantie-apparaten en met elektro-acupunctuur-elektrodes. Toen deed hij dat in Enschede, waar hij nog steeds een webwinkel heeft met alternatieve zaken zoals potjes met vitamines en mineralen en diverse producten om te ontzuren. Ook glutenvrij havermeel is bij hem te koop. Het zijn producten die zijn terug te voeren op zijn latere scholing in orthomoleculaire voeding, homeopathie en kruidentherapie. Na lezing van “honderden artikelen en boeken” (zijn woorden) was een alternatieve genezer geboren.

Heidstra haalde recentelijk zijn “heilpraktiker”-certificaat en vertrok naar Gronau. Hij trekt daar een uitgebreide trukendoos met infuuskunstjes open. Een daarvan is ozonbehandeling. Hierbij wordt bloed van de patiënt afgetapt en buiten het lichaam behandeld met ozon en vervolgens via een infuus in het lichaam teruggebracht. De ozontruc doet hij ook via de darm. Ozon wordt dan via een dunne katheter langzaam ingespoten. Heidstra gebruikt ozontherapie voor “veel gezondheidsproblemen maar ook om die te vermijden”. Ozontherapie is volgens hem zowel preventie als effectief. Zijn lijst met indicaties is lang, variërend van reuma tot ziekte van Lyme, van anti-aging tot kanker.

Infusen bij de vleet

Infusen geven zijn alternatieve handelingen een serieus medisch cachet. Hij gebruikt infusen bij bloedonderzoek en voor alternatieve zaken als chelatietherapie en gekkigheid zoals het “inbrengen” van kurkuma. In zijn behandelpakket zitten vele alternatieve (kanker)behandelingen zoals hyperthermie, GcMaf-injecties en Papimi-therapie (elektromagnetische pulsen). “Het zijn beproefde methodes die in Nederland veelal onbekend zijn”, prijst Heidstra aan. “Ze zijn bewezen effectief”, voegt hij toe. Een onzinverhaal, serieuze wetenschappelijke bewijzen zijn er niet. Het zijn peperdure handelingen waar medische specialisten van gruwen.

Alternatieven beweren meestal dingen die een spoortje van waarheid bevatten – ergens gloort er wat. Zijn beweringen over effectiviteit zijn gebaseerd op enkele (positieve) proeven in het laboratorium met celkweken. Maar patiëntenonderzoeken zijn er niet mee uitgevoerd. De reguliere sector moet er niets van hebben, niet omdat zijn alternatieve behandelingen met ingenieuze apparaten hun tijd te ver vooruit zouden zijn, maar omdat ze geen enkele klinische onderbouwing met groepen patiënten kennen. Er is geen enkel bewijs dat in een klinische setting infusen met bijvoorbeeld kurkuma of met het GcMaf-eiwit effectief zijn. 

Ze zijn wel risicovol. Idem voor andere zaken op zijn behandellijstje: ozontherapie, zuurstoftherapie, hyperthermie en infrarooddiagnostiek om (vroegtijdig) borstkanker op te sporen. Heidstra adviseert patiënten die bij hem komen vaak een urinetest om de concentratie van 35 metalen te meten. Zijn troetelkindje is aluminium. De stof komt per slot van rekening voor in enkele vaccins. Heidstra heeft het niet zo op vaccinaties. Zo’n metalentest levert altijd wel een te hoge concentratie op van een van de metalen, een verhoging die niet samengaat met fysieke verschijnselen en waarvan de betrouwbaarheid dubieus is. Maar volgens Heidstra “is het belangrijk om zoveel mogelijk de zware metalenbelasting te vermijden en uit te leiden door middel van chelatiebehandelingen.”

Metaalvangers

Heidstra trekt hiervoor zijn chelatie-infuus met metaalvangers zoals EDTA uit de kast. Hij meent dat “als verhoogde waardes worden gemeten de enige effectieve behandeling een serie veilige chelatiebehandelingen is met achtereenvolgens twee soorten chelatoren en daarna een infuus met ontgiftingsondersteunende aminozuren en vitamines en een aanvulling met elektrolyten. Toxische zware metalen worden zo losgemaakt en gebonden waardoor ze via urine en ontlasting uitgescheiden kunnen worden.” De patiënt betaalt de rekening: het zijn behandelingen van vele honderden euro’s per maand, soms jaren achtereen geadviseerd.

Het vangen van metalen is niet zijn enige hobby. Heidstra gebruikt zijn chelatie-infuus ook voor het ontkalken van slagaders. Het reguliere medische circuit moet er niets van hebben omdat de werking onbewezen is en er grote risico’s aan kleven.

Heidstra gebruikt “vaatleeftijd” als criterium om het risico op aderverkalking – en de inzet van chelatietherapie – te bepalen. De Arteriograph, het wonderapparaatje dat hij hiervoor gebruikt, komt uit Hongarije. Hiermee is de drukgolf te meten die bij elke hartslag door de aderen loopt: in flexibele bloedvaten loopt die golf langzamer dan in aderen die van binnen verkalkt zijn. Bloedvaten verstijven – zijn minder flexibel – sneller door aderverkalking. Zijn de vaatwanden stijver dan bij de kalenderleeftijd “hoort”, dan is er een verhoogd risico op hart- en vaatproblemen. Heidstra kwakzalft door. 

De fysiotherapeut schrijft op zijn website: “Aderverkalking vormt een groot gezondheidsrisico dat betrouwbaar te meten is door de vaatwandleeftijdsmeting met de Arteriograph. Met “oxyvenering” wordt het immuunsysteem door zuurstof gestimuleerd waardoor een positief effect ontstaat op de doorbloeding”. 

Intraveneuze zuurstoftherapie

Naast chelatietherapie past hij intraveneuze zuurstoftherapie toe: via een infuus zuurstofgas in de aderen blazen, weken achtereen vijf maal in de week.” Voor een vriendenprijsje. Zijn aanbieding: “In dit onderzoek bieden we twee Arteriographmetingen, twee bloedonderzoeken en twintig oxyveneringsbehandelingen aan voor maar 250 Euro in plaats van bijna 900 Euro!” 

Heidstra gelooft dat met chelatietherapie het aderverkalkingsproces te stoppen is, en soms – op jongere leeftijd – zelfs is om te keren. De aderen kunnen volgens hem zelfs worden ‘verjongd’. Zo’n aanpak is volgens de Friese fysiotherapeut beter dan het regelmatig meten van cholesterol en bloeddruk, dat geeft volgens hem maar schijnzekerheid. Een redenering die medisch gezien niet klopt: veel van de stijfheid van de vaten, met name als je ouder wordt, vindt in de vaatwand plaats.

Met zijn chelatietherapie kom je daar niet, laten vaatspecialisten weten. De Friese fysiotherapeut heeft de boekjes blijkbaar niet gelezen. “Als aderverkalking is vastgesteld kunnen we na enkele maanden met de Arteriograph vaststellen of de behandeling succes heeft”, schrijft hij op zijn LinkedIn-pagina. Het is juist zijn “vaatgezondheidstest” met de Arteriograph die grote schijnzekerheid geeft.

Opportunisme is Heidstra niet vreemd. Als het hem uitkomt, verwijst hij naar het reguliere circuit. Zo beweert hij dat in Nederland het Erasmus Medisch Centrum en het AMC gebruik zouden maken van dit “innovatieve hightech” apparaat. Dit klopt niet. Enkele ziekenhuizen in Nederland hebben in het verleden gekeken wat het apparaat meet. Vaatonderzoekers van het AMC kwamen er niet precies achter hoe van de meting met het apparaat een wetenschappelijk verantwoorde risico-inschatting te maken is. Ze publiceerden er over in een serieus wetenschappelijk tijdschrift. Een groep cardiologen en radiologen van de universitaire ziekenhuizen in Nijmegen, Utrecht en Groningen deden twee jaar geleden hetzelfde. Zij concludeerden dat het apparaat geen meerwaarde heeft.

Het zijn niet alleen Nederlandse specialisten die geen heil zien in het apparaat. Vaatspecialisten van het universiteitsziekenhuis in Gent en internisten van de University of Leeds kwamen vijf jaar geleden tot eenzelfde conclusie. Het apparaat wordt daarom niet in Nederlandse ziekenhuizen in een klinische setting met patiënten gebruikt.

Het zijn alleen alternatieve behandelaars die een Arteriograph gebruiken. Ze zijn op één hand te tellen: het natuurgeneeskundig centrum WelenZijn in Ede, Meditel in Gouda, Mediprevent in Haarlem en FitMedix in Bergen op Zoom.