Door: Ronald van den Berg | Geplaatst: 11 mei 2009

Jomanda orakelt

Heden maandag 11 mei 2009 begint het proces tegen drie alternatieve behandelaars van Sylvia Millecam, onder wie Joke D. beter bekend als Jomanda. Op 8 mei besteedden zowel Een Vandaag als Netwerk er aandacht aan.

Voor de eis van de officier (op 22 mei) zie elders
 
Een Vandaag had een interessante presentatie. Het eerste gedeelte is een recent interview met Jomanda. Ze start met: ‘ik heb een vriendin verloren’ (of de rechter er maar rekening mee wil houden dat zij geen behandelaarster maar vriendin was!). Daarna meldt ze slachtoffer te zijn van het roddelcircuit en de media. Ze gaat echter de rechtszitting met vertrouwen tegemoet ‘want er is maar één waarheid’. Inmiddels heeft ze alweer laten weten dat ze niet naar de zitting komt want ze heeft er geen goed gevoel over. Ze stelt zich op één lijn met koningin Beatrix en Pim Fortuijn: de aanslagen op beiden had ze ook voelen aankomen, laat ze via haar advocaat weten, en nu heeft ze weer zo’n gevoel.

Zij legt de verantwoordelijkheid voor de gebeurtenissen geheel bij ‘vriendin’ Millecam. Jomanda verklaart geen verstand te hebben van ziekten ‘omdat ze altijd naar de oorzaak gaat’. Haar hand vond daarom gewoon iets anders dan kanker: implantaten. Jomanda zou altijd aangedrongen hebben op het raadplegen van artsen en uiteindelijk is Millecam gezwicht, maar ze wilde alternatieve artsen (‘niet de eersten de besten’) en die persisteerden in de diagnose ‘bacteriële ontsteking’.

Later in de uitzending zien we Jomanda in een fragment van 2001 waarin ze glashard beweert dat Millecam aan iets anders overleden is dan aan kanker.

In de uitzending kwam onder meer ook onze voorzitter Cees Renckens aan het woord. Duidelijk wordt door hem uitgelegd dat iemand weliswaar niet tegen zijn zin behandeld mag worden, maar dat een hulpverlener zo iemand niet op middeleeuwse wijze met tekortschietende pijnbestrijding in vreselijk lijden mag laten sterven. Renckens spreekt de hoop uit dat de betrokken hulpverleners worden veroordeeld. Zo niet, kan men zich afvragen of de wet niet veel te liberaal is ten opzichte van kwakzalvers en of dat dan geen verandering behoeft.

Netwerk gaf vooral aandacht aan de rol van het zelfbeschikkingsrecht. Daarover deed de jurist Legemaate genuanceerde uitlatingen. Maar ook Menso Westerouen van Meeteren kwam aan het woord. Hij wees op de ernstige tekortkomingen van en de misleiding door de hulpverleners. Van Jomanda kon men haar bekende bevindelijke nonsensepraat vernemen over de inlichtingen die zij uit de andere wereld krijgt. Zij gaf ook een verklaring die erop neerkomt dat het leven echt is en de dood niet, dus dat de dood niet bestaat dus dat er geen moord kan bestaan, omdat alles liefde is.

In een fragment van 2004 wordt haar gevraagd ‘Heeft u haar gezegd: Volgens mij is dit geen kanker?’. Haar antwoord is verrassend kort: ‘Ja’.

Renckens en Westerouen van Meeteren vormden een waardig contrast met de draaierijen van Joke D. die ‘van de andere kant’ allerlei informatie heeft. Zij is gepokt en gemazeld in de redeneertrant die men bij radicale geloofs- en politieke groeperingen aantreft, namelijk: het is mij van boven gegeven, ikzelf sta daar dus buiten en daarom weet ik dat ik gelijk heb.

Inmiddels hebben de nabestaanden van Millecam geprotesteerd tegen het proces, met het argument dat Millecam bewust had gekozen voor alternatieve behandeling. Maar hoe kan men spreken over een bewuste keuze wanneer men niet weet dat het een keuze is tussen een gerede kans op overleven of op zijn minst een niet al te pijnlijk einde enerzijds en een zekere en een middeleeuws-gruwelijke dood anderzijds? Bovendien gaat het niet meer over de keuze van Millecam, maar over wat de hulpverleners met haar hebben gedaan. En daar oordeelt nu de rechter over en niet de familie.

Te hopen valt dat de rechters Jomanda’s draaierijen en drogredeneringen doorzien en dat er ze niet wegens verminderde toerekeningsvatbaarheid (wanen!) vanaf komt. Jomanda heeft geen wanen, zij verzint ter plekke confabulaties om indruk te maken of om zich vrij te pleiten. Boerenbedrog!

Naschrift 15 mei 2009
Op de zitting van donderdag 14 mei had
de advocaat van Jomanda te kennen gegeven dat zij wel wilde komen maar
uitsluitend als ze achter gesloten deuren gehoord zou worden. Na rijp
beraad besloot de rechtbank hier niet op in te gaan, als zij iets te
zeggen had moest het maar in de volle openbaarheid gebeuren. Trouw berichtte erover, en meldde ook dat de rechters niet akkoord gaan met de introductie van een extra getuige, een nogal dubieuze voormalige assistent van verdachte D., die haar in een tv-programma van oplichting had beschuldigd.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ronald van den Berg

G.R. (Ronald) van den Berg (geb. 1939 in Indonesië) deed artsexamen in 1965. Gespecialiseerd als zenuwarts, met name voor de psychiatrie (1970). Tevens opgeleid als psychoanalyticus (1976).
Aanvankelijk gedeeltelijk universitair werkzaam (1970-1983) o.m. als hoofd Polikliniek, als universitair docent sexuologie en als supervisor Sexuologische Werkgroep Wilhelmina Gasthuis. 
1972-1989 bestuurder (o.m. voorzitter) van de Ned. Ver. voor Psychiatrie.
1976-1994 geneesheer-directeur psychiatrische instellingen, aanvankelijk gecombineerd met opleiderschap; tevens supervisor individuele psychotherapie, sexuologie en partnerrelatietherapie.
Sedert 1994 arbeidsgerelateerde consultatie en advisering aan individueel werkende professionals, maatschappen en zorginstellingen, tevens praktijk voor psychiatrische psychotherapie (individueel en partnerrelatietherapie).

Gerelateerde artikelen

tijdschrift - 26 juli 2022

Twintig jaar na de dood van Sylvia Millecam stortten twee betaalzenders zich met documentaires op het medium Jomanda.

tijdschrift - 25 juli 2022

Lees het NTtdK 2022, nr 1. met onder meer Jomanda, holistisch gezondheidscoaches en Lucebert.

tijdschrift - 14 augustus 2021

Zowel bij modeziekten als kwakzalverij het om zaken, waarvan nut en een wetenschappelijke basis ontbreken. Een vervolg.