Kinderartsenvereniging biedt kwakzalvers podium

‘Als NVK (Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde) blijven wij staan voor (achter?, red.) onze keuze om kinderartsen Ines von Rosenstiel en Djien Liem tijdens ons congres aan het woord te laten over ‘integrative medicine’, laat een secretaresse van de NVK eind augustus weten aan het bestuur van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK). ‘Kinderartsen Ines von Rosenstiel en Djien Liem zijn lid van onze vereniging’, voegt ze daar nog aan toe.

Het is de enige inhoudelijkheid in haar korte e-mail als reactie op een kritische brief van het VtdK-bestuur eind juni aan het NVK-bestuur met daarin de heldere vraag waarom deze twee alternatieve artsen half juni zonder enig weerwoord los mochten op het NVK-jaarcongres. De ‘frontoffice’-medewerker die het antwoord-e-mailtje ondertekende laat in het midden of het bestuur de kritische e-mail van de VtdK heeft gelezen. Geen wonder dat het VtdK-bestuur het nogal vreemd vindt dat zijn serieuze, uitgebreide e-mail wordt afgedaan met twee nietszeggende zinnen van het ‘frontoffice’.

De NVK heeft eind juni op haar jaarcongres een ochtendsessie gewijd aan integratieve geneeskunde, onder de pijler: ‘maatschappelijke context’ met als leerdoel ‘vertrouwd raken met het onderwerp, in staat zijn kaf van het koren te scheiden’, luidde de uitleg van NVK-voorzitter Károly Illy. De sprekers die ochtend: Ines van Rosenstiel kinderarts bij het Rijnstate-ziekenhuis in Arnhem over ‘Zinvolle innovatie in de kindergeneeskunde’ en niet meer praktiserend kinderarts/acupuncturist Djien Liem over ‘Toepassing van acupunctuur in de kindergeneeskunde.’

VtdK maakte bezwaar

Het bestuur van de VtdK heeft eind juni, na een klacht van een kinderarts, per e-mail bezwaar gemaakt tegen dit kritiekloos spuien van kwakzalverij op een serieus wetenschappelijk congres.

VtdK: ‘Wij vinden het onbegrijpelijk en onverantwoordelijk dat u ruimte heeft gegeven aan twee sprekers die zich schuldig maken aan het propageren en beoefenen van kwakzalverij. Wij roepen u dringend op om op volgende congressen geen podium meer te bieden aan kwakzalvers die de kindergeneeskunde in diskrediet brengen en de gezondheid van kinderen in gevaar brengen. Wij vinden het onbegrijpelijk dat u als beroepsvereniging zich inlaat met dergelijke onzinnige en onbewezen behandelingen. Wij verzoeken u zich te houden aan de wetenschappelijke en ethische normen die gelden voor de geneeskunde.’

Het VtdK-bestuur geeft in zijn e-mail de volgende onderbouwing:

– Ines von Rosenstiel is een kinderarts die zich heeft bekeerd tot de zogenaamde ‘integratieve geneeskunde’, een eufemisme voor het binnensmokkelen van alternatieve behandelwijzen in ziekenhuizen. Zij introduceerde op de kinderafdeling van het Slotervaartziekenhuis onder meer visualisatie, yoga, babymassage, aromatherapie en muziektherapie. Zij meent ook dat er plaats moet zijn voor Chinese acupunctuur, een niet-wetenschappelijke methode die gebaseerd is op niet-bestaande meridianen en energievelden.

Von Rosenstiel beweert weliswaar dat zij alleen geneeswijzen toepast waarvan de werkzaamheid goed is aangetoond, maar zij hanteert daarbij zeer soepele en onwetenschappelijke criteria. Zij werd in 2007 geroyeerd als lid van onze vereniging wegens het heulen met kwakzalverij.

In 2010 distantieerde de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK) zich nog van haar alternatieve praktijken. We hebben op deze website verschillende keren geschreven over deze Arnhemse kinderarts. Zeven jaar geleden zette de vereniging haar als eerste in de lijst Pioniers van de integratieve geneeskunde in de 21-ste eeuw.

– Djien Liem is gepensioneerd kinderarts, hij werkte bij het Radboudumc. Sinds 2019 heeft hij – nog steeds BIG-geregistreerd – een prikpraktijk bij hem thuis in het Limburgse Molenhoek, net onder Nijmegen. Voor kinderen en volwassenen. Liem, die acupunctuur toepast bij pasgeborenen en kinderen met verschillende aandoeningen, heeft bij het Radboudumc meegedaan aan een internationaal onderzoek waarbij hij magneetstickers op de oorschelpen van te vroeg geboren baby’s plakte om hun pijn te verzachten.

Dit is een onethisch en zinloos experiment, aangezien er geen plausibel werkingsmechanisme is voor acupunctuur en er geen overtuigend bewijs is voor de effectiviteit ervan bij welke indicatie dan ook. Bovendien kan acupunctuur schadelijke bijwerkingen hebben, zoals infecties, bloedingen en zenuwbeschadiging. Liem loodste acupunctuur het Radboudumc binnen, een ziekenhuis van een gerenommeerde universiteit dat zich moet baseren op wetenschappelijke inzichten en niet op oude Chinese mythen. Voor meer informatie over zijn activiteiten verwijzen we naar een artikel hierover op onze website, onder de veelzeggende kop: ‘Djien Liem loodst acupunctuur Radboudumc binnen’.

Neem verantwoordelijkheid

De brief van het VtdK-bestuur eindigde als volgt: ’Wij verzoeken u om uw verantwoordelijkheid te nemen en u te houden aan de wetenschappelijke en ethische normen die gelden voor de geneeskunde. We adviseren u te overwegen beide kinderartsen als lid te royeren: men kan immers niet tegelijkertijd wetenschappelijk opgeleid (kinder)arts en ook acupuncturist of kwakzalver zijn. We zijn bereid hierover in gesprek te gaan met u.’

Dit gesprek zal er niet komen, getuige het antwoord van de secretaresse van de NVK: ‘Hartelijk dank we hebben kennis genomen van uw e-mail.’

De NVK beweegt zich al wat langer op het gladde terrein van de kwakzalverij. Ongeveer tien jaar geleden schreef het VtdK-bestuur de kinderartsenvereniging ook al een waarschuwende brief met als boodschap: ‘Kom tot bezinning.’