Kwakzalverij door HBO-opgeleide diernatuurgenezers

Persbericht van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, 8 maart 2004

Sinds 2003 wordt in toenemende mate door op HBO-niveau opgeleide diernatuurgenezers de diergeneeskunde onbevoegd uitgeoefend. Het bestuur van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK) heeft er bij de hoogste veterinaire ambtenaar (CVO) op aangedrongen hiertegen actie te gaan ondernemen. In 2002 hebben de VtdK, de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde en de Faculteit der Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht reeds hun zorgen kenbaar gemaakt met betrekking tot de in Nederland bestaande HBO-opleidingen tot diernatuurgenezer. De diernatuurgeneeskundige opleidingen omvatten kwakzalversmethoden zoals natuurgeneeskunde, homeopathie, fytotherapie, Bach-bloesemtherapie en aromatherapie, die, zoals het woord kwakzalverij al zegt, niet zijn gebaseerd op hedendaagse wetenschappelijke inzichten. De natuurgenezers hebben onvoldoende kennis van de reguliere diergeneeskunde om verantwoord te kunnen diagnosticeren en behandelen. Dit zijn bovendien handelingen die middels de Wet op de Uitoefening van de Diergeneeskunde (WUD) zijn voorbehouden aan dierenartsen. De toenmalige CVO heeft laten weten aan de opleidingen zelf niet veel te kunnen doen, maar zegde toe streng te zullen toezien op het ongeoorloofd uitoefenen van de diergeneeskunde. Inmiddels hebben de eerste diernatuurgenezers hun opleiding afgerond en hebben zich in de praktijk gevestigd. Onder verwijzing naar het rapport van de Inspectie voor de Gezondheidszorg over de wildgroei in de humane gezondheidszorg heeft de VtdK de CVO gewezen op de gevaren die zijn verbonden aan het onbevoegd stellen van diagnoses en het uitvoeren van behandelingen door niet (dieren)artsen. Van behandelmethoden waarvan de werkzaamheid niet is aangetoond of die niet realistisch zijn, kan geen positieve werking worden verwacht. Aan de andere kant is er wel altijd sprake van schade door valse hoop, onnodige kosten, uitstellen of niet toepassen van effectieve behandelmethoden, bijwerkingen, of een combinatie hiervan. In de humane gezondheidszorg is door invoering van de wet BIG de geneeskunde een vrij beroep geworden, hebben kwakzalvers min of meer vrij spel en is de patiënt min of meer vogelvrij. De Vereniging tegen de Kwakzalverij is van mening dat kwakzalverij in de diergeneeskunde alleen kan worden voorkomen wanneer er strikt wordt toegezien op naleving van de WUD. Het laatste waar de samenleving behoefte aan heeft is een nieuwe groep kwakzalvende diernatuurgenezers. Bij gedogen van deze groep kwakzalvers kan de kwaliteitszorg in de diergeneeskunde niet meer worden gegarandeerd en dit zal, net als in de humane geneeskunde, leiden tot ongelukken.

Voor nadere informatie
Dr. Sjeng Lumeij, dierenarts
Vereniging tegen de Kwakzalverij
Email: j.t.lumeij@vet.uu.nl

Naschrift oktober 2010

Zie ook de correspondentie in het juninummer van het Tijdschrift 2004.