Lege schappen, volle cellen?

Actieblad januari 2002 jaargang 113, nr.1.

Het najaar van 2001 was voor de bestrijders der kwakzalverij een aangename periode. Eindelijk wat bijval van meestentijds halfslappe instanties, eindelijk rechtszaken van de staat der Nederlanden versus kwakzalvers, eindelijk kwakzalvers voor de rechter of binnen de belangstellingssfeer van de Inspectie (IGZ). Bij het ter perse gaan van dit blad was de afloop nog niet volledig bekend en de lezer weet inmiddels al meer, maar zeker is dat de Millecam-artsen Koonen en Broekhuijse veel aandacht genieten van de IGZ, en dat dezelfde IGZ zelfs een ‘vooronderzoek’ deed naar de uitspraken van Jomanda (als dat wat oplevert, dan daarna alle astrologen en waarzeggers m.i. keihard aanpakken!). Bovendien heeft de Inspectie inmiddels aan Numico laten weten dat hun favoriete Nutricia Memo Formule als geneesmiddel dient te worden beschouwd en derhalve door Numico noodgedwongen per 3 december 2001 uit de schappen moest worden genomen.

De kleinere homeopathische firma’s verenigd in de Bond van Farmabedrijven (BFN) voerden een kort geding tegen de minister omdat hun op 1 januari 2002 nog niet geregistreerde producten uit de schappen moeten worden verwijderd.

Men blijkt nauwelijks voor homeopaten geloofwaardige productinformatie te kunnen aanleveren en wenste verlenging van de gedoogperiode met 6 jaar! Op 19 november bepaalde de rechter dat de minister in haar recht stond en dat de spullen uit de schappen moeten verdwijnen. De BFN kondigde direct hoger beroep aan en ook Nehoma (de grote jongens in de homeopathie als Vogel, VSM e.d.) kondigden een rechtszaak aan tegen de minister!

Ook via een handtekeningenactie van gedupeerde gebruikers afkomstig uit de Koninklijke Vereniging Homeopathie Nederland (KVHN) trachtte men de kamer te beïnvloeden en ja, hoor: een kamermeerderheid stemde voor een motie waarin om extra souplesse werd gevraagd bij het tolereren van nog niet geregistreerde maar wel ingediende middelen na 1 januari 2002. Wie hoorde de minister-president ook weer zeggen, dat de gedoogcultuur in ons land moet worden beëindigd? Toch wel curieus: vermoedelijk de laatste keer dat een parlementaire meerderheid het opneemt voor de kwakzalverij. Dat waren we in de jaren ’80 en ’90 wel gewend, maar dat leek volledig voorbij. Per 1 december 2001 waren er 11 ‘artikel 6 homeopathica’ geregistreerd met indicatie, allen afkomstig van A. Vogel.

De laatste stand is te vinden op de website van het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (www. cbg-meb.nl), maar gelukkig zijn o.m. Echinaforce, Coffea D3 en A.Vogel Silicia D12 beschikbaar gebleven. Het laatste middel is geregistreerd voor keelpijn, oorpijn, gestoorde haargroei en broze nagels bij kouwelijke mensen: echt een zegen dus dat het College zich achter deze indicatie kon stellen.

En dan de macrobioot Nelissen op 10 en 11 december 2001 in Amsterdam voor de rechter. Verdacht van het ‘macrobiotisch ombrengen’ van tenminste drie personen. Eis: dertig maanden gevangenisstraf. Wij zijn benieuwd of deze niet-medicus (die het verschil tussen rode hond en gele koorts niet eens kent) veroordeeld kan worden onder de huidige liberale wet BIG. Zoniet dan bijt de volkswil in eigen staart: destijds werd de wet van Thorbecke, die de geneeskunde voorbehield aan artsen, unaniem door regering en kamer vervangen door de wet BIG: het Tijdperk der Vrije Kwakzalvers brak aan: echt een grote vooruitgang! Maar dan nu dus niet janken over eventuele vrijspraak! Zelfs krokodillentranen willen wij niet zien! Zijn wij echter te pessimistisch en ziet de rechter toch reden voor een vrijheidsstraf, dan heeft de gevangeniskok geen enkel probleem: water en brood past volledig binnen het macrobiotisch dieet.

Nelissen werd veroordeeld tot een boete van 5000 gulden en tot zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf. Hij kondigde hoger beroep aan. De homeopaten krijgen nog extra tijd tot 1 juli 2002.