Menzis toont interesse in paardengenezer Leen Taal

Hij behandelt talloze ziektes waaronder diabetes en reumatische aandoeningen. Zorgverzekeraar Menzis heeft belangstelling voor de onzinbehandeling.

Taal, eigenaar van onder andere het bedrijf NovelCure, gelooft dat voortdurend toxines (gifstoffen) het lichaam binnendringen. Hij denkt met vreemd bloedonderzoek zo ontstane ziektes op te kunnen sporen en te zien aankomen. De kuur van plantenextracten, die Taal vervolgens voorschrijft, ‘ontgift’ het lichaam waardoor ‘immuniteit en zelfgenezing’ weer op peil komen.

Taal begon als ’14-jarig hoogbegaafd jochie’ zijn carrière als loopjongen (zijn eigen tekst) bij Shell. Daar, beweert Taal, groeide hij uit ’tot wetenschapper met biochemische achtergrond die zijn hele leven al denkt en werkt in formules.’ Wat hij bij de Koninklijke heeft gedaan, is echter onduidelijk. De natuurgeneeskundige twijfelt aan reguliere artsen omdat zij geen biochemische kennis hebben, iets waarover hij kennelijk wel beschikt.

Op de stoeterij Holle Mare van zijn vrouw in Hengelo (Gld.) is hij met zijn kwakzalverij begonnen. Daar prutste dipl.-ing. Taal, zoals hij zich onterecht afficheert, een kruidenmix in elkaar die zou helpen tegen zomereczeem bij paarden. Paardenvoederfabrikant Subli in Lochem betrekt zijn wonderkruidenmix voor zijn Semit Speciaalmix.

Op verschillende forumsites van paardenliefhebbers zoals bokt.nl is te lezen hoe Leen Taal enkele jaren geleden het paardenveld heeft verlaten, omdat paardeneigenaren zijn dure beloftes en onzintheorieën met niet-werkende kruidenbrokken zat waren. Termen als oplichterij, AID-inval en fraude werden daarbij niet geschuwd.

De ‘wonderkuur’ van Leen Taal, die als Eczit of NovelCure-dieet door het leven gaat, staat beschreven in een scriptie (2009, PDF) van Marije van Beek, studente aan de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht. Van Beek enquêteerde paardeneigenaren: van de achttien respondenten die de Exzit-kuur hadden gebruikt, reageerden er zes positief.

Taal gebruikt nu de paardentruc om de gezondheid van mensen ‘in balans’ te brengen. Hij laat bij patiënten bloed aftappen dat vervolgens wordt geanalyseerd op verschillende eiwitten (profiel) en verschillende vetzuren. Het meten van een eiwitprofiel (HIPP of HIEP heet dit profiel) is een truc die alternatieve genezers vaker hanteren. ‘Bij een regulier bloedonderzoek kunnen ongeveer 50 procent van alle gezondheidsklachten inzichtelijk worden gemaakt, met een HIPP- en vetzurenprofiel is dit 98 procent’, pocht Taal, zonder dat hij enige (wetenschappelijke) onderbouwing kan overleggen.

Wetenschappers melden desgevraagd dat het meten van een eiwitprofiel met behulp van chemische technieken achterhaald is en meestal foutieve informatie geeft. Dat geeft voer aan kwakzalvers. Ze kunnen interpreteren wat ze willen, het is altijd waar, wat ziekte betreft. Een voorspellende waarde is er al helemaal niet. De diagnosetechniek is te weinig eiwit-specifiek Biochemici van het Algemeen Medisch Laboratorium in Antwerpen, die als een van de weinigen de HIPP-analyse hebben bekeken, concluderen in een wetenschappelijk artikel (PDF): ‘De diagnostische waarde van HIPP is beperkt, belangrijke eiwitten zijn er niet mee te onderscheiden. Het is een achterhaalde meetmethode’.

Taal doet geheimzinnig over zijn kruidenmix. Hij pocht dat deze is goedgekeurd door de Amerikaanse FDA, in zijn woorden, ‘de strengste organisatie ter wereld op het gebied van veiligheid bij medicijnen’. Hij verwijst daarbij naar het FDA-nummer 7.875.298. Een onzinverwijzing. De FDA keurt geen patenten goed. Het opgegeven nummer refereert aan een voor iedereen toegankelijk patent uit 2005 dat op zijn naam staat. Dit octrooi beschrijft een mix van zes plantenextracten, bedoeld voor de behandeling van reumatische aandoeningen, van multiple sclerose, osteoporose en van astma. De mix is ook geschikt voor paardeneczeem, zo luidt de patentclaim.

Taal schrijft op zijn website dat het vele onderzoek en de aantoonbare positieve werking van zijn NovelCure-therapieën, waarmee hij claimt mensen uit hun rolstoel te hebben gekregen, heeft geleid tot internationale octrooien. Ook onzin. De goedkeuring van een patenttekst is geen enkel bewijs dat iemand de werking heeft gecontroleerd. Bij octrooigoedkeuring wordt alleen gekeken naar de uniekheid van de mixsamenstelling: bij een kruidenmix is die supermakkelijk te realiseren.

In zijn geoctrooieerde mix zitten planten als citroenmelisse en ketelklauw. Verder een klimopachtige plant en zoethout. Ook zit er Avena sativa in, een plantenextract dat in elk homeopathisch schap is terug te vinden. Eén kruid trekt negatieve aandacht: Piper methysticum, of wel kava-kava. Extracten daarvan zijn sinds 2002 in veel Europese landen verboden, ook in Nederland omdat dit kruid ernstige leverschade veroorzaakt. Het patent meldt dat dit kruid – kava kava – kan worden vervangen door Stinkende ballote (Ballota nigra), een plant met kalmerende werking.

Alleen verzekeraar Menzis heeft interesse in mijn therapie, klaagt Taal op zijn website. De zorgverzekeraar is in gesprek met Taal, bevestigt de verzekeraar. De argumentatie hiervoor is superonwetenschappelijk en stuitend, elke alternatieveling, zelfs extreme types als Jomanda, zou er mee voor vergoeding en interesse in aanmerking komen.

We citeren de Menzis-woordvoerder: ‘Menzis is in gesprek met NovelCure. De reden is dat er inmiddels 30 Menzis-verzekerden bij NovelCure een behandeling hebben gevolgd. Zij hebben dit zelf betaald aangezien Menzis hier geen vergoeding voor geeft. Van deze 30 personen hebben er 29 aangegeven dat ze bij deze therapie gebaat zijn en dat hun gevoel van welbevinden aanzienlijk is toegenomen. Dat heeft onze interesse gewekt, aangezien er daarnaast een groep klanten is die aangeeft hiervan gebruik te willen maken. Kortom klanten vragen er naar. Wij hebben in het gesprek met NovelCure aangegeven dat wij graag onderzocht zien hoe het komt dat van de 30 klanten er 29 aangeven dat hun gevoel van welbevinden zo toeneemt. We willen dat dit onderzoek wordt uitgevoerd door een onafhankelijk bureau. Als de uitkomsten van dit onderzoek er zijn, zal Menzis bekijken hoe we hier verder mee willen omgaan.’

Het wordt hoog tijd dat verzekeraars zelf gaan nadenken. Ze vergoeden vaak bizarre behandelingen uit het alternatieve circuit zonder zelf op zoek te zijn geweest naar het waarheidsgehalte, dat soms eenvoudig op straat te vinden is. Een houding die verwarring zaait: consumenten vermoeden dat iets wel goed moet zijn, omdat hun verzekeraar een behandeling vergoedt of er interesse voor toont. Menzis is lang niet de enige gemakzuchtige onzinfinancier.