Moermanadept Hans Moolenburgh overleden

De bekende natuurarts Hans Moolenburgh (1925) is op 6 november in Haarlem overleden, op 93-jarige leeftijd. Moolenburgh praktiseerde tot op hoge leeftijd en was een adept van Cornelis Moerman. Hij meende met aangepaste voeding en voedingssupplementen kanker te kunnen bestrijden (niet-toxische tumortherapie). Geen wonder dat er in de jaren zeventig en tachtig in het Nederlands Tijdschrift tegen de Kwakzalverij (NTtdK) verschillende keren kritisch over de activiteiten van de Haarlemse huisarts werd geschreven. 

Ook zijn aanhangers lieten zich niet onbetuigd. Orthomoleculaire media besteedden aandacht aan hem. Op de website en in het tijdschrift Uitzicht van de Moermanvereniging (MMV) zijn enkele interviews met Moolenburgh terug te vinden. 

De in 1990 overleden schrijfster Renate Rubinstein, die leed aan een ernstige vorm van multiple sclerose (ms), liet zich door Moolenburgh behandelen. Rubinstein was hier ambivalent in: ze bezocht ook met enige regelmaat een reguliere neuroloog en liet zich in haar boeken en artikelen uiterst kritisch uit over kwakzalverij, ook over haar behandeling bij Moolenburgh. 

In de jaren zeventig kreeg natuurarts Moolenburgh landelijke bekendheid met zijn strijd tegen de fluoridering van het drinkwater, ter bestrijding van cariës. Fluoride zou volgens hem kanker veroorzaken. Zijn acties leverde heftige discussies op in politiek Den Haag. Vele gerechtelijke procedures tot aan de Hoge Raad waren het gevolg. In 1976 werd fluoridering van het drinkwater gestopt, door de acties van Moolenburgh maar ook omdat inmiddels uit langjarig onderzoek in Culemborg (geen fluoride in het drinkwater) en in Tiel (wel fluoride in het drinkwater) was gebleken dat fluoridering niet erg effectief was. Fluoridetandpasta bleek een betere optie. 

Vaccinatiediscussie

Moolenburgh liet zich ook horen in de voortdurend oplaaiende vaccinatiediscussie. De laatste jaren trok hij almaar heftiger – en onwetenschappelijker – ten strijde tegen vaccinaties omdat in zijn ogen giftige toevoegingen zouden worden opgeslagen in de onrijpe babyhersentjes. “De natuur laat niet met zich spotten”, zo waarschuwde hij vervolgens. Moolenburgh toonde zich een fervent aanhanger van de uiterst curieuze en omstreden homeopathische Cease-therapie, een hersenspinsel van collega-huisarts Tinus Smits die geloofde met homeopathische superverdunningen vermeende vaccinatieschade zoals autisme te kunnen neutraliseren, het lichaam te kunnen ontgiften. En tegelijkertijd zou dan “informatie worden toegevoegd”, geloofde de Haarlemse natuurarts.

De laatste jaren schaarde Moolenburgh zich achter de weinig wetenschappelijke activiteiten van de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken (NVKP). Hij trok het land in om lezingen te houden, vaak samen met duistere figuren uit het kwakzalvercircuit zoals de bewustzijnsrommelaar John Consemulder en de warhoofden Guido Jonkers (van de website Wanttoknow.nl) en publiciste Désirée Röver. 

Hij propageerde de vreemde vaccintheorieën van de uiterst omstreden Sloveense/Australische geologe Viera Scheibner. Ook van suiker en umts-masten moest de Haarlemse natuurarts niets hebben, vanwege gedragsstoornissen die deze zouden veroorzaken bij kinderen, geloofde hij.

Moolenburgh was een diep religieus man en schreef onder meer boeken over engelen als “beschermers en als helpers der mensheid”. Zijn laatste boek hierover “Een engel op je pad” over (ook eigen) engelenervaringen verscheen in 2004 in eerste druk, vijf drukken volgden. De engelboeken werden in het Engels vertaald. Zijn boeken werden veel gelezen, ook in het buitenland.