Ook Belgische anti-oxidanten overbodig

De brief is een uitnodiging om te komen naar glutathion-middagjes, onder meer in Breukelen en in Eindhoven. Daar zal Gabriël DeVriendt zijn genodigden trakteren op onmisbare informatie over glutathion. DeVriendt is al ‘vele jaren een gewaardeerd spreker aan bijna alle Belgische universitaire centra in Brussel, Antwerpen, Luik en Leuven’, schrijft de baas van Nutriphyt Nederland (Nijmegen) in zijn brief. ‘DeVriendt is bovendien gevraagd om zitting te nemen in een denktank van oncologen’.

DeVriendt is glutathion-gelovige. Glutathion is een tripeptide dat meestal als GSH door het leven gaat (verwijzend naar de zwavelwaterstofgroep in de verbinding). Alle lichaamscellen maken het. Het is een antioxidant met een beschermende werking, het repareert oxidatieve schade in de cel, schade die bijvoorbeeld kan ontstaan bij chemische reacties van afbraakproducten van bijvoorbeeld geneesmiddelen of schadelijke stoffen. Als er op die manier glutathion verloren gaat, dan maakt de cel nieuwe aan. Niets aan het handje, zou je dus zeggen.

DeVriendt ziet dat anders en rept van cellulaire stress en glutathion-tekort bij aandoeningen zoals aids, hepatitis en kanker. En eigenlijk zou iedereen er aan moeten geloven. DeVriendt heeft ergens gelezen dat dit ‘levensreddende’ molecuul ook grote potentie heeft om veroudering tegen te gaan. En dus ligt het voor de hand glutathion bij te slikken uit een potje, is de suggestie van de Belgische holistische bioloog. En dan liefst uit het capsulepotje van DeVriendt. Hij is namelijk eigenaar van supplementenbedrijf Nutriphyt, één van de leveranciers van gluthation-houdende supplementen. De Belgische bioloog maakte een paar jaar geleden alternatieve ‘furore’, toen hij meldde dat hij een verband had ontdekt tussen ‘erfelijke- en omgevingsfactoren en borstkanker’. Hij sprak er in 2008 over tijdens het orthomoleculaire lustrumcongres ‘Eten voor genen’. Daar traden ook andere supplementslikkende orthomoleculairen op zoals onze ‘eigen’ Gert Schuitemaker. De Vereniging tegen de Kwakzalverij heeft vaak over hem geschreven.

Is er enige grond in wat DeVriendt stelt? Toxicoloog Gerard Mulder komt desgevraagd met het antwoord. Hij is emeritus-hoogleraar toxicologie aan de Universiteit Leiden en oud-directeur van het universitaire Leiden/Amsterdam Center for Drug Research (LACDR). Mulder: ‘Het lichaam maakt zelf het benodigde glutathion aan. Het is een tripeptide opgebouwd uit onder meer het aminozuur cysteïne (meestal afgekort als Cys). Cys is een van de essentiële aminozuren. De beperkende factor in het geheel kan de beschikbaarheid van dit cysteïne zijn. Bij extreme belasting kan een (tijdelijk) Cys-tekort ontstaan, waardoor ook de productie van GSH uitgeput kan raken. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren bij een (extreme) overdosis aan paracetamol die via een chemische reactie GSH verbruikt. Het gaat dan om extreem paracetamolgebruik. Iemand die gezond eet met voldoende eiwit als bron van onder meer Cys zal niet gauw in de problemen komen, zelfs niet als hij/zij chronisch paracetamol slikt. Iemand die veel te weinig eiwit binnenkrijgt, zou een tekort aan Cys en dus GSH kunnen krijgen. Het is niet bekend dat er mensen zijn met een (chronisch) GSH-tekort. Er zijn daar, voor zover mij bekend, nooit specifieke studies naar gedaan, en dus blijft dat bij een bewering/vermoeden. Bovendien: hoe toon je dat in de mens aan? Mogelijk zijn er mensen met een genetisch defect. Maar als die er zijn, dan zullen ze zeer zeldzaam zijn. Mensen met een normale voeding (ook vegetarische voeding met voldoende eiwitinname) hebben geen extra GSH-supplement nodig. Kortom, er hangt ergens een klepel (de cellulaire functie van GSH) maar de klok luidt heel erg vals. Het valt wat mij betreft onder volksverlakkerij’.