Oorprikker Toine Korthout gelooft in het ‘n=1’-experiment

Naaldjes prikken in de oorlel tegen van alles en nog wat. Basisarts Toine Korthout doet sinds 1983 niets anders in zijn praktijk Natuurlijk Beter in Sleeuwijk, onder Gorinchem. Acupuncturist Korthout heeft een nieuw verdienmodel ontdekt: met oorprikken – auriculotherapie – meent hij reukverlies na een Covid-19-besmetting weg te kunnen prikken.

Hij baseert zijn prikgeloof op een ‘n=1’-experiment bij een cursiste die bij hem in de oorprikleer was en die reuk- en smaakloos was na een covid-besmetting. Het wonder geschiedde, ze kon direct na één priksessie weer een appel ruiken en die ook nog eens met smaak opeten, schrijft hij in een artikel over het experiment op zijn website. Het artikel op zijn website – nergens gepubliceerd – is volgens Korthout ‘gepeer reviewed’ door collega-acupuncturisten.

Het leren oorprikken na Covid-besmetting was een ‘super-actuele toegift’ bij een cursus van Korthout begin dit jaar over ‘auriculo-mobilisatie van de wervelkolom’, het mobiliseren van de wervelkolom zonder die aan te raken. Of wel in woorden van Korthout: Kraken zonder te kraken, is te lezen op de Facebookpagina van de opleidingsorganisatie HVNA die de cursus organiseerde.

Prikpunten

Korthuis prikt voor zijn smaak-terug-sessie op twee specifieke punten onder in de oorlel, het zogenoemde basale omega-punt en een punt een stukje verderop dat volgens de acupunctuuroverlevering de reukzin zou prikkelen/stimuleren. Korthout meldt in het artikel op zijn website dat na die eerste proef nog twaalf andere reuklozen hun reukvermogen terug hebben gekregen, direct na een priksessie. Een weinig wetenschappelijke conclusie omdat in zijn onderzoek geen controlegroep is opgenomen. Bovendien zijn de observaties niet onafhankelijk. Placebo-effect is dan ook bijna zeker de belangrijkste reden voor zijn waarnemingen.

Ooracupunctuur wordt vooral ingezet als placebo-hulpje bij het stoppen met roken; veel acupuncturisten verdienen hier hun geld mee. Ooracupunctuur, meldt Korthout op zijn website, is een moderne richting in de acupunctuur en volop in ontwikkeling. Het idee achter auriculotherapie is dat zenuwpunten/zenuwbanen in het oor in direct verband staan met specifieke lichaamsdelen/organen. Prik je met dunne acupunctuurnaalden – drukken met de vingers of belichten met een laserstraaltje kan ook – ergens in het oor dan levert de prikkeling een helende werking ter plekke op. ‘Via de oorschelp kunnen klachten (en hun breder verband) worden beïnvloed door geëigende punten te stimuleren’, legt Korthout op zijn website uit.

Acupunctuur in het algemeen heeft het tij niet mee, bewijsvoering dat het werkt ontbreekt. De Britse onderzoeker Edzard Ernst heeft de afgelopen jaren wetenschappelijke artikelen over de effectiviteit van acupunctuur geanalyseerd. Zijn conclusie/weging: als er al iets aan effectiviteit te zien is – meestal ook nog eens niet-significant – dan valt dit in de categorie placebo. Acupunctuur werkt niet.

Geen officieel certificaat

Het is een conclusie die niet tot Korthout lijkt te door te dringen. Hij kwalificeert zich als arts, acupuncturist en pdb-hbo gecertificeerd docent. Een officieel certificaat acupuncturist bestaat niet, wel een briefje van de eigen acupunctuurvereniging NVVA.

De basisarts/acupuncturist is sinds 2010 docent medische basiskennis (pathologie) aan de Shenzhou Open University in Amsterdam. Een ‘studie’ aan de Shenzhou Open University, eigendom van enkele Chinese acupuncturisten, leidt niet tot een erkend diploma, is te lezen in een recent artikel op deze website over de ‘university’.

Korthout geeft een eenjarige oorprikcursus bij HVNA, de Hogeschool voor Natuurgeneeswijzen Arnhem. Zijn enthousiaste therapeut-cursisten hebben gaande de cursusdagen indrukwekkende ervaringen opgedaan met eigen patiënten. Op zijn Facebookpagina noemt hij er enkele: ‘vermindering van tinnitus (oorsuizen) en dermate pijnreductie dat zelfs gebruik van opiaten gestaakt kon worden.’

Onder tandartsen

Korthout begeeft zich de laatste tijd ook onder tandartsen om die zijn priktherapie te leren; het gaat dan om het blokkeren van pijn. Hij geeft cursussen voor de Nederlandse Vereniging tot Bevordering van de Bio-energetische Tandheelkunde (NVBT).

In 2017 kreeg Toine Korthout (samen met nog een bekende van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, Roland Pluut) de Pruimenbloesemprijs van de NPVA, de acupunctuurpatiëntenvereniging voor zijn inzet om de 21 % BTW-vrijstelling voor acupuncturisten te behouden.

Basisarts Korthout bevindt zich overigens in goed gezelschap. In het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem bezondigt pijnspecialist Paco Heijmans zich al jaren aan oorprikken. De anesthesioloog is ook gecertificeerd arts-acupuncturist en lid van de Nederlandse Artsen Acupunctuur Vereniging (NAAV).

Hij levert naast reguliere pijnbehandeling op verzoek ook Chinese traditionele (oor)acupunctuur. Dit zou volgens de patiëntenfolder van het ziekenhuis ‘zeer geschikt zijn voor de behandeling van chronische en acute pijn.’

Patiënten moeten de kosten (75 euro) zelf betalen, direct bij binnenkomst. We hebben al eerder geschreven over de prikactiviteiten in dit Doetinchemse ziekenhuis, dat als een van de weinige ziekenhuizen alternatieve behandelingen binnen zijn deuren toelaat. Acupuncturist Andrew Liem zwaaide indertijd op de pijnafdeling van het ziekenhuis de scepter.

Liem is inmiddels als anesthesioloog/pijnspecialist verhuisd naar het Gelre Ziekenhuis in Apeldoorn. Hij mag echter binnen de muren van dit ziekenhuis geen acupunctuur bedrijven en heeft daarom een prikpraktijk thuis waar hij patiënten vanuit het ziekenhuis heen verwijst.