Voedselintolerantie-test van Medisynx werkt niet

De kleverige, vieze pek is in dit geval ene mevrouw Anne-Magré Vink, eigenaar van het diagnostische laboratorium Medisynx in Westervoort. Zij predikt dat uit onderzoek van beide instituten zou blijken dat haar diagnose- en behandelmethode uitstekend werkt, bij mensen en bij honden. De waarheid is volstrekt anders: beide instituten, die in grote naïviteit weliswaar enige malen contact met de vrouw hebben gehad, tonen in een onafhankelijke hondenstudie juist aan dat Vinks’ dure methode in het geheel niet werkt. De resultaten van dit onderzoek worden binnenkort gepubliceerd. Beide instituten hebben mevrouw Vink inmiddels gesommeerd hun naam niet meer te noemen in relatie tot haar kwakmethode.

Acupuncturist Vink is voedselintolerantie-gelovige. Ze claimt een behandelmethode te hebben ontdekt waarmee ze huidaandoeningen te lijf zou kunnen gaan, bij mensen en bij honden. Vink, lid van de prikkersclub Zhong, laat bloed van patiënten onderzoeken op een tig-tal stoffen (280 of 375 verschillende, al naar gelang het geld dat je wilt uitgeven) waarna ter behandeling een strak en raar dieet wordt voorgeschreven met van alles en nog wat dat niet meer mag worden gegeten. Zhong is de Nederlandse Vereniging voor Traditionele Chinese Geneeskunde. Vink combineert het dieet met priksessies op haar behandeltafel. Haar kuur is duur: de bloedtest alleen kost 995 tot 1290 euro, afhankelijk van het aantal geteste stoffen. Handje contantje af te rekenen. 

In een stuk op deze website bestempelde Kees van der Smagt, arts in ruste en voormalig bestuurslid van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK), de methode Vink in 2012 al als onzin. Hij oordeelde dat bij dit soort bloedonderzoek vaak een veelvoud aan zogenaamd ziekmakende voedingsstoffen worden gevonden waarvan men voordien nooit had gedacht ze niet te kunnen verdragen. Van der Smagt: “Vervolgens wordt het slachtoffer op een onaangenaam dieet gezet. Vaak moeten er ook voedingssupplementen worden geslikt zoals vitamines en sporenelementen. Ziekten als psoriasis, multiple sclerose, andere neurologische stoornissen, hart- en vaatziekten enzovoort worden niet door voedselallergie of -intolerantie veroorzaakt. Ze zijn niet met een dieet te genezen.”

Van der Smagt is niet de enige die Vinks methode als onzin betitelt. Zo maakt zelfs de kwakzalverwebsite IOCOB van acupuncturist Jan Keppel Hesselink gehakt van haar methode en bestempelt die als zinloos: “Het testen van IgG lijkt niet zinvol”. In 2008 melden onderzoekers van het laboratorium van bloedbank Sanquin in Amsterdam dat het testen van bloed op allergische gevoeligheid voor voedingsproducten flauwekul is. In mei 2011 liet minister van Volksgezondheid Edith Schippers zich, in antwoorden aan de Tweede Kamer, ook al waarschuwend uit over de Methode Medisynx van Vink en andere bij haar geschoolde AGA-gelovers. AGA staat voor Alimentaire Geïnduceerde Aandoeningen (AGA). Schippers’ reactie was ingegeven door een brief van het Verenigd Patiënten Platform Immunologische Disorders Alimentair-geïnduceerd (VIDA), een brief van mevrouw Vink dus. 

Minister Schippers is in haar brief aan de kamer snel klaar met de methode Vink. Ze formuleert dit in nette bewoordingen zo: “Het VIDA verzoekt om nader onderzoek te doen om te kijken of nadelige reacties van het individu op voeding een gevolg zijn van een disbalans in immuunreacties. Met een goede immunoglobuline (IgG)- respons zou volgens het VIDA de IgE-respons die verantwoordelijk is voor de allergische reactie kunnen worden voorkomen. Ik heb dat besproken met het RIVM, dat aangeeft dat allergie gezien kan worden als een verstoring in immunologische balansen, maar dat er geen bewijs is dat IgG de allergische reactie zou voorkomen. Het RIVM meent dat de Methode Medisynx onvoldoende aanknopingspunten biedt voor een effectieve behandelingsmethode. Onderzoek tot nu toe bewijst dat het gebruik van IgG bloedtesten niet effectief is. Het RIVM acht het daarom niet opportuun om nader onderzoek naar deze behandelmethode op te nemen in het onderzoeksprogramma.”

Er is inmiddels een tiental door Vink opgeleide gelovigen, meestal diëtisten en Zhong-acupuncturisten. Zij schakelen het Medisynx-lab in voor dure analyses. De methode wordt merkwaardig genoeg door enkele zorgverzekeraars vergoed uit aanvullende pakketten, met als enige criterium dat de behandelaar lid is van de beroepsvereniging Zhong. 

Vink stelt dat haar methode zowel curatief als preventief kan worden toegepast bij de behandeling van niet-systemische en systemische aandoeningen. Ze zegt zich te baseren op ’twintig jaar data van objectiveerbare bevindingen van artsen en laboratoria en ook nog eens zes jaren onderzoek met honden’. De methode is ook geschikt voor honden, vindt Vink omdat “het immuunsysteem van de hond het meest lijkt op dat van de mens.” Er zijn dierenartsen die haar methode gebruiken om eczeem bij honden te diagnosticeren en te behandelen. 

In het medische databestand PubMed is mevrouw Vink uit Westervoort en haar bedrijf Medisynx echter niet terug te vinden. Vink betitelt zichzelf als MD (medical doctor) en meldt dat ze iets (bio)medisch heeft gestudeerd in de VS. In het BIG-register staat ze echter niet. Vink verwijst op haar websites naar een gerandomiseerde vijfvoudig blind (eh???, red.) uitgevoerde studie met 47 honden met diverse allergieën. Geraadpleegde experts hebben twijfels over haar studie-opzet. De onderzoeksresultaten van de studie heeft ze in augustus 2014 gepubliceerd op een vage en dubieuze website waar iedereen zijn spullen op kan zetten. In die publicatie is te lezen dat haar methode zou werken, bij honden. De resultaten komen  overeen met ?de uitkomsten van ons preliminaire klinische humane (mensen) onderzoek?, schrijft ze op haar websites. Op de sites en in het artikel meldt ze dat ze bij haar hondenstudie heeft samengewerkt met (diervoederonderzoekers, red.) Wageningen Universiteit (WU) en met Diergeneeskunde van de UU. 

In het artikel bedankt ze Huub Savelkoul, hoogleraar immunologie van de WU voor het “kritisch doorlezen van het manuscript”. Savelkoul, die eerder onder vuur lag van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK), bevestigt te hebben gesproken met mevrouw Vink over haar methode, maar distantieert zich desgevraagd van wat hij noemt deze “onverkwikkelijke” zaak. Savelkoul schrijft begin februari in een e-mail aan de VtdK: “Ik heb geen toestemming gegeven aan deze mevrouw om mijn naam in dat artikel te vermelden, ik ben het niet eens met haar conclusies en wens mij zover als mogelijk is te distantiëren van haar uitspraken. Er is ooit met deze mevrouw overleg geweest tussen een aantal mensen van de WU en de faculteit diergeneeskunde over een studie in honden die bij verschillende dierenartsklinieken zou worden uitgevoerd, onder supervisie van diergeneeskunde. Dat zij claimt daarmee bewijs voor haar methode te hebben gevonden is ver bezijden de waarheid en aperte nonsens. Ik wist niet dat mijn naam in dat artikel is gebruikt en zal rectificatie eisen. Ik ben het hartgrondig met de conclusies van minister Schippers eens. Mevrouw Vink heeft werkelijk geen enkel idee waar zij over praat, misbruikt het vertrouwen van patiënten en onderzoekers en gaat uitsluitend voor haar eigen gewin.”

Celbioloog Savelkoul neemt een week later in een e-mail afstand van deze uitspraken, vermoedelijk onder druk van mevrouw Vink die in een email aan de VtdK meldt dat prof. dr. ir. Huub F.J. Savelkoul van Wageningen Universiteit “inmiddels een reactie aan de VtdK heeft gestuurd.” Ze voegt er aan toe dat ze bovendien een klacht heeft ingediend bij minister Schippers en bij het RIVM en dat beide met excuses en een financiële genoegdoening zouden komen, belooft ze. Het RIVM en het ministerie weten echter van niets en houden zich bij hun eerdere standpunt: “De Medisynx-methode heeft geen wetenschappelijke basis in humane studies en werkt niet”, laat een RIVM-woordvoerder weten.

Savelkoul is echter een weifelende man en laat weer een paar dagen later via de voorlichter van de universiteit weten zijn eerste visie over de methode Vink te handhaven:”De methode Vink werkt niet.” Zowel de WU als de faculteit Diergeneeskunde van de UU hebben van Medisynx geëist alle verwijzingen naar beide instituten op zijn websites te verwijderen. Medisynx, mevrouw Vink dus, is daar inmiddels deels aan tegemoet gekomen.

Beide instituten bevestigen dat ze de Medisynx-methode met een 40-tal honden (opgedeeld in een controlegroep en de “echte” groep) hebben getest omdat ze zagen dat nogal wat hondenbezitters en dierenartsen geloof hadden in deze methode en hem gebruikten. Mevrouw Vink heeft in eerste aanleg overleg gevoerd over de onderzoeksopzet van deze toen nog gezamenlijke studie; geld heeft ze niet voor deze studie betaald, Vink heeft wel de testen gratis uitgevoerd. In een later stadium, toen de uitkomst van het onderzoek haar niet beviel, is ze met veel juridisch wapengekletter afgehaakt en is ze intussen haar een eigen hondenstudie gaan doen, zonder daar in Wageningen en Utrecht ruchtbaarheid aan te geven. Uit het Wageningse/Utrechtse hondenonderzoek blijkt nu overduidelijk dat Vinks/Medisynx-methode niet werkt. “Er was reden om uit te zoeken of de IgG-methode zou kunnen werken, er zijn namelijk enkele hondenstudies die enige twijfel oproepen”, legt verantwoordelijke diervoeronderzoeker Wouter Hendriks van de WU uit. “Uit onze studie blijkt nu dat die Medisynx-methode niet werkt, eventuele twijfels zijn nu voor eens en voor altijd de wereld uitgeholpen. ”

Een wetenschappelijke publicatie hierover is in de maak. Het manuscript zal binnenkort worden opgestuurd naar een gerenommeerd wetenschappelijk tijdschrift voor dierendermatologie, aldus de WU. Vink is geen co-auteur van dit artikel. Ze eist dat de naam van haar onderzochte methode, Medisynx, niet zal worden genoemd. Curieus waar het gaat om verifieerbare wetenschap.