Volksgezondheid

Er breken sombere tijden aan voor de volksgezondheid in Nederland met de benoeming van Eduard Bomhoff tot minister. Een man die jarenlang ageerde tegen het strenge financiële beleid van Zalm en niet schroomde om het paarse kabinet dood door schuld in de schoenen te schuiven omdat voor de bestrijding van de wachtlijsten in de zorg niet de vele miljarden werden uitgetrokken die hij noodzakelijk achtte. Dat hij vlot van inzicht veranderde toen hij kans zag minister te worden en in één week tijd niet alleen het lidmaatschap van de PvdA inruilde voor dat van de LPF, maar zich ook bereid verklaarde een beleid te gaan voeren waarbij in plaats van de noodzakelijke miljarden geen stuiver extra voor de zorg wordt uitgetrokken, doet vermoeden dat op zijn prioriteitenlijstje de eigen carrière een hogere plaats inneemt dan de gezondheidszorg. Extra somber stemt de wetenschap dat de nieuwe minister een warm pleitbezorger is van acupunctuur, Ayurvedische geneeskunde en andere vormen van kwakzalverij, o.a. omdat we al duizenden jaren van hun heilzame effecten mogen genieten. Hoogstwaarschijnlijk zullen in de zorg de computers weldra vervangen worden door telramen, ook al duizenden jaren met succes toegepast en waarschijnlijk beter passend in het budget.