Weer een wonderapparaat: De BEMER 3000

De magnetische golven van de BEMER (Bio-Elektro-Magnetische Energie Regulatie) 3000 zouden aantoonbaar helpen bij een groot aantal aandoeningen. Het apparaatje was uitgevonden door Prof. Dr. Wolf A. Kafka. In de publicatie-database PubMed was niets over de BEMER 3000 bekend. Zoeken op BEMER levert één artikel over een in vitro experiment. Van W.A. Kafka bleken twee artikelen gepubliceerd te zijn, daterend uit de jaren ’70. Deze hadden echter als onderwerp het reukvermogen van insecten en hadden met BEMER dus niets te maken.
Als antwoord op de klacht kreeg ik, via de RCC, hele stapels papier. Een deel er van was een weergave van de vergelijkingen van Maxwell om de werking van het apparaat duidelijk te maken. Maar een elektrotechnisch schema van het apparaat was er niet bij. Het zelfregulerende vermogen kwam weer eens te voorschijn alsmede Kuhn en zijn paradigma en ook nog bio-energie. Maar wat er maar niet kwam was een wetenschappelijk bewijs dat de BEMER ook echt wat deed. Op 8 november 2007 verlangde de RCC dat BEMER binnen 14 dagen wetenschappelijk bewijs van de werking overlegde. Dat lukte niet en op 29 januari 2008 verklaarde de RCC de reclame op de Website in strijd met artikel 7 van de Nederlandse Reclame Code.
Noemenswaard is verder dat het dubieuze apparaat met een prijs van € 2.450 nou niet bepaald te geef is.

Naschrift redactie (1 maart 2008):
Op 22 februari ontving de Vereniging een schrijven van de advocaat van Bemer Nederland BV met het verzoek het artikel van mevrouw Prins van de site te verwijderen. Daartoe is de Vereniging niet bereid.
Vermeld kan inderdaad worden dat de firma Bemer Nederland tegen de beslissing van de RCC in beroep is gegaan en dat de uitkomst van die procedure nog niet bekend is. Dat die echter veel anders zal zijn dan de uitspraak in eerste aanleg valt o.i. niet te verwachten. Deze beide uitspraken in eerste aanleg van de RCC zijn hier ter inzage.
De Academy for Bioenergetics uit het vorstendom Liechtenstein, deel uitmakend van de firma BEMER-Innomed, heeft volgens de website van de importeur de BEMER-therapie, door hen ook als magneetveldtherapie beschreven, onderzocht. Ze kwamen in een paragraaf over ‘Tumorenbehandeling’ o.m. tot de volgende conclusies: ‘Het is bovendien wetenschappelijk bewezen dat de groei van tumoren kan worden verlangzaamd. Door ervaringen is vastgesteld dat de bijwerkingen van chemotherapie en bestraling kan worden verminderd.’ (letterlijk citaat van de website).
Als je met magneetveldtherapie het kankerproces zou kunnen vertragen dan wacht BEMER de Nobelprijs voor de Geneeskunde. Niet uitgesloten is dat ook bij de RCC bekend is dat ook Sylvia Millecam vruchteloos met een vorm van magneetveldtherapie werd behandeld en dat de arts die deze therapie bij haar toepaste voor een jaar uit zijn ambt werd gezet door het medisch tuchtcollege.
Het is in de geneeskunde gebruikelijk dat de aanbieder van een therapie met de bewijzen komt. Bemer Nederland BV kan natuurlijk niet – zoals zij deed – van mevrouw Prins eisen dat zij bewijst dat hun kostbare apparaat niet werkt.

Aanvulling (juni 2008)
Het College van Beroep heeft op 13 juni 2008 de beslissing van de RCC bevestigd.

Aanvulling 19 februari 2010

Op de website Recht & Krom afdeling Nonsens staat een pagina getiteld Bemer 3000 met aanvullende informatie. Ter gelegenheid van de 10.000ste bezoeker van deze pagina is een illustratie toegevoegd, waaraan te zien is dat de Bemer qua constructie een soort elektrische onderdeken is, met wat simpele elektronica om ongeveer 30 maal per seconde door middel van platte lussen een magnetisch veld op te wekken waarvan de sterkte maximaal iets meer dan het aardmagnetisch veld is en gemiddeld daar maar een fractie van. Elektrische dekens kosten 50-100 euro in de winkel, dus de winstmarges op de Bemer3000 zijn enorm.

Aanvulling 9 april 2010

Op 8 april 2010 deed de RCC alweer uitspraak over een klacht ingediend op 21 november 2009, namelijk over een advertentie en de BEMER-website.  De Commissie oordeelde dat klanten van BEMER best wel tevreden zullen zijn, maar dat BEMER niet heeft aangetoond dat die verbetering ook door de BEMER kwam. Alweer was de reclame-uiting oneerlijk en dus in strijd met artikel 7. 
Alle RCC-veroordelingen samenvattend:
1.  Naar aanleiding klacht over reclame op 27 juni 2007, op 18 juli 2007 ingediend.

– uitspraak 8 november 2007: Bemer krijgt in een tussenbeslissing 14 dagen de tijd om met wetenschappelijk bewijs te komen;
– uitspraak 29 januari 2008: Bemer-reclame in strijd met art. 7;

– uitspraak 13 juni 2008: Bemer is in beroep gegaan en op 13 juni is de uitspraak van 29 januari bevestigd.

2. Naar aanleiding van een volgende klacht, ingediend 17 februari 2008

– uitspraak 27 mei 2008: Bemer-reclame is oneerlijk (art. 7 nieuw) Persbericht wordt uitgesteld omdat Bemer beroep aantekent.

– uitspraak  14 oktober 2008: Bemer is in beroep gegaan en op 14 oktober 2008 (zie het artikel: De Bemer: nog steeds onzin) is de uitspraak bevestigd. Er is dan geen persbericht, omdat Bemer de reclame heeft aangepast.

3. Naar aanleiding van klacht over advertentie en website, op 21 november 2009 ingediend.

– uitspraak 8 april 2010: Bemer-reclame is oneerlijk (art. 7)

Zie ook Recht en Krom.