Zwevende ingenieurs geloven in levend water

U had het wellicht nog niet gemerkt, maar ons leidingwater heeft zijn vitale en heilzame kracht verloren- water is namelijk, volgens Van der Roest en Van Sluis van ingenieursbureau DHV, meer dan slechts zijn chemische samenstelling. Vitaal water zou water zijn dat zijn “natuurlijke toestand” herkregen heeft door planetaire invloeden uit de kosmos op te vangen. Maar geen nood, normaal leidingwater kan makkelijk in vitaal water omgetoverd worden met behulp van watervitalisatoren: dure elementen van bijvoorbeeld roestvrij staal die om of tussen de leiding geplaatst kunnen worden en die het water zouden magnetiseren. Het zal geen verrassing zijn dat vitaal water vooral heel populair is bij douchefabrikanten en badkamerspecialisten. Enkele jaren geleden heette vitaal water nog (taalkundig fout) gevitaliseerd water en Jan Bonte schreef in 2003 al een kritisch stuk (pdf) over deze vorm van kwakzalverij in het Nederlands Tijdschrift tegen de Kwakzalverij.

 

Fysisch, chemisch en biologisch is er nooit een verschil aangetoond tussen vitaal en normaal water en wetenschappelijk empirisch bewijs voor het bestaan van vitaal water is ook niet voor handen. Die indruk wordt echter wel gewekt door verkopers van watervitalisatoren. Ingenieursbureau DHV zet daarom maar in op de esoterische beleving van vitaal water, getuige de slogan op zijn website: “Vitaal water niet meten, maar zelf ervaren en beleven”. Compostboer Harmsen uit Hengelo en spreker op het ‘wetenschappelijk’ congres gaat echter een paar stappen verder: “Water heeft een geheugen, het herinnert zich na zuivering de eerdere ervaringen met zware metalen, medicijnresten of bestrijdingsmiddelen, ook al zijn ze fysiek uit het water gefilterd. Vitalisatoren resetten deze desinformatie waardoor bacteriën beter hun werk doen.” (bron: artikel Volkskrant 17-09-2011). Watergeheugen, een wereldvreemde pseudowetenschappelijke theorie die ook ten grondslag ligt aan homeopathie, bestaat echter helemaal niet en druist in tegen algemeen geldende fysische principes. Watervitalisatoren zijn dan ook niet meer dan dure kwakwerktuigen.

 

Ernstiger wellicht is het feit dat vitaal water klakkeloos in de armen gesloten is door de waterschappen De Dommel en Rijn en Ijssel: met behulp van zogeheten flowform-cascades wordt daar binnenkort het rioolwater wiegend en ritmisch ‘gevitaliseerd’, waardoor “het water in de cascade als een antenne gaat functioneren voor invloeden uit de kosmos”, aldus Van Sluis (bron: artikel Volkskrant 17-09-2011). De waterschappen beweren niet mee te gaan in deze kosmisch spirituele uitleg van DHV over de cascades, maar zouden geloven dat er op deze wijze extra zuurstof in het water komt. Cynisch genoeg is het volgens de DHV-specialisten zelf in vergelijkende onderzoeken juist aangetoond dat er helemaal geen verschil in zuurstofgehalte is tussen vitaal en niet-vitaal water. Het is dan ook onbegrijpelijk dat er €40.000 publiek geld door de waterschappen geïnvesteerd wordt in zogenaamd onderzoek naar vitaal water.

 

De gezondheidsclaims voor vitaal water die door Van Sluis genoemd worden, lijken lukraak gekozen en zijn wederom niet onderbouwd: onder meer mensen met een slechte spijsvertering of een slechte huid zouden gebaat zijn bij gebruik. De vermeende heilzame effecten van vitaal water nemen zelfs bijna mythische proporties aan: “Als ik dan een beek zie, weet ik of het goed water is of niet. Als het vitaal water is, vul ik mijn veldfles ermee; een halve liter water uit zo’n beek is een half jaar langer leven.” (bron). Heeft ingenieursbureau DHV dan toch een levenselixer in handen?

 

Het artikel over vitaal water en ingenieursbureau DHV uit de Volkskrant van 17 september 2011 kunt u hier (pdf) raadplegen.