Over de sprekers

C.N.M.Renckens (1946) studeerde geneeskunde aan de RUG en behaalde het artsdiploma in 1971. Na werkzaam te zijn geweest als tropen­arts in Zambia volgde zijn specialisatie tot vrouwen­arts. In die kwaliteit is hij sinds 1980 verbonden aan het West­fries Gast­huis te Hoorn. Sinds 1988 bekleedt hij het voorzit­terschap van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Hij is auteur van vele publikaties op het gebied van kwakzalverij en alternatie­ve geneeswijzen, zowel in de lekenpers als in de professionele pers. Van zijn hand versche­nen twee boeken: ‘Hedendaagse kwakzalverij’ (1992) en ‘Kwak­zalvers op kaliloog’ (2000).

Prof.dr. R.A.P. Koene (1938) studeerde geneeskunde aan de KU te Nijmegen. Van 1965 tot 1969 volgde hij de opleiding tot internist in het Sint-Radboudziekenhuis te Nijmegen. In 1969 en 1970 werkte hij in het Massachusetts General Hospital te Boston, alwaar hij zich verder bekwaamde in de klinische Nierziekten en laboratoriumonderzoek deed op het gebied van de transplantatie. In 1980 werd hij benoemd tot hoogleraar in de Nefrologie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Van 1982 tot 2001 was hij hoofd van de afdeling Nierziekten van het Universitair Medisch Centrum St. Radboud te Nijmegen en van 1992 tot 1999 tevens voorzitter van de Cluster Inwendige Specialismen. Van 1974 tot 1987 was hij voorzitter van de Transplantatie Werkgroep Nederland en van 1984 tot 1988 voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Nefrologie. Hij heeft wetenschappelijk onderzoek verricht op de volgende terreinen: transplantatie-immunologie, klinische transplantatie, experimentele glomerulonefritis, erytropoëtine en hypertensie.

Prof.dr. R. J. de Haan (1956) volgde na MAVO- en HAVO-diploma de opleiding tot verpleegkundige in het Amsterdamse Andreasziekenhuis. Was van 1979 tot 1990 werkzaam als verpleegkundige en studeerde daarnaast vanaf 1982 in deeltijd MO Orthopedagogiek (VU) en vanaf 1985 vervolgens klinische psychologie (UvA). Werd in 1990 junior-onderzoeker op de afdeling neurologie van het AMC, waar hij in 1994 promoveerde op het proefschrift “Clinimetrics in stroke”. Thans is hij als bijzonder hoogleraar, met als leeropdracht klinische epidemiologie in de verpleegkunde, verbonden aan de afdeling Klinische Epidemiologie & Biostatistiek. Naast andere taken, richt zijn aandacht zich op het opleiden en begeleiden van verpleegkundig onderzoekers en het stimuleren van het verpleegkundig patiëntgebonden onderzoek.

Prof.dr. J. W. van Ree (1941) volgde zijn medische opleiding aan de KU te Nijmegen. Na zijn artsexamen (1967) werd hij huisarts te Wijchen. In 1981 promoveerde hij op het proefschrift: Het Nijmeegs Interventie Project, een grootschalig cardiovasculair preventie project, uitgevoerd in een aantal huisartspraktijken. In 1990 werd hij benoemd tot Hoogleraar Huisartsgeneeskunde aan de Universiteit Maastricht en in die functie is hij onder andere eindverantwoordelijk voor de Huisartsopleiding.