Craniosacrale therapie

Het dagblad de Gelderlander publiceerde in 2003 in zijn wekelijkse gezondheidsrubriek WEL en WEE een serie artikelen over alternatieve geneeswijzen. Verslaggeefster Floor de Booys bezocht hiervoor alternatieve behandelaars van verschillende pluimage en deed op hoogst onkritische wijze verslag van haar bevindingen. Zo kwamen onder andere aan bod: antroposofie, aromatherapie, kleurenmeridiaantherapie en craniosacraaltherapie.
Het leek ons zinvol om de redactie toch ten minste éénmaal op haar verantwoordelijkheid als voorlichter te wijzen. Daarom stuurden wij naar aanleiding van de bijdrage over craniosacraaltherapie de onderstaande ingezonden brief. Helaas vond de redactie het blijkbaar niet nodig om deze brief in de rubriek Ingezonden op te nemen en nam zij zelfs niet de moeite om ons daarover te informeren, hoewel wij deze krant toch heel vleiend “een belangrijk en invloedrijk dagblad” hadden genoemd.

Craniosacrale therapie

Het artikel over craniosacrale therapie in het Wel en Wee katern van 5 november j.l. beschrijft theoretische achtergronden en veronderstelde voordelen van deze behandelwijze. Het staat natuurlijk iedereen vrij om alles wat in het artikel staat te geloven. Maar de minder goedgelovige mensen onder uw lezers, die gewoon hun gezond verstand willen gebruiken, hebben mogelijk interesse in de volgende feiten: De veronderstelling van de craniosacraaltherapeuten, dat door het bewegen van de schedelbotten ten opzichte van elkaar allerlei klachten en ziekten te behandelen zijn, mist elke anatomische grond. Alleen bij jonge baby’s zijn de schedelbotten beweeglijk en is de fontanel open, zodat het hoofd kan groeien. Vanaf de jong-volwassen leeftijd zitten de botten echter muurvast aan elkaar gegroeid. Alleen door iemand met grof geweld een schedelbreuk te bezorgen valt er beweging in te krijgen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Als theorie van de craniosacrale behandelwijze beweert men verder dat er in de vloeistof, die zich rond het ruggemerg bevindt, stromingen zouden ontstaan onder invloed van het manipuleren van de schedelbotten en de wervelkolom (het zogenaamde “craniosacrale ritme”). Die stromingen zouden helpen bij het stellen van een diagnose en tegelijkertijd een geneeskrachtig effect hebben. Het bestaan van deze stromingspatronen is een verzinsel. Er is geen enkele aanwijzing dat ze echt bestaan. De theorie waarop de craniosacrale therapie berust is dus absurd. Dat kan elk weldenkend mens zonder veel moeite begrijpen.

Voor degenen die door genoemde feiten nog niet overtuigd zijn is het belangrijk om te weten dat uit het onderzoek naar de werkzaamheid van de craniosacrale behandelwijze nooit enige genezende of heilzame werking is aangetoond. Het betalen van liefst 8 maal €60 voor een behandelkuur is dus echt weggegooid geld.

Het lijkt mij dat een belangrijk en invloedrijk regionaal dagblad als het uwe zijn lezers goed en volledig wil voorlichten, en dat u dan ook graag bereid zult zijn een verstandig commentaar op het artikel te publiceren.

Wie meer wil lezen over de craniosacrale behandelwijze kan terecht op de website van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (www.kwakzalverij.nl) onder het trefwoord “osteopathie”, de alternatieve behandelwijze waarvan de craniosacrale therapie een onderdeel is. Een meer gedetailleerde bespreking van de craniosacrale therapie zelf ontbreekt nog, maar hopelijk wordt dat binnenkort aangevuld.

Rob Koene, Nijmegen

8 nov. 03