Door: de Webredactie | Geplaatst: 05 februari 2009

Maandblad 15 oktober 1881, jaargang 1, nummer 10

Een kwakzalver genaamd Berend Haitzema Enema, een hulpapotheker opererend onder de naam Berend Enema Hartzema, verkocht een middel tegen reumatiek en jicht. Een analyse door een opmerkelijke man toonde aan dat het niets bijzonders was.

‘Door de rechtbank werd het onderzoek van het mengsel opgedragen aan de heeren professoren J.W. Gunning en J.H. van ’t Hoff te Amsterdam zijn tot het resultaat gekomen dat de hoofdbestanddelen zijn salicylzuur en een ijzerverbinding.’ In die tijd werd salicylzuur regelmatig door artsen voorgeschreven, maar dit middel werd voor een veelvoud verkocht van wat een eerlijke apotheker zou rekenen.

De dader was een schavuit die er al een paar cel had opzitten, onder andere wegens ‘chemische geldsnoeierij’ (zilver winnen door rijskdaalders met salpeterzuur te bewerken) en oplichterij met ondergewicht aan kinine.

Maar de behulpzame chemicus die de rechtbank bijstond was niemand minder dan degeen die de eerste Nobelprijswinnaar in de Scheikunde (1901) zou worden. Hij was toen al behoorlijk bekend door zijn ontdekking van de stereochemie.

 

 

de Webredactie

Gerelateerde artikelen

artikelen - 04 maart 2025

Dierenarts Stefan Veenstra, eigenaar van het Integratief Diergeneeskundig Centrum in Amsterdam, kreeg van het tuchtcollege een voorwaardelijke schorsing van een jaar opgelegd. Geleerd heeft hij er niet van.

artikelen - 03 maart 2025

Nepgenezers en duiveluitdrijvers liegen zich een slag in de rondte: Tom de Wal van Frontrunners en Andrew Ebenezar Kathiresu misbruiken geloof en bijbel.

artikelen - 26 februari 2025

De redactie van consumentenprogramma Radar ging met een verborgen camera op bezoek bij vier klinieken waar ozontherapie wordt gebruikt en hoorde daar vooral wartaal.