Door: de Webredactie | Geplaatst: 05 februari 2009

Maandblad 15 oktober 1881, jaargang 1, nummer 10

Een kwakzalver genaamd Berend Haitzema Enema, een hulpapotheker opererend onder de naam Berend Enema Hartzema, verkocht een middel tegen reumatiek en jicht. Een analyse door een opmerkelijke man toonde aan dat het niets bijzonders was.

‘Door de rechtbank werd het onderzoek van het mengsel opgedragen aan de heeren professoren J.W. Gunning en J.H. van ’t Hoff te Amsterdam zijn tot het resultaat gekomen dat de hoofdbestanddelen zijn salicylzuur en een ijzerverbinding.’ In die tijd werd salicylzuur regelmatig door artsen voorgeschreven, maar dit middel werd voor een veelvoud verkocht van wat een eerlijke apotheker zou rekenen.

De dader was een schavuit die er al een paar cel had opzitten, onder andere wegens ‘chemische geldsnoeierij’ (zilver winnen door rijskdaalders met salpeterzuur te bewerken) en oplichterij met ondergewicht aan kinine.

Maar de behulpzame chemicus die de rechtbank bijstond was niemand minder dan degeen die de eerste Nobelprijswinnaar in de Scheikunde (1901) zou worden. Hij was toen al behoorlijk bekend door zijn ontdekking van de stereochemie.

 

 

de Webredactie

Gerelateerde artikelen

artikelen - 26 januari 2025

Buitenlandrubriek met o.a.: In bijna alle TikTok-video’s over gewichtsverlies zitten ongefundeerde claims / Wellness-influencers hebben baat bij verspreiden misinformatie Covid-19-vaccins.

artikelen - 19 januari 2025

In biofotonen moet je geloven, er is geen wetenschappelijk bewijs dat ze bestaan. Desalniettemin geeft de Academy for Integrative Medicine (AIM) er nascholing in.

artikelen - 25 december 2024

Verpleegkundige Cor Kok van Finesse Medical Center in Woerden behandelt artrose, incontinentie en sinds kort long covid, met een ‘hoogte’-behandeling; alle niet bewezen.