Kritisch prikken

Actieblad februari 2000, jaargang 111 nr. 1.

Lees ook:  Kritisch Prikken homeopathische mantelorganisatie

Sinds anderhalf jaar heeft onze vereniging een eigen web-site op het internet (http://www.dds.nl/~antikwak). Alles wijst erop dat dit een zinvolle uitbreiding van onze activiteiten is. De site wordt geregeld bezocht en via e-mail ontvangen we veel post. Naast de gebruikelijke scheldbrieven van rabiate tegenstanders van de reguliere geneeskunde, krijgen we veel verzoeken om informatie over dubieuze geneeswijzen en frauduleuze therapeuten. Maar gelukkig melden zich ook nogal wat nieuwe leden aan via het net. Heel waardevol zijn ook de signalen die ons bereiken van leden en geïnteresseerden over misstanden in de gezondheidszorg die extra aandacht van kwakzalverij-bestrijders verdienen.

Zo ontvingen we een brief van een jonge vader die met andere ouders op het net van gedachten wisselt over opvoeding en kinderverzorging en zo stuitte op de web-site van de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken (NVKP). Dit blijkt een griezelige club te zijn van mensen die aan het begrip kritisch een ongebruikelijke betekenis geven. Ze bedoelen namelijk gewoon ‘anti’. Onder het hoofd “Laat je informeren over vaccineren” wordt ‘voorlichting’ gegeven aan ouders over de inentingen die hun kinderen in de eerste levensjaren moeten ondergaan. Aangezien er in Nederland geen vaccinatieplicht bestaat, moeten ouders beslissen over de vraag of ze hun kinderen inderdaad zullen laten inenten. Volgens de NVKP dient bij deze beslissing leidraad te zijn: “…je eigen gevoel omtrent wat goed is voor je kind te laten spreken, serieus te nemen en niet van tafel te laten vegen door allerlei deskundigen.” Onder deskundigen wordt hier verstaan reguliere gezondheidszorg-autoriteiten. Over hoe “je eigen gevoel omtrent wat goed is voor je kind” eigenlijk zou moeten zijn, laat de NVKP eigen deskundigen aan het woord.

De algemene strekking van hun betoog is dat inenten onnodig, maar bovendien heel gevaarlijk is en dat reguliere medici en andere gezondheidszorg-werkers het publiek stelselmatig vals voorlichten uit onwetendheid of andere, meer duistere motieven. Een van die deskundigen is bijvoorbeeld Ronald van Vierzen, geen arts, zoals hij voldaan meedeelt, maar een elektronicus die anderhalf jaar een cursus klassieke homeopathie heeft gevolgd. Hij komt tot een aantal verbazingwekkende conclusies: in de VS zou mazelen, een ziekte die voorheen vrijwel alle kinderen trof, nog voordat men ertegen begon in te enten al vrijwel uitgestorven zijn geweest en nadat men, tegen beter weten in, met de entcampagne gestart was weer in frequentie zijn toegenomen. Ditzelfde geldt volgens Ronald ook voor andere kinderziekten, met name polio. “Vaccinatie tegen mazelen beschermt dus niet tegen mazelen, maar tegen iets dat veel lijkt op mazelen”, aldus deze deskundige. Ziekten worden niet veroorzaakt door virussen of bacteriën, maar door een specifieke vatbaarheid van het individu; pas nadat we de verschijnselen van een bepaalde aandoening hebben gekregen, verschijnt de bacterie of het virus dat bij de ziekte hoort. Medicijnen mogen niet genezen, maar slechts de zelfgenezingskracht stimuleren enz. enz.

Johan van Dongen is proefdierverzorger in Maastricht. Hij heeft een boek geschreven waarin hij, blijkens een recensie in ‘Het Prikje’, het kwartaalblad van de NVKP, de onthulling doet dat 70% van de proefschriften direct de prullenmand in kan omdat of de dierexperimenten niet deugden, of de uitkomsten naar behoeften werden gemanipuleerd. “Aan wie geïnteresseerd is in medisch wetenschappelijk onderzoek, vaccins en dierproeven”, aldus de recensent, “gunt van Dongen een onthutsend kijkje in een vieze keuken.” Verder heeft hij ontdekt dat de massale inentingscampagnes in Afrika tegen pokken en polio nauwkeurig samenvallen met het ontstaan van nieuwe ziekten als AIDS en Ebola-hemorrhagische koorts. Het is voor de heer van Dongen uiteraard maar een klein stapje om hier een causaal verband waar te nemen.

In het koor van tegenstanders van inenten mogen antroposofische artsen natuurlijk niet ontbreken. Zij hanteren voornamelijk filosofische en esoterische argumenten. De kinderarts E.P. Schoorel verwoordt het aldus: “De gedachte op grond waarvan een eeuw geleden inenten ontstond was logisch in de bloeitijd van het materialisme. Inmiddels zijn we een eeuw verder en kunnen we de vraag stellen: is die gedachte nog steeds logisch?….Ik wil laten zien dat er een plaats is voor positieve gedachten over ziekten in het algemeen en voor kinderziekten in het bijzonder. Met name kinderziekten kunnen een belangrijke rol vervullen in de ontwikkeling van een kind. Iedere kinderziekte heeft zijn eigen werkterrein. De immuniteit die een kinderziekte achterlaat documenteert dat dát werkterrein veilig gebied is geworden.” Tot zover Schoorel. Antroposofen geloven namelijk dat het “ik”, wanneer het gereïncarneerd is, zich in het nieuwe lichaam niet automatisch zo goed thuis voelt dat het zich optimaal kan ontplooien. Kinderziekten zijn volgens antroposofen de weerslag van de strijd die het “ik” met het lichaam moet voeren om daarmee uiteindelijk beter uit de voeten te kunnen. Vaccinaties zijn ongewenst omdat hierdoor dit heilzame proces wordt verstoord. Een troostrijke gedachte voor de ouders van een kind met mazelen-encefalitis of kinderverlamming.

Een door de NVKP veel aangehaalde deskundige is de Australische mevrouw Viera Scheibner, gepensioneerde micro-paleontoloog die er prat op gaat iedere publicatie over de werkzaamheid en/of de gevaren van vaccinaties te hebben gelezen. Ze citeert dan ook kwistig uit de medische literatuur, maar bovendien zeer selectief. Ze houdt bijvoorbeeld haar lezers voor dat de gevreesde wiegendood, het plotseling zonder duidelijke oorzaak overlijden van zuigelingen in de eerste levensmaanden, zonder twijfel het gevolg is van een DKTP-inenting (difterie-kinkhoest-tetanus-polio). Zij staaft haar bewering met de resultaten van een, overigens nooit gepubliceerd, onderzoek, maar rept niet van diverse andere onderzoeken waarin geen verband tussen DKTP-inenting en wiegendood is gevonden.

Dit was tenminste nog een plausibele hypothese, maar mevrouw Scheibner wordt al moeilijker te volgen als ze betoogt dat de ‘epidemie’ van kindermishandeling met dodelijk gevolg (het ‘shaken baby syndrome’) die we volgens haar de laatste tijd beleven ook al door dat gevaarlijke inenten komt. Ze heeft diep medelijden met al die ouders en verzorgers die de gevangenis indraaien omdat ze niets anders hebben gedaan dan het door elkaar rammelen van een zuigeling die al helemaal of bijna dood was tengevolge van een inenting. Zo moeten de stakkers opdraaien voor de fouten van de dokters. Zelfs het feit dat er bij deze kinderen soms fracturen en blauwe plekken worden gevonden, weet deze deskundige elegant te verklaren: de kinderen die al konden zitten of staan hebben natuurlijk eerst een convulsie gehad tengevolge van de inenting, zijn daardoor gevallen en hebben het een en ander gebroken, voordat de hevig geschrokken ouders hen door schudden uit de bewusteloosheid probeerden te wekken. Afgezien van de immense gevaren zijn vaccinaties ook nog eens zinloos volgens mevrouw Scheibner, want ze beschermen niet tegen de ziekten waarvoor ze worden gegeven.

Waarschijnlijk beducht voor schadeclaims raadt de NVKP niemand met zoveel woorden aan om zijn kinderen niet te laten inenten. Men schijnt te denken dat flink bang maken voldoende effect zal hebben en wanneer eenmaal het “eigen gevoel omtrent wat goed is voor je kind” voldoende is bewerkt, wijst men op een aantal alternatieven uit de kwakzalverswinkel. Naast variaties op het gewone entschema (andere combinaties, sommige vaccins weglaten, later inenten, voor en na de vaccinatie een homeopathische verdunning van het vaccin geven enz.) worden ook echte alternatieven genoemd. Bijvoorbeeld: niet inenten maar de algemene weerstand versterken met extra vitamine C, goede voeding en natuurgeneeskundige behandelingen. Of ter voorkoming van ziekten de homeopathische verdunning ervan geven, zoals polio-nosode C30 ter voorkoming van polio. Al die ziekten hoeven we trouwens helemaal niet te voorkomen, want ze zijn uitstekend homeopathisch te behandelen en zwangeren met rode hond kunnen afwijkingen bij de vrucht prima tegengaan door extra vitamine A te slikken (de gevaren van een overdosis vitamine A worden door de deskundigen zwaar overdreven).

Bezoekers van de web-site van de NVKP zullen vergeefs zoeken naar een deskundige die vertelt dat er weliswaar geringe risico’s aan vaccineren verbonden zijn, dat nog niet alles bekend is over de effectiviteit op de heel lange termijn en dat zelfs niet is uit te sluiten dat zich nog negatieve effecten zullen openbaren die op het moment nog niet bekend zijn, maar dat wel de gevreesde pokkenziekte (goed voor miljoenen doden in het verleden) door systematische vaccinatie van de wereld is verdwenen; dat wel de afschuwelijke mazelen-encefalitis sinds de systematische inenting een zeldzaamheid is geworden; dat het aantal gevallen van rode hond in de zwangerschap, met de bekende gruwelijke gevolgen, sterk is gereduceerd en dat tijdens de dramatische Nederlandse polio-epidemie van1992, waarbij 59 personen verlammingen opliepen, uitsluitend niet-gevaccineerden door de ziekte werden getroffen.

Dit soort voorlichting treft men op de site van de NVPK niet aan, maar slechts gevaarlijke onzin, die zonder meer een bedreiging van de volksgezondheid genoemd kan worden. Het valt te hopen dat jonge ouders hun “gevoel omtrent wat goed is voor hun kind” voornamelijk ontwikkelen met behulp van het gezond verstand, waarbij het zelfs niet verkeerd is om af en toe eens te rade te gaan bij een echte deskundige.