De veelzijdige carrière van Robert Trossèl

In samenwerking met een wisselend bestand van alternatieve artsen onder wie zijn toenmalige echtgenote Marja Trossèl-van Engelen (afgestudeerd in 1974) bood het PMC een ongewoon aantal niet-reguliere behandelwijzen, variërend van acupunctuur, celtherapie, chelatietherapie, bioresonantietherapie, chiropraxie, ayurveda, vitaalveldtherapie, ozontherapie, sonotherapie volgens Nagy en HCG-kuren. (Voor een volledig overzicht van het aanbod anno 2006 zie het eind van dit artikel.) Bloedonderzoek laat Trossèl veelal uitvoeren door het Europees Laboratorium voor Nutriënten van Vogelaar te Utrecht en af en toe ook in Antwerpen.

Geliefd bij NCRV en TROS

Tijdens de hoogtijdagen van de alternatieve geneeskunde in de jaren ’90, toen elke zich respecterende omroep kritiekloze programma’s over de nieuwe geneeswijzen de ether in slingerde, drong ook Trossèl meermalen tot het naar genezing snakkende Nederlandse volk door. Zo trad hij op in de tv-serie Natuurlijk genezen (NCRV) op 15 oktober 1992 met een aanprijzing van de celtherapie. Zijn celtherapie zou zowel algeheel ‘vitaliteitsbevorderend’ werken als ook specifiek bepaalde organen kunnen beïnvloeden. In dezelfde uitzending zaten ook Musarella (placentatherapie), Van der Schaar (celtherapie) en de orthomoleculaire arts Brussaard.

Trossèl legde uit hoe het toch kon dat injecties met foetale cellen geen afweerreacties konden opwekken en daarom zo veilig waren. De moeder maakt ook geen afweerstoffen tegen haar kind omdat kinderen in de baarmoeder ‘nog geen antigenen’ maken: dat zou pas gebeuren in het eerste levensjaar. (Voor een overzicht van termen zoals antigeen, zie het eind van dit artikel.) Baarlijke nonsens: het kind zit vol met antigenen en de afweerreacties van de moeder blijven alleen maar uit omdat er een effectieve barrière is tussen moeder en kind. Als deze eens doorbroken wordt, dan gaat de moeder direct afweerstoffen maken. Meestal betreft het dan afweer tegen en zelfs afbraak van kinderlijke bloedantigenen zoals de resusfactor, die aan bloedcellen gebonden is. Alle vrouwen, die een kind verloren hebben aan het zogenaamde resusantagonisme zouden Trossèl hier kunnen hebben corrigeren. Iemand die dergelijke onzin op de buis durft te verkondigen had direct uit zijn vak gezet moeten worden. Hij heeft er echt helemaal niets van begrepen.

Zulke dingen gebeurden in die tijd natuurlijk niet en reeds in 1996 was Trossèl alweer te bewonderen in de TROS tv-serie Nieuwe genezers en oude wijsheden. In de derde aflevering van dit programma was hij in het gezelschap van kankerpsycholoog Vroegop, psycho-immunoloog Ballieux, Marco de Vries van het Helen Dowling Instituut, die kankerpatiënten liet boetseren in de vrije natuur, hypnotherapeut Vermetten, en zijn echtgenote Trossèl-van Engelen.

Hij prees hypnose aan en demonstreerde samen met zijn vrouw een gecombineerde bril/koptelefoon die de hersengolven kon programmeren. Hij demonstreerde verschillen en overeenkomsten in ‘de EEG’ tijdens hypnose en healing. Zijn vrouw leidde een proefpersoon via de knoppen van het indrukwekkende apparaat ‘uit thèta, naar alfa’, verwijzend naar onderscheiden vormen van hersenactiviteit. Zo leert de patiënt zijn ‘hersengolven beheersen’ en naar believen aan en uit te schakelen, naar gelang de omstandigheden zoiets eisten. Vermetten beweerde goede resultaten te bereiken bij obesitas, migraine, rookverslaving, pijnklachten, psychosomatische aandoeningen, astma, psoriasis en wratten.

In diezelfde periode beweerde Trossèl voor de radio dat zijn PMC over een vaccin (‘SLE AG 0,2’) tegen fibromyalgie beschikte. Ook daarmee lokte hij weer talrijke lijdsters aan dit onbehandelbare syndroom naar Rotterdam. Trossèl-van Engelen schreef in 1996 ingezonden brieven naar kranten over het golfoorlogsyndroom, waarover ze een eigen theorie had met bijbehorende therapie natuurlijk. Het syndroom zou wel degelijk bestaan en niet van psychogene origine zijn, maar een bijzondere vorm van het zogenaamde Multiple Chemical Sensitivity Syndroom zijn, vaak samengaand met mycoplasmainfecties.

De chelatiejaren

In de jaren ’90 werd de chelatietherapie de kurk waarop het PMC voornamelijk dreef. Die kwakzalverij kon in ons land straffeloos worden bedreven, want pogingen van de Inspectie om die ‘vaatwasontharder’ (Dunning) te verbieden – na een sterfgeval in een chelatiekliniek in Zwolle moesten onder politieke druk worden teruggenomen. Zo ging dat in die tijd en WVC financierde zelfs een onderzoek naar het mogelijke werkingsmechanisme van chelatietherapie, uitgevoerd door het Gaubius Laboratorium TNO-PG te Leiden. De divisie Vaat- en Bindweefselonderzoek van dat Laboratorium stond onder leiding van prof.dr. C. Kluft en het onderzoek werd uitgevoerd door dr. E.J.P. Brummer, daarbij geholpen door… Robert Trossèl zelf. Het eindrapport verscheen in april 1994 en Trossèl zou er jarenlang mee pronken. In het onderzoek, waarin 25 patiënten 28 infusen met EDTA kregen werden, zoals gezien het grillige beloop van de klachten bij vaatvernauwing (‘etalagebenen’) verwacht mocht worden, bij enkele patiënten verbeteringen waargenomen, maar deze konden niet worden gecorreleerd met de resultaten van het bloedonderzoek, waarin vooral een opvallende en onverwachte rol van cadmium werd gevonden. Een dwaalspoor natuurlijk, want over cadmium bij aderverkalking hoor je niemand meer.

In 1994 en 1995 kwamen er bij de Inspectie meerdere klachten binnen over het PMC, meestal samenhangend met de daar toegepaste chelatietherapie, daar in de vorm van zogeheten IV Push infusen die behalve EDTA ook vitamine C en soms magnesium bevatten. De behandeling werd vaak gecombineerd met ozon-autohaemotherapie. De Inspectie bezocht het PMC in die periode enkele malen, maar was gehandicapt dor het gedoogbeleid inzake de chelatietherapie.

Ook de sonotherapie, waarbij bloedvaten werden ‘ontstopt’ met behulp van ultrageluid, was weliswaar onzinnig, maar leidt niet tot grote ongelukken. Dat gold meestal ook voor de chelatietherapie, waarover Dunning in 1983, tijdens de nationale discussie over die therapie, in NRC Handelsblad al eens schreef :

‘Het martelaarschap van miskende wonderdokters dat de bedrijvers van chelatietherapie zich aanmeten wordt aanmerkelijk verzoet door de opbrengsten van de nering. Het zou op zichzelf niet zo erg zijn wanneer goedgelovige, bemiddelde en tobberige lieden zich tweemaal het minimumloon afhandig laten maken voor een alternatieve doorsmeerbeurt van hart en vaten. De wereld wil tenslotte bedrogen worden. Het wordt zorgelijker als ernstig zieke hartpatiënten in geloof en hoop op beter, financieel belast en niet zonder risico zich in dit medische avontuur storten. Een mijner patiënten verloor zijn leven eraan toen hij zijn medicijnen verruilde voor een wonderkuur met EDTA in de Verenigde Staten. Het wantrouwen inzake elkaars behandeling is tussen reguliere en alternatieve geneeskunde immers wederzijds. Het betekent niet dat chelatietherapeuten allen charlatans zijn, een soort dat bovendien ook in de reguliere geneeskunde wordt aangetroffen. Wel voldoen zij aan Van Dales definitie van kwakzalverij, dat is een nutteloos middel toe passen ter genezing van een of meer ziekten en dat middel met veel ophef te koop aanbieden. Met het bestrijden van kwakzalverij zou de exploitatie van beurs en wanhoop van ernstige patiënten tenminste beperkt kunnen worden’

In aanraking met de Inspectie

Naar verluidt heeft de Inspectie begin 1996 een serie klachten van patiënten voorgelegd aan het medisch tuchtcollege. Eind 1997 werd Trossèl door het Regionaal Tuchtcollege te Den Haag op grond daarvan veroordeeld tot een jaar schorsing. Trossèl, die in die tijd ook samenwerkte met de Eindhovense ‘medisch ingenieur’ Essaïdi, die beweerde met zijn saunatherapie aids en kanker te kunnen genezen, ging tegen dit zware vonnis in beroep. Na een dergelijk zware maatregel dient dit beroep niet meer bij een medisch tuchtcollege, maar bij een uitsluitend uit juristen bestaand Gerechtshof.

Exacte informatie over de loop van dit beroep ontbreekt, maar als getuigen à decharge zouden Valstar, Kluft en ook de Bredase thoraxchirurg Brands zijn opgetreden. De eerste twee zijn bekend, de laatste was een dankbare ex-patiënt van Trossèl, die hem ooit genas van reumatische klachten. Resultaat was dat de Inspectie in hoger beroep verloor: het vonnis werd vernietigd en Trossèl werd eind 1999 vrijgesproken.

Het is frustrerend, dat de processtukken niet openbaar zijn, terwijl er inmiddels een grote serie publicaties bestaat waarin per beroepsgroep (huisartsen, gynaecologen, psychiaters etc.) alle tuchtzaken over een aanzienlijke periode staan beschreven. De gezondheidsjurist Hubben was redacteur van die serie, die werd uitgegeven met subsidie van de VVAA. Zoiets bestaat er nog niet voor de tuchtzaken waarbij alternatieve artsen betrokken zijn geweest: een pijnlijk gemis. Het boek zou misschien wel erg dik worden, maar het lijkt ons hoogst urgent dat het er komt. Van een rechterlijke dwaling moet hier toch wel sprake zijn geweest. Controleerbaar is het niet.

Kwakfondsen en vreemde diagnosen

In 1998 en 1999 werden, het mag bekend verondersteld worden, de drie ‘kwakfondsen’ opgericht door stromannen. De Vereniging tegen de Kwakzalverij toonde aan dat deze drie alternatieve fondsen, respectievelijk inzake hartziekte, kanker en reuma, afkomstig waren uit een geheime gemeenschappelijke bron en de naam van Trossèl viel daarbij herhaaldelijk. Hij bleef slim uit de publiciteit rond deze fondsen, maar slaagde er wel in een aantal artsen en wetenschappers als adviseurs aan die fondsen te binden. Smalhout, Brands en Kluft namen plaats in de wetenschappelijke adviesraad van het Nationaal Hartfonds, terwijl Houtsmuller en Valstar zich aan het Fonds tegen Kanker verbonden.

Na verhalen in de pers over financiële malversaties en snel vertrekkende bestuursleden luwde de publiciteit rond deze fondsen, maar ze bestaan nog steeds en beconcurreren de bonafide fondsen nog altijd op een hinderlijke manier.

Op 14 januari 2004 kwam De Telegraaf met een raar artikel over een timmerman, die invalide was geworden door blootstelling aan met arsenicum geïmpregneerd hout. De man verplaatst zich met een rolstoel en lange tijd konden artsen niets bij hem vinden. Totdat er in het PMC te Rotterdam een ‘agressieve toxicologische vergiftiging met arsenicum’ werd vastgesteld. Journalisten benaderden ons met vragen over deze diagnose en over het PMC, terwijl de timmerman ging procederen tegen de staat der Nederlanden.

Autisme en goeroes

Op 31 december 2005 figureert Trossèl in een groot artikel in de Britse Daily Mail, waar hij wordt opgevoerd als een ‘London-based consultant in preventative medicine’, ook verbonden aan het PMC te Rotterdam. Hoofdpersoon in het artikel is een achtjarig kind, Frederick Nijssen, dat door Trossèl op uiterst succesvolle wijze zou zijn behandeld voor zijn autisme. De behandeling bestaat uit kruidenmengsels, maar Trossèl waarschuwt: het werkt niet in alle gevallen, maar áls het werkt dan treedt verbetering verbluffend snel op. Trossèl kondigt zelfs een groot wetenschappelijk onderzoek aan: de Venlose kinderarts Ton Haagen, aldus de Daily Mail, deelt Trossèls ‘hypothese’ over de immunologische wortels van autisme en zou in januari 2006 een onderzoek naar het effect van de ‘supplementen’ starten in het Vie Curi, Medisch centrum voor Noord-Limburg. (Moge god en de medisch-ethische commissie zoiets verhoed hebben.)

Met zijn geestelijk leven gaat het ook prima, want Trossèl is tegenwoordig volgeling van ene Cuckoo, een zenmeester. Zijn Britse collega Wendy Denning van het Integrated Medical Centre in Londen zegt over deze Cuckoo: ‘Cuckoo has the extraordinary capacity to feel your pulse, look at you and then tell you exactly what is wrong with you. Then, with great compassion and humour he will tell you exactly what you need to do to make yourself better.’

http://www.cuckoozen.com/docs.asp

Op de website van deze goeroe laat Trossèl zich ook niet onbetuigd: ‘Over the last 5 years I have had the privilege of witnessing Zenmaster Cuckoo lecturing for doctors and other interested people. Practicing as acupuncturist, spritual [sic] teacher, meditation guide, writer, poet, artist, fisherman and oriental cuisine chef. I am always amazed by his very direct practical approach. Cutting right to the chase, showing an insight of true delightment.’

MS

Voorwaar tot nu toe geen doorsneecarrière, maar de grootste klapper moest Trossèl nog maken. Hij geniet inmiddels namelijk bekendheid in Engeland, België en Spanje. Trossèl, die al zoveel verschillende geneeswijzen beheerste, heeft zich sinds anderhalf jaar ook nog eens toegelegd op stamceltherapie en wel speciaal bij neurologische aandoeningen als MS. Sindsdien heeft hij het drukker dan ooit en Engelse en Belgische kranten schrijven over hem. Ook de BBC kwam met berichtgeving over de Nederlandse wonderdokter, omdat hij nogal wat Britse MS-patiënten naar Rotterdam lokt.

Trossèl exploiteert op onbeschaamde wijze het leed van MS-patiënten en ook dat van veel andere lijders aan ernstige aandoeningen. Volgens zijn eigen mededelingen heeft hij, in zijn praktijk samenwerkend met nog drie andere alternatieve artsen, inmiddels bij 60 MS-patiënten grote therapeutische successen behaald met injecties van uit Zwitserland geïmporteerde stamcellen.

Hij betrekt dat spul van het commerciële bedrijf Advanced Cell Therapeutics (ACT) dat daarvoor navelstrengbloed gebruikt. ACT heeft in Europa de activiteiten voortgezet van het Amerikaanse Biomark, dat sinds 2003 verlamd is door een fraudeonderzoek van de FDA en in april 2006 officieel in staat van beschuldiging werd gesteld. De lijst van indicaties, die hij op zijn website opgeeft onder verwijzing naar de website van ACT, beloopt tientallen ernstige aandoeningen van Parkinson, alzheimer, ALS, diabetes, dwarslesies tot aan hartziekten etc. Men spreekt daar ook onbekommerd van ‘wetenschappelijk bewezen’ effectiviteit van stamceltherapie bij deze ziekten.

In totaal zou Trossèl in het afgelopen anderhalf jaar al 120 mensen hebben behandeld en zijn wachtlijst bedraagt, eigener zeggen, drie maanden. De slachtoffers betalen 12.500 euro en hij bereikt naar eigen zeggen bij 80% van de MS-patiënten een duidelijke verbetering terwijl 10% zelfs uit de rolstoel kwam. Bijwerkingen zijn er niet en publicaties, nee die ook niet. Aan die bureaucratische rompslomp begint men niet in Rotterdam, want daarop gaan de patiënten echt niet zitten wachten. Die hebben immers geen tijd te verliezen.

Aldus het commentaar van de manager van het PMC tegenover de Belgische krant De Morgen op 21 maart 2006. De Vereniging Spierziekten Nederland heeft de Inspectie Gezondheidszorg inmiddels om een onderzoek gevraagd. Niets onderzoeken, zou ik zeggen, sluiten die tent en wel onmiddellijk. En Trossèl: de IGZ zou het misschien toch nog eens opnieuw kunnen proberen bij het tuchtcollege. Dat lijkt ons toch wel het minste, wat geboden is. De suffe Broekhuijse immers verbleekt bij zoveel talent.

Verklarende woordenlijst

Antigeen: een stof die in het lichaam een afweerreactie kan oproepen van immunologische aard dat wil zeggen leidend tot productie van afweerstoffen. Deze afweerstoffen pogen het antigeen (meestal een bacterie of een virus) onschadelijk te maken.

Stamcellen: ongedifferentieerde basiscellen, die zich later onder invloed van omgevingsprikkels kunnen vormen tot nieuwe wel gespecialiseerde cellen als zenuwcellen, spiercellen etc. Stamcellen komen overal in het lichaam voor, maar in ruime maten in beenmerg en in navelstrengbloed. Werkzaamheid en veiligheid van stamceltherapie staan nog niet vast.

Celtherapie: door de Zwitser Paul Niehans (1882-1971) rond 1930 bedachte geneeswijze, waarbij de slachtoffers worden ingespoten met fijngeprakte cellen van ongeboren lammmetjes, later ook wel met materiaal van de kalfszwezerik of van placentair materiaal. Zou tot verjonging leiden en is alleen ongevaarlijk als de eiwitten die worden ingespoten geheel gedenatureerd zijn. Zo niet dan kunnen dodelijke allergische reacties optreden, zoals die zich in het verleden inderdaad hebben voorgedaan.

Ozontherapie: er wordt bloed afgenomen, dat in contact wordt gebracht met ozon, een ontsmettend gas, om daarna weer bij dezelfde patiënt te worden ingespoten. Ook populair bij homeopaten.

Het aanbod van PMC in 2006

Het PMC biedt momenteel volgens zijn website de volgende geneeswijzen en therapieën: afslanken met de Simeons HCG-kuur, afweerversterkende thymustherapie, ayurveda, celtherapie, chelatietherapie, chiropraxie, collageenbehandeling tegen rimpels, darmspoeling (colon-hydrotherapie), echografie, Gerovital H-3-therapie, reïntegratieprogramma bij dreigende arbeidsongeschiktheid, hormoonregulering, huidtherapie, neuraaltherapie, niet-toxische tumortherapie (Houtsmuller dieet), ozontherapie, preconception care voor aanstaande ouders, Prognosdiagnose en -therapie, psycho-kinesiologie, stamceltherapie, Traditionele Chinese geneeskunde, vitaalveldtherapie, voedingsadviezen, voedingssupplementen. (Prijs-indicatie: gesprek met arts van dertig minuten € 65,- en darmspoeling € 84,-.)

Naschrift webredactie mei 2009

Op de website van het PMC zijn de prijzen met circa 15% gestegen en ook is het behandelingsaanbod wat veranderd: stamceltherapie staat er niet meer bij (‘in afwachting van verdere ontwikkelingen binnen de
wetgeving’), orthomoleculaire therapie is erbij gekomen. In het overzicht van aandoeningen die het PMC kan behandelen lezen we:

‘Het PMC behandeld een zeer breed spectrum aan ziektebeelden…
bacterieën…
Pijn klachten:
Achilluspees blessures…
reflex distrofysche pijnklachten…’

Naschrift 5 mei 2010 door Webredactie

Trossel is door de  Britse General Medical Council (GMC) schuldig bevonden aan het misleiden van wanhopige patiënten: hij heeft zijn positie misbruikt door een therapie tegen MS aan te bieden waarvoor geen enkel klinisch of wetenschappelijk bewijs bestond, zijn patiënten niet goed geïnformeerd en zijn nazorg was ver onder de maat. Uit het dossier lijkt het of Trossel ook de Aqua Tilis therapie aanbood. Trossel heeft nog wel nauwe banden met de Aqua Tilis kliniek, en op de website van PMC te Rotterdam wordt voor- en nabehandeling in Eindhoven als behandeloptie gemeld. Trossel zal wel optimistische verhalen verteld hebben over Aqua Tilis, zie bijvoorbeeld de rapportage Happy Heengaan in de De Groene Amsterdammer. Dat er bij Aqua Tilis met mri gewerkt wordt, lijkt een overdreven weergave; het gaat om een batterij magneetspoelen of zendantennes achter spiegels in een sauna. Zie verder het artikel Oprichter Preventief Medisch Centrum schuldig aan wanpraktijk op de website van het NederlandsTijdschrift voor Geneeskunde.Trossel is in het VK geschorst als arts, of hij definitief geschrapt wordt, daarover komt pas in september een beslissing.

Naschrift 1 oktober 2010
Een overzicht van alle artikelen over Trossel staat in: Robert Trossel uit artsenvak gezet in het VK.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.