Niet alle goeroes komen uit het Oosten

Levensloop

Geboren in 1940, wordt Van Orshoven alleen door zijn moeder opgevoed. Zijn vader overlijdt in 1944, waarna de weduwe Van Orshoven met haar kinderschare vertrekt naar Belgisch Congo. Van Orshoven is daar groot geworden in de jungle. Hij leert er te overleven en grenzen te verleggen. Teruggekomen gaat hij in Leuven medicijnen studeren. In 1968 studeert Van Orshoven af (noot 1), 28 jaar oud. Uit de krant vernemen we dat Yvo in 1974 ‘rector’ was van de Leergangen Manuele Therapie. Dit instituut bestaat niet meer (noot 2). In 1991 wordt Van Orshoven door de Belgische Orde der Geneesheren – voor het leven – geschorst als arts (noot 3), vanwege geknoei met recepten en seksueel misbruik van patiëntes. Volgens krantenberichten is dit dan de eerste maal dat de Orde (noot 4) hem publiekelijk straft. In 1995 publiceert Yvo zijn levensverhaal in Op weg naar de energetische mens: van lijden tot oorspronkelijk gezond zijn. Van Orshoven beschrijft hierin zijn moeilijke jeugd en de problemen die hij heeft weten te overwinnen. Hij schrijft deze van zich af, zoals dat heet. Hij is van mening dat zijn oplossingen ook gebruikt kunnen worden bij de behandeling van zijn ‘cliënten’. Met andere woorden, Van Orshovens oplossingen worden ‘de maat der dingen’.

In 1997 verschijnen er weer negatieve berichten. Van Orshoven wordt nu genoemd in het Belgische Sektenrapport (noot 5), dat mede gebaseerd is op verklaringen van ex-patiënten die onder ede zijn gehoord (noot 6). Volgens de onderzoekscommisie is Van Orshoven een therapeut die zich steeds van verschillende alternatieve methoden bedient: van ‘revitalisatie’ tot zijn eigen ‘Orshofmethodiek’, genoemd naar Van Orshovens voormalig therapeutisch centrum De Orshof in Neerglabbeek, in Belgisch Limburg. Die methode behelst yoga, meditatie en exorcisme. Daarbij houdt Van Orshoven zijn patiënten voor ‘nergens meer aan te denken’ en de ’tastzin terug te vinden.’ Patiënten/cliënten konden, tot voor kort, deelnemen aan cursussen op zijn landgoed. Het ging er daar soms wel zonderling aan toe (noot 7). Cursisten moeten met elkaar vechten en elkaar met kussens slaan. Een ex-cursiste:

‘We moesten ook wel erotische bewegingen met elkaar maken, als lepeltjes tegen elkaar aan liggen (noot 8) Als je hoogtevrees had moest je juist in palen klimmen en er weer uit vallen (vastzittend aan een touw) en ’s morgens mocht je onder leiding van Van Orshoven, die zich na zijn schorsing nog steeds Dr. noemt (noot 9), in een steenkoude vijver zwemmen. Doel hierbij: bevrijd je zelf – vooral van je godsdienstige en sociale zekerheden – zodat je daarna Van Orshoven er voor in de plaats krijgt als “de vriend, de broer en de minnaar” (noot 10) al naar gelang het Van Orshoven uitkomt.’

‘Daar seksualiteit een belangrijke rol speelt in dit religieuze en sociale bevrijdingsproces’, zo vervolgt het verslag van de commissie, ‘onderhoudt de therapeut seksuele relaties met sommige van zijn cliëntes’ (noot 11). Ook wordt er vermeld dat er een verkrachting in zijn behandelruimte plaats vond, in het bijzijn van een derde die ook zou zijn uitgenodigd. Er worden ook twee gevallen van zelfmoord genoemd, een indirect en een op/bij het terrein van de Orshof (noot 12) ‘De patiënten worden uitgenodigd geen andere artsen meer te raadplegen’ aldus de onderzoekscommissie. (noot 13). Yvo beweert ook dat kanker wordt veroorzaakt door verdringing (noot 14). Van Orshoven zou reguliere artsen vergelijken met ‘slagers die patiënten volproppen met medicijnen’ (noot 15).

Helaas, enige methodologie in Op weg naar de energetische mens ontbreekt. Van Orshoven beschrijft wel enige casuïstiek, waarbij de exacte diagnose ontbreekt. Hij beschrijft enkele therapieën en de uiteindelijke genezing, waarbij de autonomie van het lichaam voorop staat en de genezing – meestal – wonderbaarlijk is. De lezer kan de methodiek moeilijk controleren, toetsen of falsifiëren. Van Orshoven ‘geeft zijn eigen evolutie weer’ – inclusief denk- en spelfouten: ‘Slechts 20% van ons klassiek geneeskundig handelen is echt effectief. 80% blijkt overbodig. Misschien is zelfs 40% schadelijk. De klassieke geneeskunde concentreert zich te zeer op de klacht, maar ziet nauwelijks de mens.’ (p.70). We citeren hier alleen de opmerkelijke uitspraken omdat ze zo bizar en tekenend voor de Orshofmethodiek zijn.

De Orshofmethodiek

Van Orshoven heeft al een lange gang door de alternatieve geneeskunde achter de rug, hetgeen wijst op creativiteit en flexibiliteit. In de jaren zeventig was hij ‘rector’ van de leergangen Manuele Geneeskunde. Aan die vorm van ‘geneeskunde’ had hij niet genoeg, want thans behandelt hij ook depressies, burn-out, angsten (noot 16), psychoses, ME, whiplash, dyslexie etc. Het maakt niet uit welke naam u geeft aan uw vermeende kwaal of onoplosbare psychische problemen: Yvo lost het wel op voor u, mits u natuurlijk van tevoren veel geld betaalt. En ook even een contractje tekent waarin u vastlegt dat u hem nooit strafrechtelijk zult gaan vervolgen. Al zigzaggend door psychotherapeutenland laat hij een spoor van gedupeerden achter zich in België, maar nu ook in Nederland (70% van zijn cliënten werft hij in ons land).

Gedupeerden

Klachten zijn er in verschillende soorten en maten en laten zich als volgt rubriceren. Het belangrijkste element – ga vooral OVER JE eigen GRENZEN heen ! – of je nu wilt of niet! – komt steeds weer naar voren. Rode draad hierbij blijven de steeds grote emoties en de ingehouden woede die het gedrag van Van Orshoven bij vele betrokkenen steeds oproept. Sommige gedupeerden zijn al overleden, anderen strijden al 15 jaar tegen het onrecht hen aangedaan, en het merendeel wil er eigenlijk gewoon liever niet meer over praten. De belangrijkste klachten hebben betrekking op:

a. Seksuele handelingen met cliëntes – door Van Orshoven, die zich nog steeds profileert als arts (noot 17). Probleem hierbij is dat ex-cursisten zich schamen voor hun gedrag en liever onbekend willen blijven. Of nog niet durven te reageren, omdat Van Orshoven vaak agressief afreageert op klachten (noot 18)

b. Incest. De slachtoffers vanwege zijn omstreden therapie naar aanleiding van de zogenaamde hervonden herinneringen aan bijvoorbeeld moord, abortus en incest . Deze therapie blijft omstreden (noot 19). Een klacht vermeldt: Een cliënte X was in therapie bij van Orshoven. Om nu een doorbraak in de therapie (‘Ga over je grenzen heen’!) te forceren werd door Yvo het verschrikkelijke [tover] woord ‘incest’ uit zijn hoge therapeutenhoed getoverd. ‘Ja’, zei Yvo, ‘dat was het’… Volgens Van Orshoven was de dochter misbruikt door de vader, oom, enz. Of het nu werkelijk had plaats gevonden, hinderde niet, volgens Van Orshoven, tot grote verbazing van de ouders. Na moeizame gesprekken en confrontaties met elkaar, wilden de ouders toch niet iets erkennen dat er niet was geweest. Het is tot op heden niet meer goed gekomen met de dochter en kleinkinderen. Over feedback of bemiddeling bij de problemen is Van Orshoven niet te hulp geschoten. De vader in 2006: ‘Het was een foute diagnose en een foutieve behandeling’ (noten 20, 21)

c. Psychose. Ook zijn daar de klachten van vrouwelijke cursisten waar Van Orshoven – wel of niet – het bed mee deelde. Sommigen wilden niet. Een cursiste Y, die dit liet merken, en na enkele ‘manuele therapeutische handelingen’ (lees: klappen) werd met een ambulance afgevoerd. Ze kwam in het ziekenhuis terecht. In 2006 kan ze er nog slechts met moeite over vertellen. Maar de klacht komt wel bij de Inspectie terecht.

d. Een mevrouw vond het tijdens de eerste dagen maar niks en vertrok, terwijl Van Orshoven haar toen nog wel even na riep: ‘Dan krijg je wel kanker!’ (noot 22)

e. Zelfmoorden. Een geval wordt beschreven in De Gazet van Antwerpen (noot 23). Een vrouw wordt zo psychotisch dat ze een eind aan haar leven wilde maken. Zij was naar de Orshof gegaan naar aanleiding van een uitzending van De Stoel van Rik Felderhof in 2000. Het verslag staat op www.valseherinneringen.eigenstart.nl

f. Algemene verwarring. Het geval van een man die in een ‘manie’ raakte op de Orshof. Zijn vrouw herkende hem niet meer na thuiskomst, en hij ging zich gedragen als een klein kind. Verliet het huis en ging ergens anders wonen. Ontwrichting. Zijn vrouw voelt nog iedere dag de kwalijke gevolgen van de therapie van Van Orshoven.

g. Een cursiste vertelde ook dat de Orshofmethodiek vooral inhoudt dat je – middels familieopstellingen – je eigen energie probeert te hervinden. Dat betekent dan een confrontatie met je verleden, je Verstrickungen en een totale metamorfose: afscheid nemen van je familie en ook van je intiemste relatie(s), soms ook je kinderen. Cursiste: ‘Er zijn heel wat scheidingen die hun oorsprong op de Orshof vinden. Van Orshoven ontwricht graag’ (noot 24). In Nederland kunnen gedupeerden van deze zogenaamde dokter Yvo van Orshoven zich nu rechtstreeks melden bij de Inspecteur IGZ, drs. Paul Lamers, die het onderzoek zal gaan coördineren.

(Noot mei 2009 webredactie. Lamers heeft het dossier overgedragen aan de Belgische Nationale Raad van de Orde der Geneesheren.

Koeterwaals

In zijn aankondigingen vermeldt Van Orshoven natuurlijk niet dat zijn dure cursus desastreuze gevolgen kan hebben. Hij is daarom op zoek gegaan naar vernieuwende inzichten en meer effectieve behandelmethodes. Lichaamsgerichte ontspanningsoefeningen, spel, dans, massage en verschillende andere oefeningen maakten het mogelijk dat klaagen ziektegedrag verdwenen. Om te kunnen leven in het hier-en-nu en de eigen lichamelijkheid te beleven is het volgens van Orshoven nodig dat ‘de projectie van het verleden en het geheugen op het lichaam loslaat.’ Voor verdere info over zijn wonderlijke tovertaal verwijzen we naar voornoemde websites. De tekst op zijn eigen website en in de brochure is zo New Ageachtig vaag geformuleerd dat er een andere werkelijkheid-in-woorden ontstaat, waar de lezer alle kanten mee op kan. De ‘Tovertaal’ van Yvo beschrijft ‘Toverland’ in zijn behandelruimte.

De werkelijkheid van de cursus met de oefeningen is echter een geheel andere, zie de video van BRT, De Stoel bij Rik Felderhof (noot 25). Tijdens de cursus, waarbij koperen schalen als muzikale ondertonen worden gebruikt, verhalen over chakra’s worden verteld, maar er vooral gestreeld, geslagen en hartverscheurend gehuild wordt, over de Verstrickungen, de dingen die ergens zijn blijven steken (noten 26, 27), wordt dan de werkelijkheid van de cursist en ook voor de toeschouwer totaal anders. Van Orshoven zorgt er wel voor dat de negatieve berichten via internet niet meer te vinden zijn (noot 28) en gezien het laatste verslag van zijn lezing in Zwolle begint het erop te lijken dat hij nu zijn eigen recensie op zijn website gaat verzorgen (zie: www.instituutorshof.be , ‘Afgaan’).

Is hoor en wederhoor mogelijk?

Ten slotte rijst de vraag of het zin heeft om Van Orshoven te confronteren met de problemen die hij veroorzaakt heeft. Waarschijnlijk niet (noot 29). Het verslag in Humo spreekt daarbij boekdelen: Van Orshoven in 1997 geconfronteerd met de beschrijving van zijn cliëntengroep als sekte, wordt ondervraagd door een Belgische verslaggever :
Van Orshoven: ‘Niet, niets helemaal niets wist ik van die hele sektecommissie; er is mij ook nooit gevraagd daar te verschijnen. Mijn advocaat heeft inmiddels het sekterapport gevraagd, maar nu blijkt dat die commissie al opgedoekt is. Het is te gek voor woorden. Tussen haakjes; het verslag dat u daar hebt, staan daar namen van getuigen bij?’
Van Orshoven: ‘Ik weet ook niet wie erachter zit, maar te oordelen naar het soort[?], gaat het om een klein groepje mensen dat mij destijds al een loer heeft gedraaid bij de Orde van Geneesheren. Het gaat om een klacht uit het midden van de jaren tachtig, een groepje mensen is toen naar een heel linke advocaat gestapt die de zaken zeer scherp[?]heeft geformuleerd, en de Orde is erin getrapt.’
Humo: ‘Meer nog, de Orde heeft u levenslang geschorst.’
Van Orshoven: ‘Ja, in mijn afwezigheid. Toen ik verzet aantekende, hebben ze de schorsing tot 129 dagen ingekort. Maar omdat ik vond dat ik helemaal geen sanctie verdiende, ben ik in beroep gegaan. Toen werd ik opnieuw levenslang geschorst!’ (noot 30).

Moelingen

Op 26 juni 2006 zou het vernieuwde Instituut wegens verbouwing – op de nieuwe locatie – feestelijk geopend worden (noot 31). Voorafgaand aan deze datum – en als proef op de som – en na raadpleging van vermelde boeken, kranten, tijdschriften, zoals vermeld in dit artikel – zijn we gaan luisteren naar een lezing van de heer Van Orshoven. Van Orshoven is een charismatisch mens, een goed verteller en acteur. Ook waren we getuige van een plotselinge familieopstelling à la Van Orshoven. Een moeder had grote moeite met het loslaten van haar dochter. Van Orshoven: ‘Ja, jij wilt dus blijven moederen. Ja, dat ken ik.’ Met hulp van een representant werd – in trio (inclusief Van Orshoven) – een familieopstelling nagespeeld. De klus werd in twee minuten geklaard. De moeder moest de zelfstandigheid van de dochter gewoon maar meteen accepteren. En daarmee basta. De flitsoplossing werd daarbij onmiddellijk door Van Orshoven, als regisseur, zelf opgelegd. De vraag: Of je als moeder wel onmiddellijk moet scheiden van je dochter, dat wil zeggen de bloedband daarbij moet doorsnijden, leek ons iets te abrupt genomen. Ook sprak Van Orshoven weer van cursisten die nu in Moelingen grote lichamelijke karweien voor hem opknapten bij de verbouw van zijn nieuwe instituut. Van Orshoven gaat dus gewoon door. En men wacht … op nieuwe ‘cliënten’. Daarom maar even dit bericht. We willen u erg aanraden om maar niet naar Moelingen toe te gaan. U bent dus gewaarschuwd.

Dr. J. Tripp en mevrouw drs. T. van Essen zijn wetenschapsjournalisten/consultants

Noten
1. Op de foto staat de vermelding “promotie”. Dit zijn de afgestudeerden aan de KUL-1968. Van Orshoven is nooit gepromoveerd, heeft niet een wetenschappelijk proefschrift geschreven, noch verdedigd. Bovenvermeld boek is in 1995 uitgegeven. In 2006 is er geen correctie toegevoegd.
2. Opgericht door Ir Frits Philips, een ruglijder, vandaar zijn belangstelling voor manuele therapie. Zie: Cees Renckens, Hedendaagse Kwakzalverij. Alternatieve Geneeswijzen nader Beschouwd , 1992,Prometheus Amsterdam. p.87.
3. Het (geheime) dossier over Van Orshoven ligt in Hasselt, Belgie; mail ogprl@tiscali.be ; zie ook: J. van Klinken Actieblad tegen de Kwakzalverij, september 2000.
4. ogprel@tiscali.be
5. het Belgische Sektenrapport,vanaf p 361, zie noot 3.
6. http://195.234.184.64/limb/index.htm
7. Humo. In ‘Het Menselijk Belang’ wordt een cameraman ondervraagd die drie dagen heeft gefilmd op de Orshof: Van Orshoven is een aanminnelijk en verward man … maar hij is ook ongenadig en maakt mensen afhankelijk. Maar vijfennegentig percent zal antwoorden: ‘Zijde gij zot, om daar naar toe te gaan?’ Zie verder: www.traumaversterking.nl onder het item: Yvo van Orshoven.
8. http://valseherinnering.eigenstart.nl/
9. Zie het titelblad voorop en in zijn boek. Uitgegeven in 1995, en in 2006 nog steeds niet gecorrigeerd.
10. Sektenrapport, 1997, http://www.skepsis.nl/sektenrapport.html, p. 361.
11. Ibid. Vanaf p. 361, 40, waar Van Orshovens werkwijze expliciet wordt besproken.
12. Deze commissie vermeldt ook dat een getuige onder ede heeft verklaard dat een patiënt van de therapeut zelfmoord heeft gepleegd. Een maand nadat deze rapportage werd opgesteld meldt de Gazet van Antwerpen dat een Nederlandse cursist zich van het leven heeft beroofd op of naast het terrein van Van Orshoven. Het Reformatorisch Dagblad (17 juli 2000 en 24 juli 2000) verhaalt vooral over het conflict dat ontstond tussen Rik Felderhof, die van Orshoven portretteerde.
13. Sektenrapport, p. 361.
14. http://www Jan Potdorie.nl
15. Zie: www. Traumaversterking.nl bij Humo en Jan Six.
16. Openbare lezing via Biblioplus, www.Biblioplus.nl op 18-5-2006.
17. Verslag van een gedupeerde, waarvan de klachten bij de Inspecteur liggen. Het geheime dossier in Hasselt en de tekst in het Sektenrapport, 1997.
18. Een oud-cursiste (getrouwd en alleen op Orshof) die met hem het bed had gedeeld, kreeg te horen van Yvo: ‘Dan zal ik er wel even voor zorgen dat je huwelijk kapot gaat!’
19. Zie: noot 14 en 15.
20. Namen bij de auteurs bekend.
21. Namen bij de auteurs bekend.
22. Verslag en naam bij de auteurs en de Inspectie bekend.
23. Verslag in De Gazet van Antwerpen. Deze info (van 5 mei 1997 en 29 mei 1999) is niet meer op internet te vinden. Een bezoek aan Antwerpen, was zeker de moeite waard. We vonden 155 berichten over Van Orshoven.
24. Naam bij de auteurs bekend.
25. De video is in handen van een oud-cursist en kan ook worden opgevraagd bij de NCRV.
26. Zie: de grondlegger van de familieopstellingen: Bert Hellinger, de omstreden Duitse goeroe.
27. Humo. Jan Six op www.traumaversterking.nl doorzoeken: Yvo van Orshoven.
28. Zie: noot 23.
29. Zie: het verslag in Humo, noot 7.
30. Voor een gedetailleerd verslag van de confrontatie van de Humo-journalist met van Orshoven zie: www.traumaverwerking, http://members.home.nl/cjh.hendriks/media38.html onder het item Yvo van Orshoven.
31. www.instituutorshof.be weblog en agenda.

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.