Sickesz gaat in hoger beroep

Mevrouw Mayta Sickesz, de nog altijd praktiserende Haagse basisarts en uitvindster van de orthomanuele geneeskunde, die dit jaar 83 jaar hoopt te worden, heeft via haar raadsman en ex-patiënt mr. Eblé laten weten in hoger beroep te zullen gaan tegen het op 4 augustus 2005 door de Amsterdamse rechtbank uitgesproken vonnis, waarin al haar grieven tegen haar opneming in de Toptwintig ongegrond werden verklaard. U heeft erover kunnen lezen in NTtdK 3, 2005.

Tegen welke onderdelen van het vonnis de bezwaren van Sickesz zich vooral richten is nog niet bekend, want de tegenpartij vroeg nog in december uitstel aan om beter voorbereid met haar bezwaarschrift te kunnen komen.

Inmiddels geraakt Sickesz in een steeds meer geïsoleerde positie, want zelfs bij haar dankbare en over het algemeen zeer bewonderende oud-leerlingen, verenigd in de orthomanuele factie VAOMG van de Nederlandse Vereniging van Artsen voor Manuele Geneeskunde NVAM, heeft zij het nu verbruid. Na een berichtje over de uitspraak in Medisch Contact  34 2005 (26 augustus, p. 1339) meldde VAOMG-voorzitter Hans Hanssen, dat Sickesz weliswaar erelid is van zijn club, maar dat men daar ‘het vak orthomanuele geneeskunde’ ziet als iets dat zich verder moet en zal ontwikkelen tot steeds meer ‘verfijnen van de manipulatieve technieken ter behandeling van somatische klachten’. In zijn ingezonden brief in Medisch Contact  39 2005 (30 september, p. 1564-5) stelde hij vervolgens dat er voor Sickesz’ andere claims (behandeling van depressies, schizofrenie en anorexia via manipulatie van de bovenste nekwervels) geen wetenschappelijke onderbouwing bestaat.

Hij moet de brief met trillende hand hebben geschreven en ik zou hem willen toevoegen: ‘That is no way to kill your mother, Hanssen!’ Geen vadermoord, maar iets minstens zo ergs: moedermoord. Wij kunnen in ons proces zijn stellingname natuurlijk goed gebruiken, want haar isolement is hiermee vrijwel compleet. Losgezongen van de normale geneeskunde en gezondheidszorg was zij al zo lang, zoals ook al bleek uit de experts-hoogleraren die op ons verzoek verklaarden dat haar claims op de diverse vakgebieden ongegrond waren. En nu dus ook verguisd door haar oud-leerlingen die allen een jaar bij haar thuis stage liepen en daar eerst werden toegelaten na een zware psychotechnische test.

Kwalijk was natuurlijk wel dat Hanssen in zijn brief in het midden liet of OMG alleen helpt bij klachten van het bewegingsapparaat of ook bij andere lichamelijke klachten als suikerziekte, onvruchtbaarheid, astma, whiplash, eczeem enzovoorts: allemaal claims die Sickesz ook doet en dat gold ook altijd voor haar ex-pupillen. Op de brief (Medisch Contact, 4 nov, p. 1770-1) waarin ik hem op de man af vroeg hierover ook uitsluitsel te geven heeft hij niet willen reageren. Gevoeglijk kunnen wij dus aannemen dat wij bij de VAOMG nog altijd terecht kunnen met ons emfyseem en onze aambeien.

Begin januari liet mr. Eblé ons weten dat wij nog nimmer waren ingegaan op Sickesz’ zo vaak herhaalde uitnodiging om eens in haar praktijk te komen kijken. Tot nog toe hadden wij die uitnodiging steeds in de wind geslagen in afwachting van serieuze publicaties over de werkzaamheid van haar therapie. Na ampel beraad heeft het bestuur nu echter toch besloten met een delegatie een bezoek te brengen aan Sickesz, die aan huis praktiseert en wel gedurende vier dagen per week.

Wij hebben daarbij wel als eis gesteld dat de te demonstreren patiënten ons toestemming moeten geven om ook bij hun reguliere behandelaars te informeren naar hun beoordeling van het effect van de OMG-therapie. De categorieën patiënten waaraan het bestuur dacht waren: een lijder aan schizofrenie, een autistische patiënt en iemand met bijvoorbeeld gewoon rugpijn. Liever geen bekende Nederlanders als Smalhout, wijlen Piet Vroon of Harry de Winter. Die zijn veel te suggestibel, natuurlijk.

Weliswaar hebben wij ook zonder dit bezoek genoeg argumenten tegen haar claims, maar in de zaak-Houtsmuller werd het ons door de rechter in hoger beroep verweten dat wij Houtsmullers schrijfsels en flutboeken niet serieus gelezen hadden. Geen enkele oncoloog heeft dat ooit gedaan – daarvoor is de face value van die pennenvruchten reeds prohibitief – maar het werd ons niet in dank afgenomen. Rechters redeneren anders dan medici en wetenschappers en daarom is het bestuur nu bereid deze gang naar Canossa te maken. Wij houden u op de hoogte.

Dit artikel verscheen in het Nederlands Tijdschrift tegen de Kwakzalverij, Jaargang 117 (2006) nummer 1, p. 8.
De tekst kan worden gedownload als pdf (rechtsboven).

Nieuwsbrief

De Digitale Nieuwsbrief van de VtdK houdt u regelmatig op de hoogte van nieuwe artikelen op deze site.