Natuurlijke congressen voor tandartsen

Op 11 oktober 2019 vond in de sprookjesachtige omgeving van de Efteling het eerste ‘natuurlijke congres’ van de NVBT (Nederlandse Vereniging tot bevordering van Bio-energetische Tandheelkunde) plaats. De NVBT, ooit voortgekomen uit een fusie van homeopathische tandartsen en tandartsen die acupunctuur toepasten, gaat met zijn tijd mee. Lees de wervende tekst op hun website, die voor een tandarts met een open mind welhaast onweerstaanbaar moet zijn. Het congres was dan ook uitverkocht. Van de site:

‘Een natuurlijke benadering van tandheelkunde. Natuurlijk werken, wat houdt dat eigenlijk in? Esthetiek en het nabootsen van de natuur is inmiddels niet meer weg te denken uit de moderne tandheelkunde. Maar er is ook een maatschappelijke verschuiving gaande. De mens in het algemeen wordt zich steeds bewuster van het hebben van een gezonde levensstijl. De consument weet graag waar zijn producten vandaan komen en wat het effect daarvan is op het lichaam. Het liefst hebben die producten steeds meer een natuurlijke basis. Dat heeft ook invloed op hoe we naar de tandheelkunde van de toekomst kijken. Hoe kunnen we de gezondheid van de patiënt nóg meer benaderen vanuit een integrale visie? En, kunnen we naast esthetisch, ook biologischer werken? Bent u voorbereid op vragen van patiënten en behandelmogelijkheden op dit gebied? In hoeverre worden die mogelijkheden ook wetenschappelijk ondersteund?’

De thuisblijvers konden enige tijd later in het SDU jaargang 6, no 4 het congresverslag lezen van de hand van biologisch tandarts Arjan Starrenburg. Gespreksleider was geweest Ronald Muts, de man die de ‘mesologie’ uitvond, een buitengewoon mutsige behandelwijze. Muts introduceerde ter plekke een eerder nooit beschreven hormoon, het parotishormoon. Ook besprak hij vloeistofstromen intern in het element en prees vitamine D aan. Maartje Damen behandelde in het kort de mogelijkheden van acupunctuur en orthomoleculaire suppletie. Daar zullen de congresbezoekers van opgekeken hebben. Ook bepleite ze samenwerking met osteopaten. Ze noemde dit integrale tandheelkunde.

In hetzelfde nummer van het NVBT Magazine stond een verslag van een minisymposium dat een dag eerder plaatsvond in Singer Laren en dat werd georganiseerd door de Stichting Keurmerk Onafhankeliike Mondzorg (KOM) die vindt dat het in Nederland niet mogelijk is om kwalitatief de best mogelijke mondzorg (vergoed) te krijgen. Om de politiek te bewegen hier verandering in te brengen, probeert KOM patiënten te mobiliseren.

Vooral daartoe vond op 10 oktober j.l. in Singer Laren een symposium plaats. Er werd gesproken door een Japanse tandarts, die beweerde dat periodieke controles door de tandarts meer opleveren dan alleen goede mondzorg (poetsen flossen, stoken). De keynote speaker, die ’s avonds optrad had geleid tot bedreigingen, vermoedelijk omdat de man niet overal zo populair is als onder biologische tandartsen: Matthias Rath!

De verslaggever was dol enthousiast over de voordracht van de gepatenteerde kwakzalver. In zijn woorden: ‘Zijn presentatie was helder, duidelijk professioneel en bevlogen. Hij realiseerde zich ook dat zijn betoog niet voor iedereen in de zaal even gemakkelijk te verteren was. Daarom deed hij er wat extra uitleg bij en hij verontschuldigde zich bij de tandartsen voor zíjn jip-en-janneke taal, Waarom is de boodschap van Rath zo omstreden? Niet omdat het verhaal niet klopt of dat het aanzet tot onverantwoord handelen of gezondheidsrisico’s met zich meebrengt. Nee, zijn onderzoeken, boeken, publicaties en presentaties bedreigen de belangen van, met name, de farmaceutische industrie. Zijn betoog staat echter als een huis, de onderzoeksresultaten zijn wetenschappelijk solide en geven je als toehoorder absoluut het gevoel dat je met deze kennis iets wilt gaan doen in het belang van je eigen gezondheid.’ Aldus verslaggever Peter J. de Vries.

Ongelofelijk dat men deze Rath niet even gegoogeld heeft, want zijn wangedrag en reeks aan verloren rechtszaken zijn daar goed toegankelijk te lezen, niet in de laatste plaats in het NTtdK. Het congres werd afgesloten met een geestige toespraak van een patiënt. Of de politiek van dit ‘inzetten van de patiënt’ erg onder de indruk zal worden, dat valt zeer te betwijfelen.

Een andere teleurstelling voor de bio-tandartsen verscheen op 7 februari 2010 in het Ned Tijdschrift v. Tandheelkunde en dat betrof een referaat over een recent gepubliceerd onderzoek naar de werkzaamheid van het bij bio-tandartsen zeer populaire middel Blue®m. Verkocht onder de leuze Oxygen for Health.

De Nederlandse onderzoekers onder leiding van Vanessa Hollaar vatten hun bevindingen als volgt samen: ‘Mondverzorgingsproducten met actieve zuurstof, zoals Blue®m, kunnen worden gebruikt ter ondersteuning van de dagelijkse mondverzorging. De vraag is welk bewijs er op dit moment beschikbaar is over de effectiviteit van Blue®m. In PubMed werden één gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek en één samenvatting van een onderzoek gevonden waarin een Blue®m product werd onderzocht. Tevens waren er op website van Blue®m casusonderzoeken te vinden die alle niet voldeden aan de CARE-criteria voor het beschrijven van casusonderzoek. Na analyse van het wetenschappelijke artikel en een kortdurend uitgevoerd pilot-onderzoek kan worden geconcludeerd dat er op dit moment geen bewijs is dat Blue®m mondverzorgingsproducten effectiever zijn dan andere mondverzorgingsproducten.’